ေရာင္နီက night duty မို႔ေန႔ခင္းဆိုတစ္ေန႔
လံုးအားသည္။ညေနေလးနာရီထိုးလို႔ရိႈင္းဂ်ဴ တီကျပန္လာရင္ေရာင္နီ႔ကိုေခၚၿပီးအမွတ္(၄)ရပ္ကြက္ကိုလာပို႔ေပးရသည္။သူမပို႔ရင္ေရာင္နီကလင္းထိန္တို႔ကိုေခၚၿပီးသြားေနမွာမို႔သူကိုယ္တိုင္အပင္ပန္းခံၿပီးပို႔ေပးသည္။
ေျမာင္းကိစၥၿပီးသြားေပမဲ့တျခားကိစၥေတြကမၿပီး
ေသးေပ။ေရာင္နီကရပ္ကြက္ထဲမွာေျမကြက္တစ္ကြက္ဝယ္ၿပီးကေလးေတြအတြက္ကစားကြင္း
ေဆာက္ဖို႔စီစဥ္ေနသည္။
အမွတ္(၄)ရပ္ကြက္ကလူေနအိမ္ေျခစိပ္တာမို႔ကေလးေတြကစားဖို႔ရာေျမေနရာမရွိ။ရပ္ကြက္ထဲကကေလးေတြလမ္းမေပၚတက္ၿပီးေဘာလံုးကန္ေနတာေၾကာင့္လမ္းေပၚသြားလာေနတဲ့ကားေတြ၊ဆိုင္ကယ္ေတြကသူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီးေရွာင္ေနရသည္။ထိုအေျခအေနေၾကာင့္ေရာင္နီကကစားကြင္းလုပ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးရသြားျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာရိႈင္းနဲ႔သူနာျပဳဆရာေလးေရာင္နီရပ္
ကြက္ထဲကိုလာတာအႀကိမ္ေရစိပ္လာတာနဲ႔အမွ်ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြနဲ႔လည္းရင္းႏွီးလာခဲ့ၾကသည္။ရိႈင္းရဲ႕ကားအနီေလးလာရင္ကေလးေတြကအနားကိုဝိုင္းလာတတ္သည္။ေရာင္နီကကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ကေလးေတြကိုမုန္႔ေတြေဝေပး
ေလ့ရွိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ကေလးေတြကေရာင္နီ႔
ကိုခ်စ္ၾကသည္။ေရာင္နီမုန္႔ဝယ္တဲ့အခါတိုင္းပိုက္ဆံရွင္းေပးရတဲ့သူကရိႈင္းဆိုတာကိုေတာ့က
ေလးေတြမသိၾကပါဘူး။
ေရာင္နီကအမွတ္(၄)ရပ္ကြက္ထဲကစာသင္ေက်ာင္းကိုအုတ္တံတိုင္းခတ္ေနသည္။ေက်ာင္းအိမ္သာေတြကိုလည္းအသစ္ေဆာက္ေနသည္။အမွတ္(၄)ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ကေလးေတြပါးစပ္
ဖ်ားမွာေရာ၊ရပ္ကြက္ေနျပည္သူေတြရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားမွာပါေဒါက္တာရိႈင္းနဲ႔သူနာျပဳဆရာေလးေရာင္နီကနာမည္ႀကီးသည္။
ေရာင္နီကလုပ္ေပးတယ္လို႔နာမည္ထြက္ေပမဲ့ရိႈင္းကေငြထုတ္ေပးရတဲ့သူပါ။ဘုန္းႀကီးကုသိုလ္
ရြာသားေကာင္းမႈျဖစ္ေနသည္။ရိႈင္းေပးထားတဲ့ေငြကဒ္ေလးကလည္းေရာင္နီသံုးလို႔တစ္ဝက္မကကုန္သြားၿပီ။ရိႈင္းကေတာ့ကဒ္ထဲကေငြကုန္သြားရင္ေနာက္ထပ္ထုတ္ေပးဖို႔ရာအဆင္သင့္ျဖစ္ေန
ျပီ။ေရာင္နီ႔လက္ထဲကိုသိန္းတစ္ေထာင္ထည့္ေပးလိုက္တာအမွတ္(၄)ရပ္ကြက္ကိုျပဳ ျပင္ဖို႔ဘတ္ဂ်က္ခ်ေပးလိုက္သလိုပဲ။
