Emerald

Κεφάλαιο 31. Planetarium

Ήμουν δίπλα σε μια τεράστια πισίνα γεμάτη με φαγητό, κάθισα στα γόνατά μου και πήγα το χέρι μου κοντά σε μία βάφλα. Λίγο πριν την ακουμπήσω ακούστηκε ο συναγερμός.

"Σκατά θα με πιάσουν.." είπα σιγανά στον εαυτό μου και σηκώθηκα όρθια για να φύγω από εκεί.

Όπα.. Αυτός ο συναγερμός μου είναι γνώριμος..

Έβλεπα το πιο ωραίο όνειρο της ζωής μου όταν χτύπησε το καταραμένο ξυπνητήρι, δυστυχώς για μένα και ευτυχώς για τον Ντάνιελ. Ανακάθισα στο κρεβάτι και τεντώθηκα, έπειτα έβαλα τα πόδια μου στις ροζ, γούνινες παντόφλες μου και πήγα στο μπάνιο να πλυθώ. Ο Ντάνιελ σε λίγη ώρα από τώρα θα με πήγαινε κάπου και γω δεν ήξερα τι να βάλω. Αν έβαζα φόρεμα και με πήγαινε σε κανένα μπεργκεράδικο; Αν έβαζα τζιν και φούτερ και με πήγαινε σε κανένα ακριβό εστιατόριο; Ξεφύσηξα κουρασμένη και άνοιξα την ντουλάπα. Πέρασα περίπου δέκα λεπτά απλά να κοιτάω την ντουλάπα, όταν αποφάσησα να βάλω ένα μαύρο απλό φόρεμα, χοντρό μαύρο καλσόν και τα αρβυλάκια μου. Όχι που θα κάτσω να σκάσω για ένα ραντεβού. Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου και είδα ότι είχα δέκα λεπτά να ετοιμαστώ. Έβαλα γρήγορα τα ρούχα που διάλεξα, έκανα μία ψηλή αλογοουρά τα μαλλιά μου, έβαλα λίγη μάσκαρα και κολώνια και ήμουν έτοιμη πάνω στην ώρα. Κατέβηκα χοροπηδηχτά τα σκαλιά και λίγο πριν ανοίξω την εξώπορτα, θυμήθηκα ότι δεν είχα ενημερώσει κανένα για την επικείμενη έξοδό μου.

"Μπαμπά!" φώναξα.

"Έλα Άρια. Τι φωνάζεις;" είπε ο πατέρας μου από δίπλα μου και γω τρόμαξα. Γέλασα αμήχανα και τον σκούντηξα στον ώμο. Μπορώ να πω ότι το βλέμμα του ήταν ακριβώς ο ορισμός της απάθειας. Καθάρησα τον λαιμό μου δυό τρείς φορές και του χαμογέλασα γλυκά.

"Λοιπόν μπαμπά.. Ο Ντάνιελ, ξέρεις ο αδερφός του Άντριαν που συμπαθείς παρά πολύ, εμμ.. μου πρότεινε να πάμε βόλτα να μου δείξει το Λονδίνο.. ξέρεις αφού δεν έχω ξαναέρθει και.." του είπα εντελώς αμήχανα. Το χάσμα που είχαμε μεταξύ μας πιστεύω ότι δεν θα έκλεινε ποτέ. Με περιεργάστηκε για λίγο και έπειτα έβγαλε από την τσέπη του λεφτά. Άρα αυτό σημαίνει να πας; Ήμουν σίγουρη ότι δεν τον έβρισκα σύμφωνο αλλά μάλλον ήθελε να εξιλεωθεί που μας παράτησε.

"Μην αργήσετε πολύ και να πάρετε προφυλάξεις." μου είπε σοβαρός και μου έδωσε τα χρήματα. Πνίγηκα με το σάλιο μου, όταν επεξεργάστηκε το μυαλό μου την τελευταία πρόταση και έβηξα δυνατά.