Απαγορευμένος Έρωτας!! {BW2019}

Part 37

#_Μεριά_Ανθής_

Το πρωί ξύπνησα με ζαλάδα και πόνο στο κεφάλι.. Αισθανόμουν βαρύ το κεφάλι μου για να το σηκώσω και τη μέση μου ασήκωτη..

Αφού άνοιξα τελείως τα μάτια μου συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να σηκωθώ διότι βρισκόταν πάνω μου ένας Παναγιώτης.. Τα χέρια του με έσφιγγαν πάνω του και το κεφάλι μου ήταν κάτω απ'το δικό του.. Χαμογέλασα και προσπάθησα να σηκώσω το χέρι του και να το φέρω κοντά στο πρόσωπό μου.. Σε μια στιγμή το άφησε ελεύθερο και το σήκωσα ως τα χείλη μου με ευκολία, αφήνοντας του ένα φιλί πάνω στην παλάμη του.

Η αίσθηση των χειλιών μου τον έκανε να τρίψει τη μύτη του στον λαιμό μου και αμέσως μετά μου δάγκωσε απαλά τον λοβό του αφτιού μου.

"Μμ.. Μωρό μουυ.." του είπα νυσταγμένα αλλά ναζιάρικα. 

"Μμ.. Καλημέρα.." μου ψιθύρισε..

"Να πάω να φτιάξω καφέ?" τον ρώτησα χαμηλόφωνα.

Γύρισε και έριξε την πλάτη του στο στρώμα σπρώχνοντας κι εμένα πάνω του..

"Και θα με αφήσεις μόνο?" παραπονέθηκε και με φίλησε πεταχτά στα χείλη.

"Για λίγο μόνο.." τον κοίταξα με ένα κουταβίσιο βλέμμα και αφού του χάρισα ένα ζουμερό φιλί σηκώθηκα και έκατσα πάνω του μέχρι να μου δώσει την άδεια..

"Πήγαινε κι έρχομαι.." μου είπε και μου έριξε μια σφαλιάρα στον ποπό, για να σηκωθώ..

Οι άλλοι δεν είχαν ξυπνήσει ακόμα και έφτιαξα καφέ μόνο για μένα και τον Παναγιώτη..

"Καλημέρα ζουζούνα.." άκουσα τον Στέλιο να λέει, αφού ήταν από πίσω μου και με αγκάλιαζε..

"Καλημέρα χαζέ.." του είπα και μου άφησε ένα φιλί στον ώμο..

"Ζουζού μουυ? Θα μου φτιάξεις κι εμένα?" με ρώτησε γλυκά.

"Αφού μου το ζητάς τόσο γλυκά.. Μπορώ να πω όχι?"

"Όχι.." μου έδωσε κι άλλο φιλί στον ώμο και πήγε κι έκατσε στον κήπο μαζί με τον Παναγιώτη.

Αφού έφτιαξα τους καφέδες βγήκα έξω κι έκατσα στην παρέα τους..

"Σε δυο βδομάδες έχει γενέθλια.." είπα κι έκανα νόημα με το κεφάλι μου προς τα μέσα, εννοώντας τη Μαριλού..

"Πάλι καλά που το πες, γιατί δεν το 'ξερα.." με ειρωνεύτηκε ο Στέλιος. "Πριν ένα μήνα μου το λεγε κάθε μέρα.."

Άκουσα κάτι να πέφτει και να σπάει.. Γύρισα απότομα μαζί με τον Παναγιώτη ενώ ο Στέλιος, που καθόταν απέναντί μας, σηκώθηκε όρθιος και κοίταγε με γουρλωμένα μάτια προς τα μέσα..