Emerald

Κεφάλαιο 10. Allergic to people

Όταν γύρισα, έκανα μπάνιο και έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι να κοιμηθώ.

***

13:53. Ξημέρωσε;!

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και τεντώθηκα. Έπιασα το κινητό μου.

3 μηνύματα και 5 αναπάντητες κλήσεις.

Δεν τα κοίταξα και πήγα στο μπάνιο για να πλυθώ. Σκούπισα το πρόσωπό μου και κατέβηκα κάτω.

"Άρια ξύπνησες;" άκουσα την φωνή του μπαμπά μου.

Όχι.

"Ναι μπαμπά! Γιατί τι με ήθελες;" τον ρώτησα όταν μπήκα στην κουζίνα. Γύρισε να με κοιτάξει.

"Τηλεφώνησαν οι φίλοι σου όταν κοιμόσουν." μου είπε χαμογελώντας.

"Χθες ή σήμερα;" του είπα. Γέλασε.

"Και χθες και σήμερα."

"Ρε μπαμπά! Γιατί δεν με ξύπνησες;" του είπα βάζοντας τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

"Φαινώσουν κουρασμένη και δεν ήθελα να σε ξυπνήσω." μου είπε ενώ έβαζε καφέ σε μια κούπα.

"Θες;" με ρώτησε μετά από λίγο. Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.

"Δεν πίνω." του είπα ενώ έπιασα το κεφάλι μου. Ένας τρομερός πονοκέφαλος με είχε χτυπήσει κατακέφαλα.

"Αου." είπα μέσα από τα δόντια μου. Ο μπαμπάς μου με κοίταξε εξεταστικά.

"Τι έπαθες;" με ρώτησε.

"Τίποτα απλά έχω πονοκέφαλο. Και λογικό είναι αφού κοιμήθηκα τόσες ώρες!" του είπα θυμωμένα.

Δεν απάντησε απλά άφησε ένα παυσίπονο και ένα ποτήρι νερό πάνω στο τραπέζι. Πήρα το χαπάκι και το κατάπια με μια γουλιά νερό.

"Να κάτσεις όσο θες στο πάρτυ σήμερα." μου είπε μετά από λίγο.

"Μπαμπά;;" άκουσα την φωνή του Ντέιβιντ.

"Στην κουζίνα!" απάντησε αυτός ενώ άφηνε μία κούπα καφέ πάνω στο τραπέζι. Μετά από ένα λεπτό ο Ντέιβιντ μου 'χάιδεψε' τα μαλλιά.

"Καλημέρα αδερφούλα." είπε όταν κάθισε στην καρέκλα και πήρε τον καφέ στα χέρια του.

"Καλημέρα μπαμπά." είπε πίνοντας μία γουλιά από τον καφέ του.

"Θα αργήσω να γυρίσω απόψε." είπε μετά από λίγο ο πατέρας μας.

Ξανά..

"Ίσως να μην γυρίσω καθόλου. Θα πάρω τηλέφωνο τους γονείς του Άντριαν, για να μείνετε εκεί το βράδυ." συμπλήρωσε.