Chapter 5
သူမနောက်ကွယ်တွင် ရှုံ့ချမှုနှင့် လှောင်ပြောင်မှု ရေညစ်များသူမအပေါ်ဝိုင်းလောင်းခြင်းက တစ်ခါလေးတောင်မှ လျော့နည်းမသွားခဲ့ပေ။
ကျိအန်းနဉ်က တစ်ကြိမ်သေဆုံးခဲ့သော်လည်း သူမသေပြီးနောက် တွင်တောင်မှ လူတွေရဲ့ ပါးစပ်ကြောင့်ငြိမ်းချမ်းမှုကိုရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။ယခုသူမ ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီဖြစ်၍ အရင်လို အသံတိတ်နေဖို့ဆန္ဒ မရှိတော့ပေ။
"ရပ်လိုက်..."သူမအော်ဟစ်လိုက်သည်။
မျက်မှန်နဲ့လူက သူရဲ့ရင်ထဲကနေ ကျိန်ဆဲလိုက်မိသည်။ သူမကအားနည်းပြီးပစ်မှတ်ထားဖို့လွယ်သည်ဟု ထင်ခဲ့ပေမယ့် သူမအပေါ် သူအထင်နဲ့အမြင်အလွဲကြီးလွဲမိလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်မိပေ။ သူ့အရှေ့မှလူကိုတွန်းထုတ်ကာ သူကားပေါ်မှပြေးဆင်းတော့သည်။
ကျိအန်းနဉ် အနောက်မှလိုက်ကာ ဆွဲလိုက်သော်လည်း သူမကအချိန်တစ်ခဏ နှောင့်နှေးသွားသောကြောင့် ရွံ့စရာကောင်းလှသောလူအား အဝေးသို့ထွက်ပြေးစေခဲ့သည်။ သူ့အားဖမ်းရန် ကျိအန်းနဉ်က အမြန်ပြေးလိုက်တော့သည်။
ပြေးနေရင်း အကယ်၍ သူမသာ သူ့ကိုဖမ်းမိခဲ့ရင် အကြမ်းဖက်ဦးမလားဆိုသည်ကိုလည်းထည့်သွင်းစဉ်းစားဖို့လိုသေး၏။
သူမပြေးနေသည်အားရပ်ကာ ခေါင်းလှည့်ကြည့်ချိန်တွင် အနက်ရောင် ဟမ်မာကားတစ်စီး ဘတ်စ်ကားနောက်လိုက်နေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။ လေကာမှန်က ရောင်ပြန်ဟပ်နေသဖြင့် အထဲတွင် မည်သူထိုင်မှန်းမသိနိုင်ပေ။ သူမ မသိနိုင်ပေမဲ့ ဝမ်ယွီက အခုချိန်မှာကားထဲမှ သူမအားကြည့်နေလောက်သည်။
သူမက အတိတ်ကလိုအမှားမျိုးမကျူးလွန်ချင်တော့သဖြင့် ထိုလူအနောက်သို့ဆက်မလိုက်တော့ဘဲ အနောက်ဘက်ကိုမဆိုင်းမတွပြန်လှည့်ကာ ဘတ်စ်ကားဆီသို့ပြန်သွားလိုက်သည်။
ကားဆရာက ခရီးသည်အသစ်တွေအား ကတ်ဖြတ်ဆွဲရန် အော်နေရသည်။
သူမက သူမပြန်လာတာကိုမြင်လျှင် "နောက်ကိုဒီလိုကိစ္စမျိုးထပ်ဖြစ်ရင် စိတ်လိုက် မာန်ပါမလုပ်မိစေနဲ့... မင်းက မိန်းကလေး သူက ယောင်္ကျားလေးသူမင်းကိုရိုက်ရင်ရော...နောက်ကိုဒီလိုမျိုးဖြစ်ရင် ငါ့ဆီသာလာခဲ့...."
