Chapter 20

310 24 2
                                    

Pumasok ako kinabukasan na parang lantang gulay. I wasn't able to sleep last night because of what happened in the restaurant and because of him. Hindi ko alam kung anong oras na ako kumalma at nakatulog na tuluyan.

My eyes were sleepy and I kept on yawning as I rode the elevator. At ng umukas ito ng tuluyan at kaagad akong naalerto ng makita kung sino ang nasa bungad. Pierce's eyes automatically looked at me and her eyes followed next.

Tumayo ako ng matuwid at naglakad may kalayuan sa pwesto nila.

They were on the door and Andra was basically outside. Sa may malapit lang sana ako sa may pintuan pero ayoko namang maistorbo ang pag uusap nila, but I think I already did because Pierce is already making his way to me with a playful smile on his face.

He stopped in front of me, blocking my view of Andra.

"I haven't had my dinner, samahan mo ulit ako at magpapatawag ako ng security sa baba."

Again. He is asking too much already, nasa trabaho ako at ang trabaho ay trabaho.

Umiling ako pero nagpatuloy ang ngisi sa kanyang labi.

"No. Nasa trabaho ako." 

Pero kapwa kami napatingin ng muling bumukas ang elevator at lumabas mula rito ang mga pamilyar na mukha ng security kapag nagrerequest siya. I almost groaned at him.

"Pierce, mauuna na ako." Napunta ulit ang tingin ko sa harapan ng marinig ko ang boses ni Andra pero nanatiling nakaharap sa akin si Pierce.

"Go. Thank you for visiting." He answered her back while still looking and facing me. 

Tumaas ang kilay ko sa paraan ng pagsagot niya. May sumasagot ba na nakatalikod sa taong kausap? That is just disrespectful.

"Pierce, g-goodnight..." Andra said next.

Akala ko hindi pa siya haharap pero tumalikod siya sa akin ng tuluyan pero hinawakan naman niya ang kamay ko at hinila palapit sa may pintuan.

"Goodnight." He simply answered her back and pulled me inside his unit.

Kitang-kita ko ang pagsunod ng mga mata ni Andra sa kamay ni Pierce na nakahawak sa akin at ang pagtalim ng mga mata niya sa akin. 

Pierce closed his door, and he continued pulling me up to his kitchen.

Pinaghila niya ako ng upuan pero tiningnan ko lang ito.

"Hindi ako uupo." Mariin kong sagot.

But he is hard headed and before I could even think properly, he occupied our distance, grabbed my nape and kissed me on the lips fervently. 

Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya, but he is much a good kisser. It took me seconds to process what just happened and when he bit my lower lip, doon ko siya naitulak ng tuluyan.

My knees trembled and I just found myself, sitting on the chair that he pulled out. 

I was catching my breath while he looked so calm, looking at me with a satisfied smile on his face.

Napasinghap ako ng bigla ulit siyang lumapit sa akin. He levelled our eyes, with one hand on the back of my chair, and the other one on the table. 

Umiwas ako ng tingin at naramdaman ko na lang ang mararahan na halik niya sa pisngi ko. My eyes went wide and my insides panicked, muli ko siyang tinulak sa dibdib na siyang paghalakhak niya ng malakas. 

I looked at him piercingly while he just shrugged his shoulders off while laughing.

"Namumuro ka na. Nanliligaw ka palang." 

Midnights with Pierce Psyche EsquivelΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα