Chapter 14

390 28 5
                                    

At the entrance, I saw my Mom's family interacting with every guest that was coming in. A sudden uneasiness erupted when our eyes met. Hindi ko mapigilan na kabahan.

I looked in front but my eyes went wide when Sir Pierre was nowhere to be found, naalerto ako at napatingin sa paligid. What the hell? Nasa harapan ko lang dapat siya! Lumiko ba siya at may ibang pinuntahan na hindi ko mana lang namamalayan?

I looked at my side and then turned around and almost dropped my heart when I saw him behind me instead.

"Sir!" I asked confused but he remained looking at me.

Agaran akong lumapit habang hawak ang bandang dibdib ko sa lakas ng kabog nito. I will be really doomed if something bad happens to him. I'll be fired for sure!

"Akala ko po nawala ko na kayo." The relief that I was feeling was beyond.

Huminga ako ng malalim at tumingala sa kanya. Nanatili ang blangko niyang tingin sa akin pero pinagsawalang bahala ko na lang iyon.

"Mauna po kayo at sa likod lang po ako." I instructed him clearly.

Ganon naman ang posisyon namin kanina pero hindi ko namalayan na nauuna na pala akong maglakad kaysa sa kanya.

"Don't take your eyes off on him, Liberty." Sir Ejay instructed me through my ear piece.

Hinintay ko siyang maglakad pero nanatili siya sa kinatatayuan niya, while still looking at me blankly. I looked at him with brows furrowed. May problema ba? Maya-maya pa ay nagtagis muli ang kanyang panga at tumalim ang tingin niya sa mga ibang guest na ramdam kong nakatingin sa amin.

He is a celebrity and he is very popular so…natural na na maraming nakatingin sa amin.

"Sir?" I asked again, quite confused at his actions.

"Ayoko." Sir Pierce answered instead.

I licked my lips and looked at my surroundings. Iwas na ang tingin ng mga tao sa amin lalo na ang mga lalake.

Huminga ako ng malalim. I need more patience in handling him.

"Ano pong ayaw niyo na?" I need to clarify things.

Umiwas siya ng tingin sa akin pero agaran rin itong bumalik, galit pa rin ang kanyang mga tingin.

"I wanna go back to my unit. Ayaw ko na dito." He said with determination which made me more confused.

Gusto kong kamutin ang ulo ko sa sagot niya pero pinigil ko ang sarili.

"Ngayon na po?" I can't understand him at all.

"Yes, ngayon na." Mas matigas nitong sagot ngayon.

Napatingin ako sa harapan at ngayon ay pareho ng nakatingin sa akin si Mama at si Andra, nag aabang na sa paglapit namin. We can’t go home yet…and just like what my Mom said, Andra wanted some time with Pierce for this event.

But I can’t just dictate to him that we should stay here, he is my boss.

Huminga ako ng malalim at muling tumingin sa kanya.

“S-sige po—-”

“Do you wanna attend the event?” He suddenly asked instead.

I licked my lips again. Hindi ko alam ang sasabihin sa totoo lang. On a personal level, yes, because it is my Mom's birthday. Kahit na hanggang tingin lang naman ako ay okay lang sa akin. Pero siya ang masusunod at hindi naman ang kagustuhan ko.

“Let’s go.” Kaya naman nagulat na lang ako ng hawakan niya ang kamay ko at sinukbit sa braso niya mismo.

My insides panicked a little bit as I eyed my hand on his arm.

Midnights with Pierce Psyche EsquivelWo Geschichten leben. Entdecke jetzt