Hunter's Temptation

Chapter 21

Hunter was sitting on the couch. He was holding a glass filled with liquor and he was looking at nothing in particular. Basta nakaupo lang siya doon.

Iiling-iling niyang ininom ang laman ng basong hawak bago muling nagsalin ng alak.

Zyline left.

Kasama nito si Blue na umalis kaninang umaga. They used his brother's car. Bago umalis ang mga ito, nagkausap sila ni Blue. No, scratch that, he hit him. Kitang-kita ang sugat ni Hunter sa bandang labi dahil sa pagkakasuntok ni Blue sakanya.

He wanted to fight back. Gusto niya ding suntukin si Blue.

But that would make him the biggest asshole in town. Alright, he's holding the record, pero kailangan bang dagdagan pa ang medalya niya?

Thunder didn't do anything though. He was expecting his fist to hit his face, too. Pero wala. He was not talking to him. Na para bang big deal naman kay Hunter kung hindi siya kakausapin ni Thunder.

He can live alone. Wag nga silang gago na para bang hindi niya kakayanin kung wala sila. He's Hunter. Hindi naman siya kasing independent ni Mikaela kay Thunder. Unlike their sister, kaya niyang tumayo sa sarili niya. Hindi niya kasi pinapairal ang emosyon. Hindi katulad ni Mika... hindi katulad ng ibang tao.

Kung laging puso ang susundin mo, wala kang mapapala. Masasaktan ka lang. Para saan ba ang utak, kung hindi gagamitin? Ginawa na niya dati iyon, wala siyang napala.

"Wala kang balak gawin ngayon?" lumapit si Thunder kay Hunter at naupo sa isang upuan na naroon.

Nagkibit balikat ang binata bago muling nilagok ang alak sa baso. "What should I do? Alam mo lahat, diba? Payuhan mo naman ako, Mighty Thunder..." pasarkastikong tanong ni Hunter sa kapatid.

"Tangina mo," sumandal si Thunder bago uminom sa basong hawak nito na sinalinan nito ng alak.

Hindi siya nagsalita. Alam naman ni Hunter ang ikinagagalit ng mga ito sakanya.

He hurt Zyline.

Was it his choice? No.

Hindi naman niya ginustong saktan si Zyline. Thunder kinda pushed him to his limit yesterday morning. He shouldn't have said those words, pero nangyari na. Hindi na niya mababawi pa.

He wasn't denying the fact that he was with Tanya the whole night. Pero wala namang nangyari sakanila ni Tanya.

Umaga na siya nakauwi dahil sa lakas ng ulan. Delikado ang bumiyahe ng gabi at maulan sa kanila.

Huminga ng malalim si Hunter.

Tanya...

Tanya was everything to him before.

Si Tanya ang kauna-unahang babaeng minahal niya, eh. She was their cook's daughter. Kung tutuusin ay sabay na silang lumaki nito.

Bata pa lang sila, espesyal na si Tanya kay Hunter. She was older than him by almost 3 years. Pero hindi alintana kay Hunter 'yon. He likes her. Ano lang ba ang tatlong taong pagitan nilang dalawa?

Kumuyom ang palad niya sa pagbalik ng alaala ni Tanya.

Akala niya, okay na, eh.

Bitter? Yeah, maybe a bit. He was bitter because she fucking left him. Pinagpalit siya ni Tanya sa lalaking mas matanda sakanya, mas mapera... tangina. Mayaman din naman siya kahit noon pa man. Hindi pa nga lang kasing yaman ni Salvador, pero Dela Cruz siya. Alam niyang pagdating ng panahon, mahihigitan pa niya si Salvador.