"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Bu bölümü bugün bölüm bekleyen okurlarıma ithaf ediyorum jfjej
Bölüm bekleyenler❤️
Yeni bölüme geçelim. İyi okumalar 😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Muhammet Çağlar'ın gözünden Rumeysa. Gözlere bakın korkmuş nxjsj temsili olduğunu söylememe gerek yok herhalde mdmjd)
Rumeysa Can YURTOĞLU
"Allah rahatlık versin, anneanne."
Yanaklarımdan öpüp gülümsedi. "Sana da yavrum. Güzel güzel dinlen. Çok yoruldun bugün. Allah razı olsun, çok iyi baktınız bize." dediğinde tombul yanaklarından öptüm sırasıyla. Güldü tatlı tatlı. Dedem ve Muhammet Çağlar bize bakıyordu.
"Sen de güzel güzel dinlen. Yarın birlikte kahvaltı yapacağız inşallah. İstediğin bir şey var mı benden?"
"Oyy tatlı dillim benim. Sabah güzel yüzünü göreyim de başka bir şey istemem." dedi gülen gözleriyle. Gülümsedim. Eşine döndü sonra. "Görüyorsun değil mi bey, gelinimizi? Yarın Gülnur'a gittiğimizde doya doya anlatırım."
"Yarın gidiyor musunuz?" dedim boşluğuma gelerek. Gözlerim Muhammet Çağlar'a gittiğinde gözlerini bana çevirdi. Derin bakışlarna takılı kalırken anneannemin sesiyle önüme döndüm hemen.
"Evet, yavrum. Başka zaman yine geliriz. Damadımı, kızımı, ikiz torunlarımı da özledim. Başka zaman yine geliriz. Gönül koymayın olur mu yavrum bize? Hem sizin de bir düzeniniz var-"
"Estağfirullah, anneanne." dedi Muhammet Çağlar araya girerek. Bana küçük bir bakış atıp anneanneme döndü. Tatlı gülümseme belirdi dudaklarında. "Siz nasıl uygun görürseniz tabii." dediğinde utandım içten içe. Gözlerimi Muhammet Çağlar'a dokunduramazken anneannemle dedem güldü aynı anda. Hızla Muhammet Çağlar'a döndüm. Hâlinden memnun gözüküyor.
"Oyy benim anlayışlı torunum." deyip sarıldı anneannem, torununa. Muhammet Çağlar sırıtıyor. Arkası dedeme dönükken göz kırptı bana. Dedem bana bakıyorken tepki de veremiyorum.
Dedemle anneannem yatağa yattıklarında Muhammet Çağlar üzerlerindeki yorganı düzeltti. Bana baktığı gibi bakıyordu onlara. Bebek gibi. Duygulandım.
Odanın ışığını kapattığında elini belimde hissettim. Odadan çıkardı beni. Kapıyı da kapattığında başımı kaldırdım hemen.
"İçerde beni zor durumda-"
Beni sol omzuna aldığında elimi boynuna sardım hemen. Konuşturmuyor da beni.
"Sen içerde ne güzel tatlı tatlı konuştun öyle. Yerim seni." dediğinde odamıza geçtik. Yer mi beni?
"Öyle mi konuştum?" dedim merakla. Işığı açtı. Beni omzundan indirip yatağa oturttu. Giysi dolabına ilerledi sonra.
