🤚Chapter 19
စွန်းခိုင်က ရယ်လိုက်ရလို့ မြေပြင်ပေါ် လဲကျမတတ်ဖြစ်သွားသည်။
အန်းနဉ်က ဖိအားပေးအကဲဖြတ်စစ်ဆေးခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး ဟွာတက္ကသိုလ် ကိုယ်ခံပညာကလပ်အဖွဲ့ဝင် အဖြစ် အတင်းအကြပ် စာရင်းသွင်းခံလိုက်ရသည်။
သူမ ရယ်ရမလား ငိုရမလားပင် မသိတော့...
သူမက ဝမ်ယွီ့ကို ဝိတ်တုံးပြန်ပေးလိုက်ပြီး“နောက်မနေနဲ့တော့ ငါပြန်တော့မှာ...”
ဝမ်ယွီက ဝိတ်တုံးကို စွန်းခိုင်အားပေးလိုက်ကာ ရွှင်ပျသော အပြုံးဖြင့်“ကိုယ်နောက်နေတာ မဟုတ်ဘူး မင်း ခုခံတဲ့အကွက်တွေ မသင်ချင်ဘူးလား ကိုယ်သင်ပေးနိုင်တယ်...”
မိန်းကလေးတွေနှင့် သင့်တော်တဲ့ ကလပ်တွေကိုကျော်ပြီး ကိုယ်ခံပညာကလပ်ကို နေ့ခင်းကြီး အထူးတလှယ် လာပြီးစုံစမ်းကတည်းက သူမရဲ့အတွေးတွေကို ခန့်မှန်းမိပြီးသား။
အန်းနဉ်က အံ့ဩသွားသည်။ ဝမ်ယွီ့စကားတွေကြောင့် သူမခနလောက်ရပ်သွားပြီး သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
ဝမ်ယွီ့မျက်လုံးတွေက ကောင်းမွန်တဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ တောက်ပနေတာက သူမမှတ်ဉာဏ်ထဲရှိ အသူရာချောက်နက်လို နက်မှောင်တဲ့ မျက်လုံးတွေနှင့် တခြားစီပင်။
အန်းနဉ်ရဲ့ နှလုံးသားက အကြောင်းတစ်ချို့ကြောင့် တုန်လှုပ်လာရ၏။
“ကိုယ်တို့ကျောင်းမှာ တိုက်ကွမ်ဒို၊ ကရာတေး၊ အတိုက်အခိုက်ကလပ်တွေ ရှိပေမယ့် ဒီကလပ်လောက် မင်းအတွက် သင့်တော်တာမရှိဘူးဆိုတာ ကိုယ်အာမခံနိုင်တယ်” ဝမ်ယွီက ယုံကြည်ချက်အပြည့်နှင့်ပြောသည်။
“မင်းဘာကို သင်ချင်သင်ချင် မင်းစိတ်ကြိုက်သင်ပေးနိုင်တယ်...”
နောက်ဆုံးတော့ သူမထွက်မသွားနိုင်တော့ချေ။
“ငါက လက်တွေ့မှာ အသုံးကျလောက်မယ့် ကာကွယ်ရေးအကွက်လောက်ပဲ သင်ချင်တာပါ...”
“ကိစ္စမရှိဘူး...MMAက ‘လွတ်လပ်မှု’ရဲ့သဘောထားက မင်းကို အခြေခံသဘောတရားတွေ သင်ကြားပေးပြီး မင်းနဲ့လိုက်ဖက်မယ့် ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့နည်းစနစ်ကို ရှာတွေ့နိုင်မှာပါ...."
