"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Özlenelim lütfen 🥺🤭 İlgi düşüyor gibi bu çalışmaya. Yerim sizi bak gösterin kendinizi jdjs
Bölüme geçelim. İyi okumalar 💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temsili yazar :') Laptop yerine telefon düşünün nxnsl
Rumeysa Can YURTOĞLU
"Gidiyor musun, babaanne?"
"Gidiyorum, bayram şekerim." deyip kollarını açtığında hemen yerimi aldım. Gözlerim yaşardı birdenbire. Yanağına öpücük kondurduğumda kollarını sıklaştırdı. Burnumu çekiverdim.
"Yok ben seni de götüreceğim. Hazırla bavulunu. Sen de gel." dedi babaannem hevesli gelen sesiyle. Başımı kaldırdım. Gözleri sulanmış. "Komşular da merak ediyordu. Gösteririm onlara seni. Altın günü yaparız. Küçük Gülnur diye tanıttım seni. Gelinimi pek övdüler."
Gülümsedim. Kulağıma doğru yaklaştı muzurca sonra. "Beş parmağın beşi bir olmuyor. Haset edenler oluyordu. Lafı yapıştırıverirdim. Komşuları yollayınca habire okudum Gülnur'a. Oğlum, karısına pek düşkün. Dilinden zor kurtuldum. Benim torun daha fena. O hasetçi komşuları çağırmam. Otururuz güzelce. Memleketi gezdiririm sana. Olmaz mı bayram şekerim?" dediğinde gözlerim Çağlar'a gitti. Dedemle sarılıyordu. Anneannemle dedem bu sabah erkenden yola çıktılar. Aslında çocuklar için de değişiklik olur. Çağlar izin alabilir mi ki iş yerinden?
"Babaanne ben Çağlar ile konuşayım. İstanbul'a biz götürürüz sizi hem. Birlikte gitmiş oluruz. Çağlar'ın da iş durumu var ya-"
"Tamam." dedi babaannem nazlanarak. Boşta kalan yanağından da öpüp ayrıldım. Güldü. Yüzümdeki gülümseme eşliğinde Çağlar'ın yanına ilerledim. Gülerek dedemle konuşuyordu. Gözlerimi yüzünden ayırmadım. Bakmayı sürdürdüğümde beni fark etti. Gözlerimle gelmesi için işaret yaptım. Bakışları derinleşti. Nazlanarak gözlerimi kaçırıp salonun çıkışına doğru ilerledim. Salondan çıktım.
Gelmesini beklerken yanımda hissettiğim hareketlilikle başımı çevirdim. Ellerini belime yerleştirdi hemen. Beni kendine doğru çektiğinde ellerimi omuzlarına getirdim. Gözlerimi gözlerine diktiğimde şalımın üstünden öptü koklayarak. İçimdeki heyecanla kıpırdandım yerimde.
"Ne oldu güzelim?"
"Babaannemle dedemi biz götürsek İstanbul'a olmaz mı sevgilim?" dedim beklentili hâlde. Gözlerini gözlerimden ayırmadı. Kollarımı boynuna dolayıp yanağından öptüm büyükçe. Belimdeki eli sırtıma doğru hareketlenirken mırıldandım. "Çocuklarımız için de değişiklik olur. Birkaç gün kalırız."
"İş yerinden izin almam gerekir. Daha sonra gideriz. Hem daha uzun kalırız, güzelim-"
"Ben şimdi istiyorum." deyip dudaklarımı büzdüğümde iç çekti. Nazlanarak başımı çevirdim. "İzin alabilirsin bence. Söylemezsen nereden bilecekler ki izin istediğini? İşinde de iyisin. Geri çevirmeyeceklerdir."
