Alev Sönmez, 21 yaşındaki bir ilkokul öğretmenidir. Kuzenleriyle eğlenirken gelen can sıkıntısıyla tanımadığı bir adama yazar. Kuzenleri gittikten sonra engellemeyi planladığı adamı, içinden gelen sesten dolayı engelleyemez. Hatta yazmaya devam eder...
Siz: Buraya ait hissetmiyorum derken, ne demek istiyordun?
Altay Aslan: Hiçbir şey demek, ima etmek istemiyorum. Zorlama.
Siz: Neden?
Altay Aslan: Sadece kapa çeneni Alev.
Altay Aslan: Zorlama dediğimde zorlama
Altay Aslan: Anlatabiliyor musun?
Siz: Anlaşıldı. (Görüldü.)
-🩶-
Siz: Dün çok kötü görünüyordun. İyi misin? (11.02)
Erdem Komutan: Görevde soğuk kaptım sanırım, hasta oldum.
Erdem Komutan: Ancak iyiyim Alev. :)
Siz: Sevindim, iyice dinlen. :)
Siz: Yatıyorsun, değil mi?
Erdem Komutan: Hayır aslında. Spor salonundayım.
Erdem Komutan:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Siz: Yanakların kıpkırmızı Komutan.
Siz: Ateşin çıkmış, çok belli değil mi?
Erdem Komutan: O fotoğrafta, yanaklarıma mı baktın?
Siz: Nereye bakmalıydım?
Erdem Komutan: Bilmem. :) (Görüldü.)
Erdem Komutan: Ancak haklısın, sanırım ateşim çıkıyor.
Siz: Eve gitmelisin.
Siz: Bana ihtiyacın var mı? Gelmeme ihtiyacın var mı?
Erdem Komutan: İyi olduğumu söyledim, sadece ateşim çıkıyor.
Erdem Komutan: Soğuk duş alsam geçer.
Erdem Komutan: Ama istersen gel, çay yaparım. :)
Siz: Hasta adamın bana hizmet etmesini istiyorum, teşekkürler. :D
Erdem Komutan: Bunu hizmet olarak anlama.
Erdem Komutan: Hem dediğim gibi, iyiyim. İstersen gel.
Erdem Komutan: Açıkcası evde tek kalasım yok.
Siz: Üzgünüm, öğrencilerime hastalık bulaştırmak istemem.
Siz: Yoksa gelirdim, Komutan.
Erdem Komutan: Ya. :(
Erdem Komutan: Ben de 40 ateşle, tek başıma kalayım.
Erdem Komutan: Yapacak bir şey yok.
Siz: Küçük bir çocuk gibi ilgi mi istiyorsun? :D
Erdem Komutan: İstiyorum Alev.
Erdem Komutan: Küçük çocuklar gibi hem de. (Görüldü.)
Siz: Eve geçiyorsun, değil mi?
Erdem Komutan: Evet?
Siz: Çorbayı hazırlamaya başlıyorum, sana geçeceğim.
Siz: Yani evde ol. :)
Erdem Komutan: Gerçekten mi?
Erdem Komutan: Geliyor musun?
Siz: Geliyorum.
Siz: Demek ki küçük çocuklar gibi ilgi istiyorsun, vereceğim. :)
Erdem Komutan: Alevv.. :)
Erdem Komutan: Teşekkür ederim.
Erdem Komutan: Seni bekliyorum.
-🩶-
"Harika olmuş, eline sağlık." Yazışmamızın sonrasında çorba hazırlayıp yanına gitmiştim. Tahmin ettiğim gibi de hastaydı ve ateşi vardı. Elimin tersini alnına yaklaştırdım. Cayır cayır yanıyordu.
"Teşekkür ederim de yanıyorsun." Yorgun balıklarımı gözlerimden ayırmıyordu. Savunmasız bir çocuk gibi gözükmesi onu tatlı yapıyordu. "Islak havlu getireceğim, uzan."
"İyiyim Alev." Dediğini umursamayarak ayağa kalktım ve havlu alabilmek için lavaboya ilerledim. Soğuk suyun altına tutup beklemeye başladım. Havlu tamamen ıslandığında havluyu alıp salona, Erdem'in yanına ilerledim. Beni ıslak havluyla görmesiyle bıkkınlıkla nefesini verdi. "Alev!"
"Uzansana." Uyandığında havluyu alnına yerleştirdim. Soğuklukla rahatlamış olmalı ki gözlerini kapattı. Gülümseyerek önüne düşen birkaç saç tutamını geriye attım. "Uyusan iyi olacak."
"Uyumak istiyorum." Uykulu sesiyle zorlukla konuşurken gözlerini açmadı. Kafasını yana yatırdı. "Sen buradasın."
"Uyu Erdem." Benim komutu bekliyormuş gibi sessizleşti. Gülümseyerek havluyu düzelttim. Elimi bu sefer ateşine bakmak için boynuna götürdüm. Ateşi düştüğünü fark etmekle gülümsedim. Telefonumun titremesiyle bakışlarımı telefona çevirdim.
Altay Aslan: Kırdım mı?
Ne yazacağımı düşünmeye başladım. Hiçbir şey yokmuş gibi konuşmayacaktım tabii ki.
Siz: İşlerim var Altay.
Telefonu kapatıp Erdem'in alnındaki havluyu aldım. Soğuk suyla ıslayıp tekrardan alnına yerleştirdikten sonra olduğum yerden sessizce kalktım. Bitiremediği çorbasını alıp mutfağa ilerledim. Kaseyi ve kaşığı yıkayıp geri döndüm salona. Derin bir uykuya dalmıştı.
Sehpada bıraktığım telefonuma art arda mesajların gelmesiyle sehpadan telefonumu aldım. Tahmin ettiğim gibi Altay yazıyordu.
Altay Aslan: İşin bittiğinde yazar mısın öğretmen?
