𝙸𝙸 𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝚇𝚇𝙸𝙸𝙸

3.8K 138 57
                                        




I don't know how long I've been throwing up here at my cousin's bathroom. It's like my guts been turn upside down and I couldn't even control my body. I feel so sick.

Disgust and anger still creeping throughout my nerves sa tuwing naaalala ko na naman ang bidyong isinend ni Ingrid kay Sorana. Lalo pa't paulit-ulit akong tinorture ni nito gamit ang bidyong iyon.

Nanghihina akong napaupo sa lapag at napasandal sa nakasiradong pintuan matapos kong mailabas lahat-lahat sa loob ng sikmura ko.

Tangina! Daig ko pa ang isang taong lasing na lasing sa kakasuka ko dahil di ko talaga nasikmura ang napanood ko.

“Rhye? Buhay ka pa ba?”

Rinig kong tanong sa akin ni Amethyst na sobrang nag aalala pa rin sa akin hanggang ngayon, simula nang nakita niya ako kaninang umaga sa labas ng nakasaradong pintuan ng bahay kong namumutla at parang wala nang buhay.

Bibili sana siya sa labas ng pandesal kaso ayun naabutan niya ako sa labas parang

Sorana kicked me out after she berated the shit out of me. Sinabunutan niya pa ako't ano-ano para lang mailabas ang galit niya. Marami nga akong kalmot sa pisngi ko eh sobrang hapdi pa.

“I-I'm fine...” napapaos kong sagot rito.

“Are you sure? Kanina ka pa dyan! Naiihi na ako taena mo!” aniya at ngayon ay panay katok na sa pintuan. Tinatamad akong tumayo at binuksan ang pinto saka walang lakas na lumabas rito.

Na w-weirdan lang akong sinundan ng tingin ni Amethyst na parang nakikitang nababaliw na ako saka ito nag mamadaling pumasok sa banyo.

Bumaba na ako sa kusina niya at doon nag mukmok.

I don't know what to do to clear my involvement with the video or where to find the answer at nang malinawan ako kung bakit mayroong ganung klaseng pangyayari.

I swear to god! That woman Ingrid's having intimacy with her was not me. I was meeting Sorana's father and exchanging a freaking bullets with the enemy for crying out loud!

How can I fuck someone while engaging in a battle!? Fool! Hindi nahahati katawan ko para gawin ang kabastusang iyon! Tsk!

Sorana, she's so mad at me like crazy. The look on her face whenever her eyes dawn on me, pained me even more and now she doesn't want to talk to me even want me near her.

She made it clear before kicking me out that she doesn't want to do anything with for the mean time. Worst was she asked for space and told me to never show my face or presence to her until she says so.

Kahit labag sa kalooban ko ay pumayag na lang rin ako. I don't want to anger her more with my persistence and made her lost respect and care for me.

I can't afford to loose her. With our impending situation with her grandfather, I don't want to add more problems. We've barely got to do anything with about it, dadagdag pa 'to sa poproblemahin namin.

“Okay... Now tell me what really happened to you, hmm? Umagang umaga parang biyernes santo yang mukha mo!”

Narinig kong papalapit ang pinsan ko sa kinaroroonan ko. Hindi ko ito nilingon at sinubsob lang ang mukha ko sa bisig kong nakapatong sa itaas ng mesa nito.

I took the phone my wife owned inside my pocket and put it on the center of the table. Ipinuslit ko lang ang cellphone ni Sorana dahil gusto kong pa imbestigahan ito.

I need an evidence that whatever it is in that video, I don't have an involvement in it. I need to prove my innocence and purity to my wife with a strong evidence, of course. Kahit na alam kong walang katotohanan na ako ang nasa bidyong iyon but still, knowing Sorana, I'll be needing one.

𝚁𝚘𝚜𝚎 𝚃𝚊𝚒𝚗𝚝𝚎𝚍 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝𝚜: 𝙻𝙾𝚂𝚃 𝙰𝙵𝙵𝙴𝙲𝚃𝙸𝙾𝙽Where stories live. Discover now