အခန်း(၆)

49 3 0
                                    

ရိႈင္းကစူပုပ္ပုပ္မ်က္ႏွာႏွင့္သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္
ေရာင္နီ႔ကို-

“မင္းနားမေထာင္ခ်င္လည္းငါကေတာ့ငါ့အ
ေၾကာင္းကိုေျပာျပမွာပဲ။ငါ့မွာငယ္ရည္းစားတစ္
ေယာက္ရွိတယ္"

“အဲဒါကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ"

“ငါ့အေၾကာင္းကိုေျပာျပတာပါဆို။သူ႔နာမည္ကသြန္းဆုေအာင္တဲ့။သြန္းနဲ႔ငါကမူလတန္းကတည္းကေက်ာင္းေနဘက္ေတြ။ေက်ာင္းအတူတူတက္ခဲ့ၾကတာ။သြန္းကငယ္ငယ္ကတည္းကဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူ"

အထက္တန္းေအာင္ေတာ့ငါကသူ႔သေဘာအတိုင္းသူနဲ႔အတူတူေဆးေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။အလုပ္သင္ဆရာဝန္ျဖစ္တဲ့အထိငါတို႔အတူတူတြဲခဲ့တယ္။ဘြဲ႕ရၿပီးရင္လက္ထပ္ဖို႔စီစဥ္ထားခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့အလုပ္သင္ဆရာဝန္ဘဝမွာပဲငါ့မရီးနဲ႔သြန္းကားအက္စီးဒန္႔ျဖစ္ၿပီးဆံုးသြားတယ္။ငါ့တူေလးစိုင္းကကားအက္စီးဒန္႔ျဖစ္တုန္းကကားေပၚမွာအတူတူပါခဲ့တယ္။အဲဒီစိတ္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ငါ့တူေလးစိတ္အေျခအေနကပံုမွန္မဟုတ္ဘူး။

ငါကသြန္းေသသြားတဲ့ေနာက္မွာအ႐ူးတစ္ပိုင္းျဖစ္သြားတယ္။အလုပ္သင္ဆက္မဆင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ညဘက္ဆိုအိပ္မေပ်ာ္လို႔ကလပ္ေတြေလွ်ာက္သြားတယ္။အရက္ေသာက္တယ္။မူးၿပီးေတာ့
ေတြ႕ကရာလူနဲ႔ရန္ျဖစ္တယ္။ဒီလိုနဲ႔ငါကငါတို႔အသိုင္းအဝိုင္းၾကားထဲမွာလူဆိုးလူမိုက္ဘြဲ႕ကိုရသြားတာ။

ငါ့အေဖနဲ႔အကိုကငါ့ကိုစိတ္မခ်လို႔လင္းထိန္နဲ႔
ညိဳေမာင္ကိုငါဘယ္သြားသြားေနာက္ကလိုက္ခိုင္းတယ္။ငါ့အေျခအေနကေနာက္ကေနတေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီးထိန္းေနရတဲ့အေျခအေနပဲ။

မင္းသိလား။ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တာကငါ့အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး။သြန္းကသာဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ။သြန္းေသေတာ့ငါဆရာဝန္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။အလုပ္သင္ဆရာဝန္ကေနငါရပ္ဆိုင္းလိုက္တယ္။အခုဆိုသံုးႏွစ္ေတာင္ရွိသြားၿပီ"

“ခင္ဗ်ားကဆရာဝန္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ဘာ
ျဖစ္လို႔အလုပ္သင္ဆရာဝန္ပါလို႔ေျပာေနေသးတာလဲ"

“ငါအခုစိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ”

“ဟမ္"

“ငါအခုဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္သြားၿပီ"

The city in my heart (U&Z)Where stories live. Discover now