Emerald

Κεφάλαιο 5. Friends and Enemies

Περπατούσα αργά στον διάδρομο για να βρω το ντουλαπάκι μου. Τα περισσότερα παιδιά ήταν στις τάξεις τους, εκτός από κάποιους που βιάζονταν να μπουν και φυσικά εμένα.Είχα καθηστερήσει στον διευθυντή και μετά στην γραμματεία.

Ευτυχώς μου είχαν δώσει σημείωμα για τον λόγο καθηστέρησής μου...

Το ντουλαπάκι μου ήταν το 329 αλλά δεν το έβρισκα πουθενά.

"Γαμώτο."είπα.

"Ψάχνεις κάτι;"άκουσα. Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ένα αγόρι στην ηλικία μου να με κοιτά χαμογελώντας. Είχε χάλκινα μαλλιά και μελί μάτια.

"Εμ...το ντουλαπάκι μου.." του είπα ανταποδίδοντας το χαμόγελο.

"Α εσύ είσαι η καινούρια που ήρθε με τον Μπλάκ." μου είπε κοιτώντας με κατευθείαν στα μάτια. "Εσύ είσαι αυτή για την οποία μιλάει όλο το σχολείο." συνέχισε.

Τι εννοεί όλο το σχολείο και ποιος είναι ο Μπλάκ;.

"Ποιος είναι ο Μπλάκ;" ρώτησα.

"Καλά δεν ξέρεις με ποιον ήρθες στο σχολείο;" με κοίταξε παραξενεμένος.

"Ααα τον Άντριαν λες; Τον ξέρω απλά δεν γνώριζα το επίθετό του." είπα απλά.

"Μάλιστα." ήταν το μόνο που είπε.

"Εμ ναι. Είμαι η Άρια." και του έδωσα φιλικά το χέρι χαμογελώντας.

"Και εγώ ο Έντουαρντ, Έντ για εσένα." μου ανταπέδωσε την χειραψία.

"Μήπως θες να σε βοηθήσω με το ντουλαπάκι σου;" με ρώτησε αμέσως μετά.

"ΝΑΙ! Σε παρακαλώ." του είπα χαρούμενα.

"Ποιο είναι το ντουλαπάκι σου;"

"329." είπα μονολεκτικά.

Άρχισε να περπατάει και τον ακολούθησα. Στρίψαμε σε έναν διάδρομο και μετά σε έναν άλλο και μετά από λίγο μπερδεύτηκα.

Ωω θεέ μου είναι τεράστιο το σχολείο. Πως θα τα καταφέρω;

Ο Έντουαρντ σταμάτησε μπροστά από μια σειρά με ντουλαπάκια και μου έδειξε το δικό μου. Πάνω πάνω έγραφε το νούμερο '329'. Ξεφύσιξα ανακουφισμένη και ξεκλείδωσα το νέο μου ντουλαπάκι με τον κωδικό που είχε σημειώσει η γραμματέας σε ένα χαρτάκι. Έβαλα μέσα τα πράγματά μου και προσπάθησα να καταλάβω τι μάθημα είχα την πρώτη ώρα.

Στα δεξιά μου o Έντουαρντ είχε βολευτεί σε ένα ντουλαπάκι και με κοιτούσε εξεταστικά. Κοκκίνησα και αυτός μου χαμογέλασε.