"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Satır aralarında buluşalım. Oy vermeyi unutmayın :)
Bölüme geçelim. İyi okumalar ⭐❄️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çağlar'ın gözlerinden Rumeysa 😍 temsilhejc)
Muhammet Çağlar YURTOĞLU
Üzerimde hissettiğim hareketlilikle dudaklarımda gülümseme belirirken kolumu karıma sardım. Elini göğsümün üzerinde hissettiğimde gözlerimi araladım. Sonra bir anda üzerimden kendini yatağa attı. Hızlı hareketi beni tedirgin ederken yataktan inip banyoya koştu. Yerimden doğruldum hızla. Peşinden gittiğimde banyo kapısını yüzüme kapattı, içeri girmemi istemiyordu.
"Rumeysa-"
"Lütfen gelme!"
Dinlemedim. İçeri geçtiğimde kusuyordu. Titreyen eliyle suyu açtı hemen. Rahatlaması için yanında durdum, saçlarını topladım. Bir şeyler söylüyordum ona. Hepsi iyi hissetmesi için. İçimden kendime kızarken ona karşı oldukça yumuşaktım. Onu hasta edecek kadar sorumsuz oldum!
Geri çekildiğinde yüzünü yıkadım, çekiniyordu benden. Suyu kapatıp elimi beline yerleştirdiğimde başını kaldırdı. Gözleri kıpkırmızı çıkmıştı. Kollarımı bedenine sarıp sarıldım karıma. Başını göğsüme yasladı.
"Ben çok kötü oldum. Üşüyorum... Ne olduğunu da anlamadım."
Yavaşça kucağıma aldığımda başını omzuma yaslayıp elini boynuma sardı. Gözlerini kapattı. Narin bedeni yorgun düşmüştü. Yatağımıza ilerledim. Sobaya odun atsam iyi olacak.
Yatağa yatırdığımda yarı açık gözlerle bana bakmaya başladı. "Gitme yanımdan. Üşüyorum." dediğinde yaklaşıp öptüm şefkatle.
"Sobaya odun atacağım, güzelim. Sıcak olsun-"
"Sen ısıtırsın beni, gitme."
Yanına uzandığımda başını göğsümün üzerine getirdi. Elimi yukarda kalan sağ omzuna sardım. Biraz daha sokuldu bana. Saçlarından öptüm kokusunu içime çekerek.
"Yarın evimize gidelim mi?" dedim kapalı gözlerimle. Nefes alıp verişini dinledim.
"Gidelim... Sen yanımda ol da..."
___
Rumeysa Can YURTOĞLU
Ertesi gün kahvaltı yaptıktan sonra yola çıktık. Kar yağmıştı buraya ama çok fazla değildi. Karın keyfini çıkaramasak da kar gördüğüme sevindim. Ve hasta oldum. Hasta olduğum için Çağlar eve dönmemizin iyi olacağını düşünüyordu. Ben de kabul ettim.
