Κεφάλαιο 20. Small bullet

3.1K 303 29
                                    

Ήμουν τόσο πολύ επηρεασμένη από τα λόγια του, που έκανα λίγη ώρα να σκεφτώ καθαρά.

"Ω αυτό είναι..σοφό;" αυτό ακούστηκε σαν ερώτηση. Γέλασε με την απάντηση μου και ήρθε ασυναίσθητα λίγο πιο κοντά μου. Ένιωσα τον αέρα ανάμεσά μας πιο τεταμένο, πιο πυκνό.

Συγκεντρώσου!

Κοίταξα το φεγγάρι ξανά και είδα κάτι διαφορετικό. Ο Άντριαν είχε δίκαιο. Ένιωσα για μια στιγμή πιο δυνατή και πιο πεπεισμένη ότι το άλλο σου μισό υπάρχει. Μετά κοίταξα τον Άντριαν και μου έφυγαν όλες οι ελπίδες. Το άλλο μου μισό ήθελα να είναι αυτός, αλλά ήταν τόσο όμορφος και τέλειος με αυτά τα μαγευτικά γκρι μάτια του να ταιριάζουν απόλυτα με το σκηνικό. Αποκλείεται να ήμουν τόσο τυχερή. Αναστέναξα βαριά και γύρισα το κεφάλι μου από την άλλη μεριά. Σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου, πέρασε το χέρι του πάνω από τους ώμους μου και με έσφιξε στην αγκαλιά του. Θα μπορούσα να κάθομαι εκεί για πολλή ώρα εάν κάποιος δεν καθάριζε επίμονα τον λαιμό του.

"Γεια σου πριγκίπισσα. Γεια σου Άντριαν." είπε ο Ντάνιελ σχεδόν θυμωμένος. Γέλασα με το χαϊδευτικό μου και απομακρύνθηκα ήρεμα από τον Άντριαν.

"Γεια και σε εσένα γοητευτικέ Prince Charming." αν και αυτό που είπα δεν έβγαζε καθόλου νόημα ο Ντάνιελ χαλάρωσε.

"Λοιπόν τι κάνετε οι δυο σας εδώ πάνω;" ρώτησε καχύποπτα, ενώ κάθισε δίπλα μου.

"Λύναμε κάποιες διαφορές." απάντησα γενικά ενώ ταυτόχρονα έριχνα στον αδερφό του ένα βλέμμα που έλεγε 'δεν το γλυτώνεις' ή τουλάχιστον έτσι πίστευα εγώ. Ο Άντριαν γέλασε και ήμουν σίγουρη ότι ήξερε πως δεν μπορούσα να του κρατήσω κακία για πολύ. Ο Ντάνιελ έδειξε ενοχλημένος. Περάσαμε λίγο ακόμη χρόνο και οι τρεις γελώντας και περνώντας καλά. Τουλάχιστον από την δικιά μου πλευρά.

"Πρέπει να φύγω." τους είπα στεναχωρημένη. Ο Ντάνιελ κατσούφιασε και ο αδερφός του κούνησε κατανοητικά το κεφάλι.

"Λυπάμαι που σε στεναχωρώ Prince, αλλά έχουμε σχολείο αύριο και αν δεν κοιμηθώ αρκετά θα δείχνω σαν ζόμπι." του είπα. Έδειξε να το αποδέχεται.

"Μάλιστα που θα πας χωρίς τον πρίγκηπά σου;" μου είπε.

"Πήγαινε για ύπνο Ντάνιελ." του είπα γελώντας. Μου έστειλε ένα 'σαγηνευτικό' φιλί και βγήκε από το δωμάτιο. Κοίταξα τον αδερφό του.

"Λοιπόν μου επιτρέπεις να σε συνοδέψω μέχρι το σπίτι σου μικρή;" με ρώτησε στέλνοντάς μου ένα σέξι χαμόγελο.

EmeraldΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα