🤚Chapter 23
ဝမ်ယွီက သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အတွေးများထဲတွင်နစ်မွန်းနေစဉ် ရုတ်တရက် တစ်ယောက်ယောက်စကားပြောနေတာကို ကြားလိုက်ရသည်။
"အဲ့ဒါသူမလေ ...ကြောင်နားရွက်လေးနဲ့တစ်ယောက်...သူမကိုမြင်လား..."
ဝမ်ယွီလှည့်ကြည့်လိုက်ချိန် သူ့ဘေးတွင် လူငယ်ယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ သူတို့ကလည်း ကျိအန်းနဉ်ကို စူးစမ်းရန်အတွက် မှန်မှတဆင့်အထဲကို ချောင်းကြည့်နေကြသည်။
"သေစမ်း... သူမကအရမ်းမိုက်တာပဲ..."
"အဟုတ်ပဲ...အဲ့ဒီရင်ဘတ် အဲ့ဒီခါးနဲ့ ခြေတံရှည်တွေကိုကြည့်စမ်း...သူမကဟာသမဟုတ်ဘူးလို့ ငါမင်းကိုပြောခဲ့သားပဲ..."
"ခဏနေ အရင်အစီစဉ်အတိုင်းပဲ လုပ်မယ်... ငါသူမကိုအာရုံလွှဲလိုက်မယ်...မင်းဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်..."တစ်ယောက်ကနောက်တစ်ယောက်ကိုဆိုသည်။
"ဟီးဟီး သူမဘယ်လို အတွင်းခံမျိုးဝတ်ထားသလဲဆိုတာကို ငါတကယ် သိချင်တယ်..."
လူနှစ်ယောက်က ရိုင်းစိုင်းတဲ့ အတွေးတွေကို မှန်နားမှတဆင့်ပြောနေကြရာ သူတို့ဘေးရှိလူတစ်ယောက်၏ အေးစက်ခက်ထန်လာသောအမူအရာကို သတိမထားမိကြပေ။
ဝမ်ယွီက ထိုလူနှစ်ယောက် ဘာလုပ်မည်ဆိုတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနားလည်သွား၏။
သို့သော် သူက ချက်ချင်း ကြားဝင်စွတ်ဖက်ခြင်း မရှိပေ၊ ထို့အစား သူက ဆေးလိပ် မီးညှိရင်း ငြိမ်ကြည့်နေလိုက်သည်။
သူတို့ကို သတိပေးတားမြစ်ပြီး သူမကိုဘေးကင်းစေတာထက် ထိုအခြေအနေကို အခွင့်ကောင်းယူကာ သူရဲကောင်းကမိန်းမလှလေးကိုကယ်တင်တဲ့အကွက်ဖြင့်ပေါ်ထွက်လာခြင်းက ဝမ်ယွီ့မျက်လုံးထဲတွင်သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ဗျူဟာပင်။
ဝမ်ယွီက အမြဲထို့သို့သောလူမျိုးပင်။ သူမရဲ့ အတိတ်ဘဝထဲက ဝမ်ယွီမှာလည်း လူကောင်းမဟုတ်သဖြင့် ယင်းကို ကျိအန်းနဉ်က ကောင်းကောင်းသိသည်။
ဆိုင်ထဲတွင် လာရောက်သူနည်းသောကြောင့် ၀န်ထမ်းအနည်းငယ်သာရှိသော်လည်း ယုန်နားရွက်ဝတ်ဆင်ထားသည့် ကျိအန်းနဉ်နှင့်အခြားမိန်းကလေးက ပျင်းရိခြင်းအလျဥ်းမရှိပေ။
