"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Muhammet Çağlar YURTOĞLU
Siz| Karıcığım hayırlı sabahlar
Siz| İyi uyuyabildin mi
Sevgili karım| Hayırlı sabahlar Çağlar
Sevgili karım| Uyudum 🙈 sen
Utandı. Çok tatlı.
Siz| Ben pek uyuyamadım ama iyiyim
Sevgili karım| Yaa neden ki
Sevgili karım| Hem şimdi ne yapıyorsun
Siz| Heyecandan uyuyamadım aklımdan hiç çıkmadın
Sevgili karım| Çağlar🙈 dün ne konuştuk
Siz| Pencereye çıksana
Bir şey yazmadı. Bu haline sırıtırken başımı kaldırdım. Pencereye baktım. Gözükmüyor. Biraz beklememin ardından perde aralandı ve onu gördüm. Aradım hemen onu.
"Çağlar sen delirdin kesin." dedi ciddiyetle. Fısıltıyla konuşuyordu. Arada bir arkasına bakması çok tatlı duruyor.
"Evet, normal değilim. Dün gece bunu da düşündüm." dediğimde gözlerini devirip güldü. Sırıtıyorum.
"Neden geldin ki? Burası çok yoğun. Biri görür kesin. Hem sen dayımla değil miydin?"
"Onun bir işi çıktı." dedim gülerek. "Aşağıya iner misin? Bi' görsem seni-"
"Bilemiyorum." dedi nazlı nazlı. Bu hâline takılı kalırken ciddiyete büründü hemen. "Olmaz. Bugün düğünümüz var zaten, git."
