Emerald

Κεφάλαιο 33. Happy B-Day!

Δεν περίμενα ότι θα το πω αυτό ποτέ, αλλά ήταν η πιο χαζή ταινία που έχω δει στην ζωή μου. Ο Άντριαν είχε συγκινηθεί και ο Ντάνιελ μου έλεγε να σκάσω κάθε φορά που έλεγα ότι βαριέμαι. Κόντεψα να κόψω τις φλέβες μου σε αντίθεση με τα αγόρια που ήθελαν να την ξαναδούμε. Σιγά μην τους έκανα την χάρη. Δεν θα πέθαινα εγώ επειδή σήμερα ήταν τα γενέθλιά τους! Αφού τελείωσε η ταινία, έβαλα το λάπτοπ στην θέση του και ξαπλώσαμε στους υπνόσκακους για να κοιμηθούμε. Πέρασε αρκετή ώρα βρίσκοντας με να κοιτάω τα αστέρια, δεν ήξερα αν τα δυό αδέρφια κοιμόντουσαν πάντως εγώ δεν μπορούσα.

"Άρια;" άκουσα τον Άντριαν να ψιθυρίζει. Γύρισα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω.

"Τι θες;" ψιθύρισα και γω για να μην ξυπνήσω τον Ντάνι που λογικά κοιμόταν.

"Δεν είναι πανέμορφα;" με ρώτησε. Του χαμογέλασα και κοίταξα πάλι τα αστέρια. Στην πόλη φαίνονταν μόνο τα πολύ κοντινά ή τα πολύ φωτεινά αστέρια. Εδώ φαινόταν το πιο μικρό και σκοτεινό αστέρι δημιουργώντας τον πιο περίτεχνο και όμορφο ουρανό, μακριά από τα φώτα της πόλης και κοντά σε δυό άτομα που ενώ ήξερα λίγο καιρό είχαν καταλήξει η καθημερινότητα μου.

***
Το πρωί ήμουν η πρώτη που ξύπνησα, διότι μιά ενοχλητική ηλιαχτίδα είχε τρυπώσει ανάμεσα από το φυλλώματα των δέντρων και είχε καθήσει πάνω στα μάτια μου. Κοίταξα το κινητό μου και είδα ότι είναι έξι το πρωί. Ξεφύσηξα ενοχλημένη και σηκώθηκα όρθια προσπαθώντας να ξεπιαστώ. Τα αγόρια είχαν κουλουριαστεί το ένα δίπλα στο άλλο και κοιμόντουσαν ήρεμα. Μάζεψα ήσυχα τον υπνόσακο και τον έβαλα μέσα στην τσάντα μου. Αφού τα δύο αδέρφια είχαν πέσει σε νάρκη, να σημειώσουμε ότι έμοιαζαν με γλυκίτατα αρκουδάκια, αποφάσησα να πάω μιά βόλτα μέχρι την λίμνη.

Εδώ οι ηλιαχτίδες ήταν πολλές περισσότερες με αποτέλεσμα η λίμνη να λάμπει και να μην φαίνεται το εσωτερικό της. Πλύθηκα και χάζεψα για λίγη ώρα το είδωλο μου. Άκουσα ξαφνικά ένα κλαράκι να σπάει και πριν καν προλάβω να γυρίσω, ήμουν μέσα στην παγωμένη λίμνη με τα ρούχα. Βγήκα γρήγορα στην επιφάνεια και βρήκα τον Ντάνιελ να έχει ξαπλώσει κάτω και να γελάει σαν να μην υπάρχει αύριο.

"Δεν είναι αστείο!" του φώναξα γελώντας. Αμέσως μετά σηκώθηκε όρθιος και με μία βουτιά βρέθηκε δίπλα μου. Τα μελί μάτια του έλαμπαν κάτω από το φως και τα χείλη του ήταν σχετικά κόκκινα και ζουμερά. Με κοιτούσε μία στα μάτια και μία στα χείλη. Ήμουν έτοιμη να κάνω την πρώτη κίνηση και να τα κολλήσω με τα δικά μου, ήμουν μόνο μία ανάσα μακριά του. Από το λήθαργο μας μας ξύπνησε η δυνατή φωνή του Άντριαν που μας έψαχνε. Απομακρυνθήκαμε γρήγορα ο ένας από τον άλλο την στιγμή που ο Άντριαν εμφανίστηκε στην λίμνη. Μας κοίταξε περίεργα για λίγο και έπειτα χαμογέλασε. Έβγαλε το φούτερ και την φόρμα και έμεινε μόνο με το μποξεράκι του.

Ω θεέ!

Κοκκίνησα τόσο πολύ που για μιά στιγμή νόμιζα ότι ήμουν μιά ώριμη γλυκιά ντομάτα. Βούτηξε γρήγορα στην λίμνη και βρέθηκε κοντά μας. Φάνηκε λίγο ενοχλημένος αλλά το βλέμμα του άλλαξε αμέσως μόλις τον έβρεξε ο Ντάνιελ.

"Αυτό, μικρέ μου αδερφέ, σημαίνει πόλεμος!" μόλις τελείωσε την πρότασή του βύθισε τον Ντάνι μέσα στο νερό. Άρχισα να γελάω δυνατά. Αφού παίξαμε για λίγη ώρα, εγώ κουράστηκα από το βάρος των ρούχων και βγήκα έξω. Πήγα προς την ιτιά και πήρα από την τσάντα μου στεγνά ρούχα και εσώρουχα. Φώναξα στα αγόρια να μην έρθουν και ξεκίνησα να ντύνομαι. Πάνω που είχα βάλει τα εσώρουχα μου όταν όταν ο Άντριαν εμφανίστηκε από πίσω μου.

"Τι κάνεις εδώ;!" του φώναξα προσπαθώντας μάταια να καλύψω την γύμνια μου. Το βλέμμα του περιπλανήθηκε σε όλο μου το κορμί και στο τέλος κατέληξε στα μάτια μου. Βιαστικά έβαλα μιά μπλούζα από πάνω και ξανακοίταξα το αγόρι το οποίο δεν πήρε στιγμή το βλέμμα του από το δικό μου.

"Γίνεσε ενοχλητικός." μου χαμογέλασε στραβά και μου πέταξε το παντελόνι που είχα επιλέξει να βάλω. Το έβαλα γρήγορα και του χάρισα το μεσαίο μου δάχτυλο. Πήρε την έκφραση της πληγωμένης φώκιας και έβαλε το χέρι στην καρδιά του.

"Με πληγώνεις μωρό μου και σήμερα έχω τα γενέθλιά μου." είπε και με φίλησε απαλά το μάγουλο.

Μωρό μου...

"Πείνασα!" φώναξε ξαφνικά ο Ντάνιελ. Γέλασα με την εμφάνιση του καθώς έσταζε από παντού και τα μαλλιά του είχαν κολλήσει στο πρόσωπό του.

"Άλλαξε ρούχα και θα φάμε σύντομα." του απάντησα και του τσίμπησα το μάγουλο παιχνιδιάρικα. Έβγαλα το σκοινί από την τσάντα μου και το έδεσα σε δύο κορμούς και άπλωσα τα βρεγμένα ρούχα πάνω του. Αν και ο καιρός δεν ήταν αρκετά καλός για να στεγνώσουν τελείως τουλάχιστον δεν θα έσταζαν. Χτένισα πρώτα τα μαλλιά μου και τα έκανα ένα κεφτέ για να μην με ενοχλούν και έπειτα χτένισα και τα μαλλιά των αγοριών.

"Ήρθε η ώρα για την τούρτα!" φώναξα χαρούμενη. Έτρεξα μέχρι το αυτοκίνητο και άναψα το μοναχικό κεράκι. Πήγα στο μέρος τους τραγουδώντας το γνωστό τραγουδάκι. Έκαναν ευχή και φύσιξαν ταυτόχρονα το κεράκι.

"Τι ευχή κάνατε;" ρώτησα ενώ έφαγα λίγη σαντιγί.

"Να σε έχω." είπε ο Άντριαν.

"Να έχω εσένα." είπε ο Ντάνιελ σχεδόν ταυτόχρονα με τον αδερφό του.

Γείσα φασολάκια 💑 Άργησα γιατί εδώ και τρεις εβδομάδες ήμουν στο χωριό χωρίς διαδίκτυο αλλά δεν πειράζει τα πέρασα φοβερά. 😜 Εσείς πως τα περνάτε μπέιμπς; 👶
Εύη