Απαγορευμένος Έρωτας!! {BW2019}

Part 7

Πλέον είναι 2 το πρωί έχουν φύγει όλοι εκτός απ'την Λου που μαζεύει λίγο και τον Παναγιώτη που κάθισε για να χορέψει μαζί μου και να φιληθούμε περίπου 100 φορές ακόμα.

"Να σου πω Λου.. Θα πας σπίτι σου?"

"Έτσι λέω ρε Ανθάκι γιατί έχω τρομερό πονοκέφαλο και δεν θα σε ανεχτώ πολύ άμα μείνω." είπε και αφού πήρε το δερμάτινο μπουφάν της και τη σακούλα με τα σκουπίδια κατευθύνθηκε προς την πόρτα. "Θα περάσω το πρ.. μεσημ.. το απόγευμα. Καλά το βράδυ! Για να πάρω τα πράγματα μου."

Γέλασα λίγο και την συνόδευσα μέχρι την πόρτα. "Σ'ευχαριστώ για σήμερα. Για όλα." την χαιρέτησα με μια αγκαλιά κι αφού μου τσίμπησε τον κώλο μου έκλεισε το μάτι κι έφυγε.

"Θα μαζέψεις ή θα κοιμηθείς?" μου είπε ο Παναγιώτης την ώρα που έμπαινα στο σαλόνι.

"Λέω να σε φιλήσω!" είπα καθώς τον πλησίασα με σταθερό βηματισμό και στάθηκα μπροστά του.

"Μάλιστα. Τι περιμένεις?" με παρακίνησε να τον φιλήσω.

"Αμ δεν ξέρω.. Ίσως κάποιον.. ψηλό, ξανθό.. Ξέρεις.. όμορφο.. Για να μου υπενθυμίσει πως γίνεται.. Γιατί.. Ουπς! Το ξέχασα.."

"Μμμ.. Το ξέχασες!" διαπίστωσε.

"Ναι, έτσι είμαι εγώ.. Ξεχασιάρα.." είπα παιχνιδιάρικα.

Μετά από αυτό έπιασε τον λαιμό μου απαλά και με έφερε κοντά στο πρόσωπο του. Έπιασε τα χέρια μου στα δικά του και τα τοποθέτησε γύρω απ'τον λαιμό του. Και τέλος έβαλε τα δικά του χέρια χαμηλά στην μέση μου. 

"Λοιπόν να πως γίνεται.." είπε και πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό μου.

Είπα να παίξω λίγο μαζί του και να μάθω ποια είναι τα ευαίσθητα σημεία του. Έτσι το αριστερό μου χέρι το κατέβασα στο στήθος του και το δεξί το ανέβασα στα μαλλιά του.. κι έμπλεξα τα δάχτυλα μου μαζί τους.

Πάνω στο φιλί άρχιζα να τον χαϊδεύω στο στήθος και κάθε φορά που τα δάχτυλα μου πλησίαζαν την καρδιά του με δάγκωνε στο χείλος και καταλάβαινα πως τον επηρέαζα με αυτό.. Και μ'άρεσε!

Σταμάτησε το φιλί απαλά, όχι απότομα. Και ένωσε τα κούτελα μας, ενώ είχε κλειστά μάτια. Κάτι είπε μέσα από τα δόντια του αλλά συνέχισε κατευθείαν να με φιλάει και στη συνέχεια απομάκρυνε το χέρι μου από το στήθος του και το επέστρεψε στην αρχική θέση που του είχε καθορίσει.

"Όχι κυριε.. Δεν πάει έτσι!" σκέφτηκα. 

Ξανά κατέβασα το χέρι μου στο στήθος του κάνοντας μια αργή διαδρομή απ'τον ώμο του μέχρι εκεί. Και άρχισα πάλι να τον χαϊδεύω. Σταμάτησε πάλι το φιλί με τον ίδιο τρόπο και αφού πήρε μια βαθιά ανάσα μου απευθύνθηκε.

"Καλό θα ήταν οι μαθήτριες να ακούνε τους δασκάλους τους και να κάνουν ότι τους λένε." είπε με ένα μισό χαμόγελο και έβαλε το χέρι μου, πίσω, στον ώμο του. 

Πήγε να ξανά ξεκινήσει το φιλί αλλά η φωνή μου τον απέσπασε.

"Κι αν στις μαθήτριες δεν αρέσει αυτό?" είπα με ναζιάρικο ύφος.

"Τότε.. Μάλλον δηλαδή.. Μπαίνουν τιμωρία.;)" μου έκλεισε το μάτι και με σήκωσε στην αγκαλιά του. 

Άφησα τα χέρια μου να κρεμαστούν γύρω από τους ώμους του και τύλιξα τα πόδια μου στην μέση του. Τα χέρια του ήταν ακουμπισμένα στον κώλο μου για να με κρατάει. Όχι ότι τον χάλαγε.. Ένιωσα το κάτω χείλος του να ακουμπάει το σαγόνι μου και με το πάνω να το σφραγίζει και να με πιπιλάει εκεί. Τα μάτια μου στο άγγιγμα των χειλιών του έκλεισαν από ευχαρίστηση. Τα χείλη του κατέβηκαν στον λαιμό μου και σίγουρα άφησε πιπιλιά εκεί. Με κοίταξε για ένα λεπτό και δεν μου άφησε πολλά περιθώρια, για να κάνω εγώ κάποια κίνηση και ξεκίνησε να με φιλάει κτητικά. 

"Νομίζω ερωτεύτηκα.." είπα από μέσα μου και γέλασα με αυτήν μου τη σκέψη, πράγμα που κατάλαβε αφού το χαμόγελο μου είχε σχηματιστεί πάνω στα χείλη του.

Κάποια στιγμή αισθάνομαι να πέφτουμε. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα πως ήμασταν πλέον στο δωμάτιο μου και μόλις με είχε ακουμπήσει στο κρεβάτι μου. Ξάπλωσε δίπλα μου και με έκλεισε στην αγκαλιά του. Για πολύ ώρα ήμασταν αγκαλιά και δεν κάναμε τίποτα, μέχρι που αποφάσισα να μιλήσω..

"Παναγιώτη?" είπα σιγά για να δω αν κοιμάται.

"Μμμμ?"

"Να σε ρωτήσω κάτι?"

"Ό,τι θες!" είπε με άνεση.

"Μου έχεις κάνει πιπιλιά?"

Γέλασε και με φίλησε στο κούτελο με ένα αχνό γελάκι.. "Μια, δυο!" απάντησε. "Έλα κοιμήσου τώρα.." είπε και με φίλησε με ένα γρήγορο αλλά παθιασμένο φιλί. Κοιμηθήκαμε αγκαλιά, σχεδόν αμέσως..

Αυτό που ξέρω είναι ότι ένιωθα ασφάλεια ακόμα και στον ύπνο μου.. Μόνο και μόνο επειδή ήξερα πως θα ξυπνήσω στην ζεστή του αγκαλιά.

Θέλω τόσο πολύ να του πω "Σ'αγαπώ!". Αλλά φοβάμαι μήπως δεν το πιστέψει. Μήπως του φανεί παράλογο. Μήπως....πφφ τι κάθομαι και σκέφτομαι? Είμαι κλειδωμένη στην αγκαλιά του, ασφαλής και σκέφτομαι αν ή όχι θα του πω σ'αγαπώ! Μάλλον θα του το πω. Αλλά τώρα θα αφήσω το σώμα μου να ηρεμήσει και να χαλαρώσει επάνω στο σώμα του! Κι αύριο μέρα είναι..

***********************

~Θα ξυπνήσει η Ανθή στην ζεστή αγκαλιά του Παναγιώτη? Θα του πει πως τον αγαπάει? Τι θα πει στην Μαριλού για το... γεμάτο πάθος και φιλιά βράδυ, που πέρασε με τον Παναγιώτη? Ποια είναι τα συναισθήματα τους, τελικά?~ 
Οι απαντήσεις.. Στο επόμενο κεφάλαιο.;)

Ελπίζω να σας άρεσε!!! ^_^

Σας ευχαριστώ που το διαβάζετε<3.