Emerald

Κεφάλαιο 28. Difficult period

Τελικά, δεν είναι καλό να μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι πρώτα. Μου έχουν πει την παραπάνω πρόταση πάρα πολλές φορές κι όμως εγώ δεν την βάζω ποτέ στο νου μου. Όχι καλά να πάθω όμως, το πάθημα γίνεται μάθημα. Έφαγα το δούλεμα της ζωής μου από τον Άντριαν μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι του. Σε κάθε ευκαιρία που έβρισκε μου τσιμπούσε τα μάγουλα και με έλεγε με χαζή κοριτσίστικη φωνή..κορίτσι του, κοπέλα του και όλα τα συναφή.

"Λοιπόν αγάπη μου -ένα μικρό ηλίθιο γελάκι- φτάσαμε." μου τσίμπησε το μάγουλο και κατέβηκε γρήγορα από το αυτοκίνητο. Ρόλλαρα τα μάτια μου και ξεφύσηξα απαλά.

Ανώριμε!

Μου άνοιξε ξανά την πόρτα και μου έκανε χώρο για να κατέβω. Κοίταξα τριγύρω μου. Το μέρος ήταν πραγματικά όπως το φανταζόμουν, αν και πολύ μεγαλύτερο. Ένας μεγάλος κεραμιδί στάβλος δέσποζε κοντά στο μικρό δασάκι που βρισκόταν δίπλα από την αγροικία, μία αρκετά μεγάλη λίμνη στο απέναντι άκρο, στη μέση ένα όμορφο σπίτι με πολλές γλάστρες απ' έξω και πάρα πολλά λουλούδια και δέντρα παντού.

"Σου αρέσει;" στη φωνή του διακρινόταν μία νότα περηφάνιας και δεν τον αδικούσα, ήταν πραγματικά πανέμορφο.

"Είναι καλό..αγόρι μου." του απάντησα και αμέσως μετά του έβγαλα την γλώσσα. Ρόλλαρε επιδεικτικά τα μάτια του και σταύρωσε τα χέρια του.

"Κάνεις σαν πεντάχρονο." μου είπε και μου χάρισε το γνωστό στραβό χαμόγελό του. Ανασήκωσα αδιάφορα τους ώμους μου.

"Στο στάβλο τι έχετε;" τον ρώτησα, ενώ ταυτόχρονα προχωρούσαμε προς το σπίτι. Ασυναίσθητα γύρισε να τον κοιτάξει.

"Άλογα." είπε όταν φτάσαμε στην εξώπορτα. Και ως γνωστόν επειδή είμαι χαζό παιδί χαρά γεμάτο, μου μπήκε η ιδέα της ιππασίας. Χτύπησε ρυθμικά την πόρτα και μετά από λίγο ακούστηκαν βήματα. Την πόρτα την άνοιξε ένα μικρό κοριτσάκι γύρω στα έξι με γκρι μάτια και σκούρα καστανά μαλλιά.

"Άντριαν!" φώναξε χαρούμενη και τον αγκάλιασε σφιχτά. Του έφτανε στα γόνατα. Ο καημένος πήγε να πέσει. Παρόλα αυτά παρατήρησα ότι έμοιαζαν αρκετά.

"Έχεις κόρη και δεν μου το είπες;" του ψιθύρισα. Στριφογύρισε τα μάτια του και πήρε στην αγκαλιά του το μικρό μοντέλο. Την γαργάλησε και την φίλησε στο μάγουλο.

"Που είσαι μικρό τερατάκι;" την έβαλε στον ώμο του και αυτή άρχισε να γελάει δυνατά. Στην πόρτα εμφανίστηκε μία γυναίκα με γκρι μαλλιά πιασμένα σε κότσο.