"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temsili Mucize ile Mücahit
Rumeysa Can YURTOĞLU
"Hazır mısın karıcığım?"
Telefonun ekran kilidini kapatıp yerimden kalktım gülümseyerek. Bugün için kırmızı renk tercih ettim. Mucize'nin düğünü olacak inşallah.
"Hazırım, Çağlar'ım. Nasıl olmuşum?" diyerek etrafımda döndüğümde bir anda kolları arasında buldum kendimi. Ellerim omuzlarına tutunurken gülüşüne takılı kaldım. Gözlerimi gözlerine çevirdim. İç çekti. Kollarım boynuna uzanırken beni kendine doğru çekip öptü şefkatle. Yavaşça benden ayrıldığında gülümsedim. Yoğun bakışları beni heyecanlandırıyordu. Hoş sesini duydum.
Güldüm. Yanağıma uzanıp öptüğünde elim boynuna serpildi. Dudaklarını yanağımdan ayırdığında göz göze geldik. Yüz yüze bakıyorduk.
"İstersen tatile gideriz, güzelim. Havalar da sıcak." dediğinde duraksadım. Telefonda denizli mekanlara baktığımı görmüş olmalı. Sudan korkuyorum ama istiyorum.
"Tatil değil de her ne kadar su beni korkutsa da hoşuma gidiyor. Ne bileyim ayaklarımı sokarım. Yüzmek istemem zaten." dedim düşünceli hâlde. "Çocuklar suyu seviyor. İkizler banyodan çıkmak istemiyor mesela." deyip güldüğümde başını sallayıp gülümsedi. Aklıma gelenle yerimde kıpırdandım. Gecikmeyelim.
"Neyse, Çağlar. Gecikmeyelim. Mucize yanında istedi beni. Erkenden orda olmalıyız. Görümceme mutlu gününde destek olmalıyım." deyip yanağına öpücük kondurdum. Kollarını sıklaştırdı. Ellerimi gömleğinin yakalarına getirip kırmızı kravatını düzeltmeye başladım. Takım elbisenin içinde çok hos duruyor. "Çocuklar odada oyuna daldılar. İkiz oğullarımız, ablalarının sözünü dinliyor."
Başımı kaldırdığımda gülümsediğini fark ettim. Yerimde kıpırdandım nazlanarak. "Bir şey demeyecek misin?" deyip gülümseyiverdim. Güldü. Sözleri üzerine kaldım öylece. Bir tuhaf oldum ben.
"Kudurukluğunu yerim senin. Nazlı bebeğim benim."
___
Mücahit KORKMAZ
"Hemen giremezsin. Bekleyeceksin bacanak. Bu ailenin damatları gelin odasının kapı önünde bekletiliyor."
Başımı salladığımda Muhammet Çağlar gülerek kolunu Yağız'ın omzuna attı. Bacanak sırıtıyor. Güldüm bu hâllerine. Çok heyecanlıyım.
