No Limits

κεφάλαιο 6

Κοιτάζω τα χαρτιά που μόλις εκτύπωσα από τον υπολογιστή μου, είναι μερικές σελίδες από το προγαμιαίο συμβόλαιο του Άλεξ, μιας και είχα τελειώσει όλες μου τις εργασίες για το πανεπιστήμιο αφοσιώθηκα τις τελευταίες ημέρες στην δουλειά μου. Ο Άλεξ δεν μου είχε αφήσει περιθώρια και αύριο ήμουν σίγουρη πως θα ζητούσε να του δείξω όσα έχω κάνει μέχρι τώρα. 

Ο πατέρας μου σχεδόν πάντα τον καλούσε στο οικογενειακό μας τραπέζι ανήμερα του Χαλλογουίν, ήταν μια βαρετή μέρα, τουλάχιστον μέχρι να έρθει το βράδυ και να βγω με τους φίλους μου. Όμως φέτος ξέρω ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, κλείνω τα μάτια μου και τοποθετώ τον υπολογιστή μέσα στην βαλίτσα μου η οποία με το ζόρι κλείνει. 

Μιας και τα πανεπιστήμια θα είναι κλειστά για δυο μέρες και μετά είναι σαββατοκύριακο είχα πάρει αρκετά πράγματα μαζί μου. Φυσικά αν και το σπίτι των γονιών μου απέχει μόλις μισή ώρα από εδώ, εγώ νοιώθω ότι βρίσκομαι στην άλλη άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ναι είμαι τρελή, όμως όταν έχεις μάθει πάντα να σε ελέγχουν οι άλλοι, ακόμη και τι ώρα πρέπει να ξυπνήσεις το πρωί, το να βρίσκεσαι δεκαπέντε χιλιόμετρα μακριά τους σε κάνει να νοιώθεις ελεύθερη. 

 Κλείνω την βαλίτσα μου και προχωράω προς την εξώπορτα, η Μια είχε φύγει χθες αργά το απόγευμα για το πατρικό της, όμως εγώ έμεινα ακόμη μια μέρα για να ολοκληρώσω το συμβόλαιο και να του το τρίψω στα μούτρα στο αυριανό δείπνο. Μπαίνω στο ασανσέρ και πατάω το κουμπί για το λόμπι. Αυτό που μπορώ να παραδεχτώ είναι πως ο Αλεξάντερ Έμερσον είναι ένας εξωφρενικά πλούσιος άντρας, με σπίτια από το Βανκούβερ, την Νέα Υόρκη, τον Καναδά μέχρι την Ευρώπη.  Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και δολάρια σε λογαριασμούς και η διαφημιστική εταιρία του είναι μια - αν όχι η καλύτερη σε όλη την ευρύτερη περιοχή και απ' όσο κατάλαβα από τα έγραφα που υπήρχαν μέσα στον φάκελο πρόκειται να ανοίξει ακόμα δυο μια στο Σιάτλ και άλλη μια στην Αγγλία. 

Αυτό που δεν μου έκανε καμία εντύπωση καθώς πρόκειται για προγαμιαίο συμβόλαιο είναι πως δεν αφήνει σχεδόν τίποτα στην μέλλουσα γυναίκα του, Βίβιαν Μίλερ - όχι ότι το έχει ανάγκη η συγκεκριμένη. Υπάρχει όρος στο συμβόλαιο ότι εάν αποκτήσουν ποτέ παιδί ή παιδιά μέσα στον γάμο τους όλη η περιουσία του θα περάσει εκεί εφόσον έχουν ή έχει κλείσει το εικοστό πρώτο έτος της ηλικίας τους. Μέχρι τότε υπεύθυνος για όλα αυτά θα είναι ο διαχειριστής του, δηλαδή εγώ.  

Γαμώτο από χθες διαβάζω ξανά και ξανά αυτή την παράγραφο, θα είμαι ο διαχειριστής της περιουσίας του, βέβαια αυτό θα συμβεί σε περίπτωση που ο Άλεξ πάθει κάτι. Καταπίνω και διώχνω την σκέψη από το μυαλό μου, ο Άλεξ είναι μοναχογιός οπότε εάν δεν κάνουν παιδιά με την Βίβιαν η περιουσία του θα περάσει στην οικογένεια του και τους συγγενείς του.