Emerald

Κεφάλαιο 8. Paint

Καθόμουν στο κρεβάτι μου, όταν χτύπησε το κινητό μου. Το πήρα από το κομοδίνο και κοίταξα τον αριθμό. Δεν τον ήξερα.

"Παρακαλώ;" ρώτησα όταν το σήκωσα.

"Έλα Άρια. H Σαμ είμαι." απάντησε.

"Ωω. Έλα πες μου. " της είπα.

"Θες να πάμε για καφέ;" κοίταξα το ρολόι.

7:35.

"Εμ.. Μπορώ να ρωτήσω και να σε πάρω εγώ;" της είπα.

"Εννοείτε." μου απάντησε πριν μου το κλείσει. Ξεφύσιξα και έβαλα τα πόδια μου μέσα στις παντόφλες μου. Άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα κάτω.

"Μπαμπά;" φώναξα.

"Στην κουζίνα!" άκουσα την φωνή του. Πίεσα τα πόδια μου να προχωρήσουν πιο γρήγορα.

"Μπαμπά; Να σου πω λίγο;" τον ρώτησα. Κάτι προσπαθούσε να φτιάξει στην κουζίνα, αλλά δεν τα πήγαινε και τόσο καλά.

"Ναι. Πες μου." γύρισε να με κοιτάξει. Κόμπιασα λίγο.

"Εεε.. Μπορώ να βγω για καφέ με μία φίλη μου;" τον ρώτησα. Με κοίταξε περίεργα.

"Έκανες φίλους;" φάνηκε σαν να του ξέφυγε. "Εεε εννοώ, να πας.. Πόσα λεφτά θες;" είπε γρήγορα.

Προτίμησα να μην απαντήσω στο σχόλιό του.

"Όσα μπορείς μπαμπά." είπα ξεφυσώντας.

"Λοιπόν, πάρε *80£ και πήγαινε και για ψώνια αν θες. Έμαθα ότι ο Άντριαν θα κάνει πάρτυ το Σάββατο." μου είπε χαμογελώντας. Γούρλωσα τα μάτια μου.

Μέχρι και ο μπαμπάς μου το ξέρει.

"Εεε ευχαριστώ." ήταν το μόνο που είπα πριν ανέβω γρήγορα την σκάλα και μπω στο δωμάτιό μου.

Πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου και πήρα την Σαμ.

"Έλα." το σήκωσε στο πρώτο χτύπημα.

"Εεε με άφησε." της είπα.

"Ωραία ετοιμάσου και θα έρθουμε από το σπίτι σου, με τον Έντ, σε κανένα δεκάλεπτο." μου είπε.

"Να σου ζητήσω μια χάρη;" την ρώτησα αμέσως.

"Ναι βρε κοπέλα μου, φυσικά." μου είπε.

"Εεε άστο θα τα πούμε από κοντά." της είπα πριν το κλείσω. Έβαλα τα ρούχα που φορούσα το πρωί. Κάποια στιγμή πρέπει να βάλω τα ρούχα μου στην ντουλάπα. Καθώς έβαζα το τζιν μου, άρχισε να χτυπάει πάλι το κινητό μου.

Μαμά.

"Έλα μαμά." είπα μόλις το σήκωσα.

"Έλα αγάπη μου. Πως τα πέρασες την πρώτη σου μέρα;" με ρώτησε γλυκά.