Zamansız Aşk

~29~

                  

Açıklama sonda, keyifli okumalar..

-------------------

Zihnimin açılmış olmasına rağmen göz kapaklarımı açacak gücü kendimde bir türlü bulamıyordum. Kulağıma belli belirsiz sesler geliyordu biraz uğultulu olan sesler algılamamı engelliyordu.

Vücudumda hissettiğim soğuk şey ile irkilip gözlerimi açmayı başardım.

Karşımda ki doktor nefes alışverişlerimi dinliyordu ve onun arkasında birbirinden meraklı dört adam beni izliyordu.

Doktor "Diğer günlere göre daha iyi." Dediğinde doğrulmaya çalışarak "Ne demek diğer günlere, ah!" demiştim ki kaburgalarım da hissettiğim keskin acı inlememe neden olarak lafımı kesmişti.

Rüzgar hemen harekete geçerek "Dikkatli ol ufaklık." Diyerek omzuma dokunmuştu. Gözlerinde ki endişeyi gördüğümde uyumadan önce ki olan şeyleri düşünmeye başladım.

Olanlar bir bir zihnime düştüğünde uyumadığımı ve bayıldığımı anlamıştım.

"Kaç gündür uyuyorum üç mü?" dediğimde gözlerimi yumarak başımı ovdum.

Kayra soruma "Dört gün." Diyerek cevap verdiğinde gözlerimi kocaman açarak " Ne?" dedim. Sanırım verebileceğim en düzgün tepki şimdilik bu kadardı.

Rüzgar "Beni korkuttun güzelim." Dediğinde Emir, Rüzgarı uyarmak istercesine boğazını temizledi ve onu "Bizi." Diyerek düzeltti.

Emirin bu tepkisi Rüzgarı pek memnun etmese de homurdanmak dışında başka bir tepki vermedi.

Emire tekrar baktığımda burnun üzerinde ki beyaz ince yara bandını ve gözünün altında ki morluğu anca fark etmiştim. Endişeyle doğrulduğumda acıyı göz ardı etmeye çalışsam da yüzüm yine de buruşmuştu. Daha sonra diğerlerinin yüzünü de incelediğimde Mete hariç üçünün yüzünde ki yaraları gördüm.

"Size ne oldu böyle?" dediğimde Mete yanıma oturarak "Sen uyurken burası biraz karıştı." Dediğinde boş gözler ile ona bakmaya devam ettiğimde "Çocuklar işte." Diyerek gülümsedi ve "Nasıl hissediyorsun?" diye sorduğunda yüzümü buruşturarak "Kaza yapmış gibi?" dedim. "Ah, anlıyorum." Dediğinde ikimizde gülümsedik.

Şu işe bak kaza yapmıştım fakat keyfim yerindeydi?

Bu bütün ağrılarıma rağmen çok iyi hissediyordum. Bunun nedeni sanırım artık kendimi bir şeyin parçası olarak görmekti. Bu zamana kadar ne için var olduğumu bilmemek beni bir boşluğa sürüklemişti fakat şimdi o boşluğu hissetmiyordum.

Bende bir şeyin parçasıydım.

Mete yanımdan kalktığında yerini hemen Emir doldurmuştu. Tek bir kelime bile etmeden direk beni kollarıyla sararak burnunu her zaman ki gibi başımın üstüne yaslamıştı.

Gözlerimi hissettiğim rahatlığın etkisiyle yumdum. Rüzgarın homurdanmasına aldırmadım fakat hemen ardından daha gürültülü bir ses çıkarttığında irkilerek Emirden ayrıldım.

Sert bakışlarını Emirden ayırmadan "Dinlenmesi lazım." Dedi.

Emir onu önemsemeyerek "Beni çok korkuttun." Dedi ama Rüzgar az önce Emir'in yaptığını yaparak boğazını temizledi be "Bizi." Diye vurguladı. Bu yüzümde bir gülümsemeye neden olmuştu.

Emir kulağıma yaklaşarak "Sonra konuşuruz." Dedi ve göz kırparak yanımdan ayrıldı.

Başımda duran Kayra oturmak yerine ayakta kalmayı tercih ederek "İyi olduğuna sevindim." Dedi ve yüzünde hiçbir ifade yer etmeden yanımdan uzaklaştı.

Kayra da Mete ve Emirin yaptığı gibi büyük kırmızı kapıdan çıktı. Mete kapıda doktor ile konuşuyordu.

Rüzgarın bakışları üstümde bir ağırlık oluşturunca ona döndüm ve koyu renge bürünmüş gözleri ile karşılaştım.

Onu öpmüştüm.

Ben. Onu. Öpmüştüm.

Tanrım!

Gelen utançla başımı önüme eğip parmaklarımla oynamaya başladığımda kulağımın arkasından kurtulup önüme düşen saç tutamına teşekkür ettim. Yüzümün kızardığını göremeyeceği için az olsa da rahatlarken Rüzgar saç tutamı mı alarak çok kibar bir şekilde kulağımın arkasına geri koydu.

Israrla ona bakmamakta direnirken Rüzgar parmağını çenemin altına koydu ve başımı kaldırarak göz teması kurmamızı sağladı.

Elini hemen çenemin altından çekmeden şakağıma doğru götürdü ve yavaşça geri çeneme kadar okşayarak parmaklarını tenimden uzaklaştırdı.

Bana her dokunuşunda olduğu gibi ürpermiştim. Bütün hücrelerim sanki o dokunduğunda o bölgeye hücum ediyordu.

Ona sarılmak için hareket edecektim ki o benden daha önce davranarak kollarını hemen bedenime sarmıştı.

Kollarım nerede olması gerektiğini ezberlemişçesine hemen yerini almıştı.

Dudakları tam kulağımın yanındaydı ve fısıldayarak özür dilerim diye tekrar ediyordu.

"Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Doğa özür dilerim."

Gözlerim dolarken tutuşumu daha da sağlamlaştırdım.

Hala özür diliyordu ve aralarda saçlarımın arasına öpücükler bırakıyordu.

Beni kendisinden uzaklaştırdı ve yüzümü iki avucunun içine alarak yüzümün her bir santimini incelemeye başladı.

Gözlerimde tutmayı beceremediğim iki damla yaş serbest kaldığında iki baş parmağı ile üstlerine bastırdı ve kaşlarını çatarak bana 'ağlama' mesajını vermeyi başardı.

Gözleri dudaklarıma kaydığında içimden geçirdiğim tek bir şey vardı.

Lütfen beni öp.

Yavaş yavaş bana doğru yaklaştığında kalp ritmimin değiştiğini hissettim.

Gözlerimi kapatmamak için kendimi zor tutarken santim santim bana yaklaşıyorken gözlerimi, gözlerime sabitlediği gözlerinden ayırmadım.

"Daha sonra gelmeyi çok isterdim fakat önemli."

Sesi duyduğumda Rüzarın aksine hemen irkilerek kendimi ondan uzaklaştırıp Mete'ye baktım.

"Adamı bulduk. Yarın davette olacak." Dediğinde anlamayarak Rüzgara baktığım.

Rüzgarın çatmış olduğu kaşları benim aksime onun Mete'yi anladığını gösteriyordu.

Kendimi sormaktan alıkoyamayarak "Hangi adam?" dediğimde Mete'ye bakmıştım fakat cevabı Rüzgar verdi.

"Seni kaçıran adamlara emir veren kişi. Aynı zamanda senin amcan."

Harika!

********************

Merhaba,

uzun bir süredir yoktum ve bununla ilgili bir açıklama yapmamıştım.

Yine yapmayacağım. Sadece bir süre uzaklaşmam gerekti ve uzaklaştım. Bu bir erkek sorunu veya ailevi ya da derslerimle alakalı bir konu değil. Biraz karışık bir durumdayım ve bunu anlatarak kimseyi derdime ortak etmek istemem. Beni bekleyen kişilerden sadece özür diliyorum ve ben yokken aramıza yeni katılmış insanlara hoşgeldiniz demek istiyorum.

Hoşgeldiniz.

Bölüm kısaydı fakat biraz toparlandıktan sonra, hikayeye tekrar adapte olduğumda bu düzelecek, söz veriyorum.

Oy vererek bana destek olursanız çok mutlu olurum. Eh birazda yorumlarınızla benim kalkınıp hikayeye tekrar tutunmama yardım ederseniz size minnettar olacağım. Eleştirilerinizi merakla bekliyorum.

Görüşmek üzere!!