"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Kapıya doğru ilerlerken başım döndü. Duvara tutundum hemen. O sırada kapı açıldı. Gözlerimi zorlukla araladığımda Çağlar'ı gördüm. Beni kolları arasına aldığında elimi boynuma sardım.
"Seni çok özledim." deyip soğuk elimi yanağına getirdim. İç çekti.
"Çekilmez bir kocan var." dedi kendi kendine. Odama götürdü beni. Yavaşça yatağa bıraktığında benden ayrılmadan yanıma uzandı. İyice sokuldum ona. Yanağıma küçük bir öpücük bıraktı.
"Gerek yok. Normal bunlar." dediğimde kısa nefes çekti içine. Elimi yanağına getirdim. Gözlerime baktı uzunca. İçimden geçeni söyledim.
"Sen çekilmez değilsin." deyip yutkundum. Gözlerini ayırmadı benden. Gözlerimi dudaklarına çevirdim. Baş parmağımı dudaklarına getirdim. "Beni her öpmek istediğinde mutlu oluyorum. Bu sabah geri çektim kendimi. Öpmek isterken beni, izin vermedim. Hakkını helal et."
Gözlerimi gözlerine çevirdiğimde bakışlarına tutundum. Gözleri yaşardı. Derin nefes alışıyla parmağımı dudaklarından çektim. Öpmek istedim onu.
"Allah razı olsun, iyi bir eş oldun bana. Hakkını ödeyemem. Menese ve Yağız konusunda zamana ihtiyacım var, Rumeysa'm. Bu mesele üzerinde yoğunlaşmayalım..." deyip derin nefes aldı. Dudaklarında gülümseme belirdi sonra. "Ne zaman kontrole gidecektik?"
"Pazartesi günü gideceğiz inşallah. Çağlar..." Gülümsedim. Gözlerine baktım. "Bence de zamana bırakalım. Ben senin üzülmeni istemiyorum."
