𝚁𝚘𝚜𝚎 𝚃𝚊𝚒𝚗𝚝𝚎𝚍 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝𝚜: 𝙻𝙾𝚂𝚃 𝙰𝙵𝙵𝙴𝙲𝚃𝙸𝙾𝙽

𝙸𝙸 𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝚇𝚇𝙸𝙸

—

“Fuck! Do we really have to do this?! Rhye, we still have time to back out! Parang awa mo na, umuwi na lang tayo!”

Naka ilang irap na ako sa kaduwagan ni Amethyst. Kanina pa siya walang tigil sa pag pilit sa akin na umuwi na lang kaso masyado akong determinadong hanapin ang mga kasagutang gumugulo sa isipan ko simula kaninang umaga.

Wala ni takot akong nararamdaman ngayon kahit na sinabi pa nilang sobrang delikado ang gagawin ko ngayon. Hindi ko alam kung anong sasalubong sa amin kapag nakaharap na namin ang ama ng asawa ko.

Ni hihdi ko rin alam kung kalaban ba namin siya o hindi eh but I'm taking my chances. Whatever may happen tonight, will happened as long as I got all the answers to my questions, then so be it!

“You can stay here and wait if you're that scared. Hugo and I will be fine.” ani ko rito at sinenyasan si Hugo na nasa labas lang ng sasakyan, katabi ko at sinabing humanda na. Tumango naman agad ito at agad na inutusan ang tauhan na sinama namin ngayon.

“Rhye, please! Malalagot ako kay uncle nito--!” agad rin akong lumabas ng sasakyan kaya hindi ko na narinig pa ang susunod na sasabihin ng pinsan ko.

Mabilis ring tumabi sa akin si Hugo pagkatapos niya akong abutan ng isang calibre .44 magnum. Walang salitang tinanggap ko naman iyon at isinuksok iyon sa bewang ko sa ilalim ng itim na jacket kong suot.

“Everyone's in position, Boss. If everything's goes south, they know what to do.”

Tumalim naman agad ang tingin ko sa naglalakihang parang pinaglumaan nang warehouse sa isang secluded area sa labas ng siyudad namin kung saan ang meeting place namin ni Carcel Harvey. Napakuyom pa ako ng kamao sa sobrang galit ko rito.

Huminga muna ako ng malalim upang pakalmahin ang sarili. I need to be calm and reserve in order for me to think straight. What we're about to venture is not a child's game, this is a real deal with our lives at stakes. I need to stay vigilant or it's over.

“What's their situation inside?” tanong ko pa.

Mabilis niyang kinatok si Amethyst sa loob ng sasakyan na alam kong ay dumadasal na sa ngayon dahil sa sobrang kaba at takot. Tsk! Sinabihan ko naman iyan kanina na kung takot siya sa gagawin ko ngayon ay magpaiwan na lamang siya ngunit nagpupumilit pa ring sumama kahit inuunahan na ng takot.

“Boss asked what's their situation inside.” ani pa ni Hugo rito. Rinig kong napaungos sa inis ang pinsan ko ngunit lumabas rin naman agad ng sasakyan at lumapit sa amin na may bitbit na ipad.

Amethyst is our tech girl right now. She's good at hacking kase at nag volunteer naman siya kahit takot ito sa literal na barilan so it's my win, I guess.

“There are 50 men inside kasali na si Carcel roon at ang ilang tauhang pinagkakatiwalaan niya. No sign of hostility or hidden forces and they're appeared to be calm as if they're expecting a good deal... Which is weird by the way given the fact we just raided their biggest subterranean base.” napangiwi pang turan ni Amethyst sa huli habang pinapakita sa akin ang screen ng ipad na dala niya na nakapaskil rito ang live footage ng mga tauhan ni Carcel na paglala gala sa iba't ibang parte ng warehouse na kuha pa mula sa CCTV nito sa loob.

Huh! Di ko maiwasang mabilib rito. How can she hacked something using an ipad? It's impressive to witness, really.

“Alright. Remember what I told you guys kanina, don't be aggressive and show hostility unless they're the one who's doing it. As much as possible, ayaw kong umalis ng sugatan. So act carefully, understand?”

Masiglang umoo sina Hugo at ilang tauhan na kasama namin ngayon habang si Amethyst naman ay napairap na lang sa ere dahil sa inis sa akin at kaba na rin sa kung anong kakaharapin namin pagpasok namin sa warehouse.