"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Özlediniz mi beni🤭 Ayy trafik vardı, bilenler bilir. Anca gelebildim ❤️
Satır aralarında özlem giderelim. İyi okumalar 😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temsili Mucize ve Mücahit 🦋
Mücahit KORKMAZ
"Hastayı kapatabiliriz."
Ameliyat başarılı geçti. Ameliyathaneden çıktım. Eldivenleri çıkartıp ellerimi yıkamaya başladım. O sırada yanıma bir asistan geldi.
"Hocam çok iyi iş çıkardınız. Sizinle birlikte ameliyatta bulunmak onur verici."
Elimi kurularken başımı çevirdim. Emrah beklentili hâlde bana bakıyordu. Asistanlar yarış hâlinde son bir haftadır. Ameliyata girmek için yarış ediyorlar.
"Hasta yakınına bilgilendirme yaparsın. Bugün daha iyiydin. Pratik yapmaya devam et." deyip elimdeki peçeteyi çöpe attım. Yüzündeki sırıtışla başını salladı. Başımdaki boneyi çıkarttım sonra. Gitmedi. Tepkisiz yüzüne bakmaya başladım. "Neyi bekliyorsun?"
"Tamam hocam, kaçtım- Yani tamam gidiyorum hemen."
Kaçar gibi çıktı. Başımı iki yana sallayarak dışarı çıktım. Koridor boyu ilerlerken telefonumu aldım elime. Rehbere girdim. Avukat Hanımı aradı gözlerim. Tam arayacağım vakit bir mesaj geldi. Avukat Hanım?
Avukat Hanım|
Doktor Bey uygun bir vakitte görüşebilir miyiz?
Aradım. İkinci çalışta açtı.
"Doktor Bey?"
"Avukat Hanım şimdi müsaitim. Konuşabiliriz." deyip odama doğru ilerledim. "Hastaneye yakın kafede buluşalım. Hemen çıkıyorum hastaneden."
Kafenin önüne geldiğimde Avukat Hanımın arabasını fark ettim. Park etti ve indi arabasından. İşlerimizden orta yolu bulmaya çalışıyoruz. Umarım acil bir telefon gelmez.
Yanına yaklaştığımda beni fark etti. Koşar adım yanıma geldiğinde dudaklarımda gülümseme belirdi. Gülümsüyordu benim gibi. Yaşayamadığım çocukluğumu onun gülüşüyle yaşıyordum sanki. Yorgunluğum diniyor, bu ânda kalmak istiyorum.
