-"မင်ဂယူးးးးးရေ့ ဟျောင်းအတွက်တွေဘာထပ်ရှင်းပြဖို့လိုလဲဟင်။အာညီးးး အာညီးးး ဘယ်ဘာသာမရလဲ မရတာ အကို့ကိုအကုန်မေးသိလားးးအကို အကုန်ရှင်းပြမယ်လေ အားမနာနဲ့ အကိုကအကုန်ရနေပြီ အရဆုံးကစာပဲ သိလားးး"
-"တော်ပါပြီ ရနေပါပြီ ဟျောင်းသာ အကုန်ရသထက်ရအောင်လုပ်ပါ ဒီနှစ်ကအရေးကြီးတယ်မလားး။ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခုလိုမေးပေးလို့"
စာမေးပွဲက မနက်ဖန်ဖြေရမှာမို့ ဂျောင်ဟန်ဟျောင်းက မင်ဂယူ့ကိုမေးနေခြင်းဖြစ်သည်။လွန်ခဲ့တစ်လမရှိတရှိလောက်ရဲ့ ညတညမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စကြောင့် မင်ဂယူ အကို့ကိုရှောင်နေမိတာ။ရှက်ေနတာလည်းပါသည်။အဆောင်မှာ ဒီလိုကြီးဖြစ်သင့်ဘူးဟု ထင်မိတာကြောင့်ဆရာမကိုလည်းအားနာသည်။အဓိကကတော့ ယွန်းဂျောင်ဟန်ဆိုတဲ့အကိုလေးကိုအားနာတာပေါ့။
အကို့ကိုချစ်တာ အရောင်တွေမပါ။အိပ်ရာနိုးရင် အစ်တစ်တစ်ဖြစ်နေတဲ့မျက်နှာသေးသေးလေးကို ပထမဦးစွာ မြင်ချင်ပြီးး အီးးးအဲနဲ့အော်တဲ့အသံပိစိလေးကိုနားထောင်ရင်းနိုးထချင်မိတာ။ဆံပင်ရှည်ရှည်လေးတွေကို ခေါင်းလျှော်ပေးချင်မိပြီး တယုတယဖြီးသင်ပေးချင်တာ။အကိုစားသောက်ဖို့အတွက် အရသာရှိတာတွေကို စေတနာအပြည့်နဲ့ချက်ကျွေးချင်ပြီး အကိုလေးစားပြီးသားပန်းကန်တွေကိုဆေးပေးမယ်။အကိုနှစ်သက်တဲ့ရုပ်ရှင်တွေကိုကြည့်ပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်ရင်း အိပ်ေပျာ်သွားမယ့်အကို့ကို ပွေ့ချီပြီးရင်ခွင်ထဲကမထုတ်ပဲမင်ဂယူ အိပ်စက်ချင်မိတာ။ဒီလောက်ပါပဲ။
-"ကျေးဇူးကဘာလဲလို့ အဲ့လိုကြီးစိမ်းစိမ်းကားကားပြောနေမှဖြစ်မှာလား ကိုယ့်ကိုစိတ်မကောင်းအောင်လို့လေ"
-"Nae"
အကိုကဘေးကနေ မင်ဂယူ့လက်ေမာင်းကို လက်နှဖက်နဲ့ညှစ်လိုက် ဂုတ်ပိုးလေးကိုဆွဲညှစ်လိုက်နဲ့ကိုေမးနေတာ ကြာပါပြီ။တကယ်တော့ စိတ်ဆိူးနေတာမဟုတ်ပါဘူးး။အကို့ကိူအားနာရှက်ရွံနေခြင်းဖြစ်သည်။အကိုမချော့လည်းး မင်ဂယူကစိတ်ပြေပြီးသားပါ။စာမေးပွဲပြီးရင် အကို့ကိုသေချာပေါက် ပြန်ပြီးချော့ဖို့ စိတ်မဆိုးမိကြောင်းကို တယုတယပြောဖို့ရည်ရွယ်ထားပြီးသားပါ။ဒါကို ကိုကိုလေးက သူ့အမှားလို့ထင်နေပုံပါ။တကယ်တော့ မင်ဂယူကိုကခံစားလွယ်တာပါ။အကိုကတကယ်စိတ်ပူပြီး စမ်းသပ်ရုံပဲမလား။မင်ဂယူကသာ ချစ်ရတဲ့သူကအဲ့နေရာကို လာကိုင်တော့ ဘယ်ထိန်းနိုင်ပါတော့မလဲ။မင်ဂယူ့အပစ်ေတွပါပဲလေ။
YOU ARE READING
ဤမှန်ကန်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာများကြောင့်
Fanfictionငယ်ရွယ်နုနယ်စဉ်အခါက ပေါက်ဖွားခဲ့သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေဟာ အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါမှာကော မပြောင်းမလဲ တည်တံခိုင်မြဲေနနိုင်ပါ့မလားးးးး။
