Alkia Kingdom: Beyond the Ranking Quest

Chapter 46: Game Master

UNEDITED... ENJOY READING... LOVELOTS

DENISE

We already passed through the sixth dungeon. Nanghihinayang ako sa mga nawala naming kasamahan. Tiyak na nasa Resurrection Hall na sila ngayon. Hindi ko alam kung makababalik pa silang lahat sa huling stage ng larong ito. Wala ng oras. Tiyak na panghihinaan na sila ng loob. Imposibleng makakahabol pa sila. Nanghihinang umupo ako sa harap ng huling dungeon. 

Nakatitig lang ako sa kawalan. Hindi pa nagpaparamdam ulit si Kuya Darren. Hindi ko tuloy alam kung ano na ang gagawin. Hindi ko alam kung may pag-asa ba talaga na makalabas kami rito. May nahanap na kaya siyang paraan upang makalabas kami rito? Tumabi sa 'kin si Fire. He tended to my wounds with care.

"I'm sorry. Ito lang ang magagawa ko para sa 'yo," mahinang sabi ni Fire. Naghihintay kami sa pagdating ng iba pang grupo. Gusto ko ng makita si Sky para humugot ng lakas ng loob mula sa kanya. Mabuti na lang nandito si Fire sa tabi ko. Mahina akong tumawa dahil sa sinabi niya. Ramdam na ramdam sa boses ko ang pagod at panghihina. "Jeez. You don't have to say sorry," mahinang saad ko.

He smiled. "This is the last dungeon. Sana matapos na natin ang laban na ito. Sana makalabas na tayo," mahinang sabi niya.

I smiled a bit. "We will. We must," mahinang saad ko.

Tumango siya. Ilang minuto siyang natahimik na tila nag-aalinlangan kung magsasalita. "Denise..." mahina at nag-aalangang saad niya. Nagtatakang tumingin ako sa kanya dahil sa pagtawag niya sa totoong pangalan ko. Malalim na bumuntong-hininga siya na tila handa na siyang sabihin ang gusto niya. "I want to tell you this. Alam kong hindi ito ang oras para sa mga drama ko. But I want you to know that I'm happy to meet you. I'm grateful to play this game with you. You've been a good friend for me and Faye," he said with a smile but then he sighed heavily. Tiningnan niya ako nang matiim. He looked at me with admiration and I suddenly feel nervous. "That's also the reason why I never assessed my feelings for you. I never ask myself on what I really feel about you. We're good friends and I don't want that to end. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam. Hanggang ngayon, natatakot pa rin akong alamin dahil ayokong may masira sa pagkakaibigan natin. But now, you already have Prius so I don't need to know. You will always be my friend and I will always be there to help you," he said with a coy smile. I gaped. I was dumbfounded. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya dahil sa magulong pag-amin niya. I was not even sure if this was really a confession. Maybe.

He smiled a bit. Hindi niya inaalis ang pagtitig niya sa mga mata ko. "Maybe I really do love you and I can't just admit that. But don't worry. I'm not asking for anything in return. Whatever may happen inside this game, it's my choice. I'm just worried for you and my sister, Faye. I hope you will both come out of this game alive," seryosong saad niya. "I will do anything to make sure that you will survive. I will always be there at your back to save and support you," he added with determination. Kinabahan ako dahil sa mabigat na salitang binibitiwan niya.