𝚁𝚘𝚜𝚎 𝚃𝚊𝚒𝚗𝚝𝚎𝚍 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝𝚜: 𝙻𝙾𝚂𝚃 𝙰𝙵𝙵𝙴𝙲𝚃𝙸𝙾𝙽

𝙸𝙸 𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝙸𝚇

—
Flashback.
—

Few days passed by after the masquerade ball happened.

Nanginginig pa rin ang mga kamay kong pinagmamasdan ang plane ticket at passport ko habang nag hinihintay ang boarding hours ko. Kinakabahan talaga ako na baka may hindi mangyayaring maganda mamaya.

I'm so afraid to leave right now. Ayaw kong iwan si Sorana ngunit kailangan eh para sa kalayaan niya.

Alam kong magagalit at kakamuhian niya ako sa oras na malaman niyang iniwan ko na siya.

Ilang araw na ring nagdaan na di ako nagpapakita sa kanya kahit nga tawag niya eh hindi ko sinasagot at baka pag narinig ko lang ang boses niya aatras ako sa plano at mananatili sa kanya.

Nag m-message lang ako sa kanya para hindi siya mag hinala at makahalata sa gagawin ko. It's part of my deal with Nero Desmond. To never contact Sorana ever again.

I couldn't get my self to delete her contacts in my phone as I feel like  I'm really severing the ties between us. I don't want to completely forget her.

I took the opportunity of the Standdford University offered me, I already talk to their board of directors for sports and they did offer me a full scholarship for gradschool and even for my masters.

I just hope when the time comes for me and my girlfriend meet again, she'll listened and understand my reasons and forgave me. Sana nga lang tatanggapin niya pa ako sa susunod naming pagkikita.

“Nervous?”

Agad akong napaangat ng ulo at tinignan ang kakarating ko lang na kasama.

“Here, have a piece of a gum to calm yourself down...” aniya pa habang inaabot sa akin ang isang piraso ng chewing gum. Kinuha ko naman ito at nagpasalamat naman rito. Mabuti ay gumana ang suhestyon nito.

“You're journey will start here, Domingo. Congratulations in advance!” I slowly nodded and thank her again. This is it. I'll start another chapter in my life without the people I loved the most beside me but it's for them so I'll do my best to achieve my goals.

“Thank you again, coach.” I thanked coach Zari, sinamahan niya ako rito sa airport pero babalik rin naman siya sa SMU pag nakaalis na ako.

Gusto sana ni ate Jesse na ihahatid niya ako rito kaso pinigilan ko baka kase biglang susulpot sa bahay si Sorana at mag tataka kung bakit walang tao.

Nagsinungaling nga lang ako sa kanilang dalawa ni Inka na may aatendan lang akong competition or something, di naman na sila nag tanong pa. Saka sinabihan ko naman sila na madali lang ako at babalik rin ako kaagad. 

I want them to be clueless also.

Alam niyo naman si Inka, sobrang ingay, laging nadudulas ang bibig baka isiwalat niya sa lahat ang pag alis ko tapos si ate naman, sobrang praning na mawalay ako sa kanya at pag nalaman niyang aalis ako ng matagal ay talagang sasama iyon.

Mabuko ako kung ganon. Baka ipasok ako ni Sorana sa sako at pausukan kapag nalaman niyang iiwan ko siya. Malamang sa malamang mag wawala yun, ang lala kase ng anger issue eh.

But I did asked Inka to watch her for me at kung kinakailangan ay alagaan niya ito para sa akin. Kahit naguguluhan siya sa mga aksyon ko nitong mga nakaraang araw eh di na siya nagtanong pa dahil alam naman niya ang limit ng pagkachismosa niya.

I owed that girl a big time for sticking with me for a long time. Kahit marami kaming differences ni Inka ay nanatiling magkaibigan pa rin kami hanggang sa huli.