FAHRRADSATTEL [PL]

13. Regeln, Regeln, Regeln

*nota autora; jako, że rozdział z perspektywy Geiser w dużej części, w nawiasach kwadratowych dodam tłumaczenia dialogów

— Herr Mengele, erinnern Sie sich an den Juden, von dem ich Ihnen erzählt habe? Der Arier des Schrödingers, 213769. [Panie Mengele, pamięta pan o Żydzie, o którym panu wspominałam? Aryjczyk Schrodingera, 213769.]

Mengele uniósł wzrok znad skalpela, którym Geiser gładko sunęła przez klatkę piersiową jednej z ostatnich bliźniaczek, tych od przeszczepów. Rzucił na kobietę krótkie spojrzenie, głównie po to, żeby dać jej do zrozumienia że słucha uważnie i na powrót skierował wzrok na obiekt autopsji.

Sięgnął po kleszcze i rozwarł płaty skóry, żeby dać im obojgu lepszy wgląd na żebra i mostek dziewczyny oraz pobliskie wnętrzności, a stojący w pobliżu Rodion międlił między palcami pasek przytroczony do aparatu. Niemka dała mu dziś za zadanie dokumentację fotograficzną autopsji i wolał tego nie popsuć, głównie przez to, z kim rzeczoną autopsję Niemka miała przeprowadzać.

— Offensichtlich, ja, Frau Geiser. Was ist mit ihm? — Zabrał się za analizę płynu wypełniającego otrzewną i wybieranie jego nadmiaru metalową chochlą. — Gibt es etwas Neues in Ihren Beobachtungen? [Oczywiście, że tak, pani Geiser. Co z nim? Coś nowego w pańskich obserwacjach?]

— Abgesehen davon, dass er den Deutschen wahrscheinlich zu respektieren beginnt? Ich glaube nicht, obwohl ich meine Vermutungen habe. 213769 ist... ziemlich faszinierend. [Poza tym, że chyba zaczął szanować Niemców? Sądzę, że nie, ale mam swoje przypuszczenia. 213769 jest... naprawdę fascynujący.]

— Sie haben also Glück, ihn zu untersuchen. [Ma więc pani szczęście, że może go pani obserwować.]

Uśmiechnęła się porozumiewawczo, rozcinając kolejne żebra sekatorem podobnym do tych ogrodniczych i finalnie rozwierając kości jak wielką ostrygę. Skinęła dłonią na sowietę, który niemal natychmiast zbliżył się do stołu i zrobił zdjęcie tej całej krwawej papki, która na pewno zawierała przydatne lekarzom informacje, ale większości ludzi przypominałaby raczej mocno krwawe podroby.

— Dem muss ich zustimmen, Herr Mengele. Sie haben sicherlich einen brillanten Verstand, wenn Sie so gute Beobachtungen machen. [Muszę się z tym zgodzić, panie Mengele. Ma pan chyba naprawdę genialny umysł, czyniąc tak dobre obserwacje.]

— 420286, Foto. — Geiser znowu kiwnęła dłonią w niewerbalnej informacji, a Rodion zrobił następne ujęcie, tym razem okolicy jelit i im podobnych. W tej części było nieco poczerniałych tkanek, co raczej nie było prawidłowym elementem anatomicznym i prawie na pewno stanowiło efekt uboczny badań, jakie fundował swoim podopiecznym Mengele. — Und ich nehme an, Sie haben auch etwas im Kopf? [420286, zdjęcie. I zgaduję, że pani też ma coś w głowie?]

— Es ist eine ziemlich heikle Angelegenheit. Sehen Sie, ich würde meinen Juden sehr gerne in einer etwas anderen Umgebung beobachten. Genau, außerhalb des Lagers. Ich habe Methoden, ihn wunderbar gehorsam zu halten, aber ich könnte trotzdem deine Erlaubnis oder so etwas gebrauchen — wyjaśniła, niezwykle spokojnie wycinając serce z torsu martwej dziewczyny, na oko niewiele młodszej od samej doktor Geiser i wkładając je do blaszanej miski, w której miały znaleźć się organy do zakonserwowania i przesłania do bardziej szczegółowych badań. — Würden Sie mir gerne dabei helfen? [To dosyć delikatna sprawa. Widzi pan, bardzo chciałabym poobserwować mojego Żyda w trochę odmiennym środowisku. Konkretnie poza obozem. Mam metody na utrzymanie go w cudownym posłuszeństwie, ale wciąż przydałoby mi się pańskie pozwolenie czy coś w tym rodzaju. Chciałby mi pan w tym pomóc?]

— Um einem meiner besten Kollegen zu helfen? Sie wussten, wen Sie hätten fragen sollen. Ich werde Ihnen so schnell wie möglich die Genehmigung und einen Termin für das Experiment besorgen. [Pomóc jednemu z moich najlepszych współpracowników? Wiedziałaś, kogo zapytać. Uzyskam zgodę i wyznaczę datę eksperymentu jak najszybciej.]