Βαρέα και Ακόμα πιο Ανθυγιεινά

κεφάλαιο 10

ΑΛΙΚΗ

Τόση ώρα κάθομαι και τους ακούω να κανονίζουν το πάρτι που θα γίνει το Σάββατο. Κάνω ότι διαβάζω το βιβλίο μου και δεν τους δίνω σημασία, έτσι και αλλιώς δε με ενδιαφέρει.. Ο Στέλιος με ρωτάει αν θα πάω στο πάρτι και του απαντάω αμέσως όχι. Θέλει να μάθει για ποιον λόγο και την ώρα που αρχίζω να ντύνομαι του λέω ότι παλιά ήταν αλλιώς. Θέλω να φύγω αλλά δε με αφήνει, μου λέει να περιμένω να πάει να βρει τον Δημήτρη... αφού κάνει μερικά βήματα ξεκινάω για το παρκινγκ, τόσος κόσμος υπάρχει κάποιον θα βρω. Περπατάω αλλά δε βλέπω κανέναν. Δίπλα μου σταματάει μια μηχανή και για λίγο θυμάμαι εκείνο το βράδυ... γυρίζω και βλέπω τον Στράτο. Δυσανασχετώ, σήμερα από την στιγμή που ήρθα συνέχεια με ενοχλούσε. Μου έλεγε για τα παλιά και πόσο λάθος είχα καταλάβει..

Με τον Στράτο γνωριζόμασταν από παλιά, εκείνος ήταν μεγαλύτερος από εμένα αλλά η παρέα μας ήταν κοινή. Όταν εγώ πήγα στην πρώτη λυκείου εκείνος είχε τελειώσει με το στρατό και είχε επιστρέψει στο νησί. Στην αρχή της χρονιάς το σχολείο μου έκανε ένα πάρτι και φυσικά είχα δώσει το παρόν, το ίδιο και εκείνος. Άρχισε να με κυνηγάει και επειδή ήμουν μικρή και ανόητη έπεσα στην αγκαλιά του χωρίς δεύτερη σκέψη. Ήταν πολύ ωραίος, αλλά εμένα δε με τράβηξε αυτό κοντά του... κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του, που κανονικά θα έπρεπε να με αποτρέψουν από το να κάνω σχέση μαζί του, ήταν αυτά που με έκαναν να τον ερωτευτώ τρελά! Ήταν δυναμικός, απόλυτος και πολλές φορές απότομος. Ο οξύθυμος εαυτός του, μου φαινόταν ελκυστικός, οι κόντρες με άλλα αγόρια, η μηχανή, τα τσιγάρα και όλα τα υπόλοιπα που μου φώναζαν να μείνω μακριά, εμένα με τραβούσαν ακόμα ποιο κοντά του... 

Κοντεύαμε να συμπληρώσουμε πέντε μήνες σχέσης και με πίεζε να ολοκληρώσουμε την σχέση μας. Φοβόμουν και δεν ένιωθα έτοιμη, δεν ήταν ότι δεν ήθελα... απλά φανταζόμουν ότι θα έπρεπε να ήταν αλλιώς. Τελικά υποχώρησα και μετά την πρώτη φορά δεν ήθελα να το ξανά κάνω. Ήταν βιαστικός, απρόσεκτος και κάθε άλλο παρά τρυφερός. Τις επόμενες μέρες τον απέφευγα. Όταν ξανά βρεθήκαμε προσπαθούσε να με πείσει ότι ήταν μεθυσμένος και δεν αισθανόταν πολύ καλά εκείνο το βράδυ. Τελικά με κατάφερε... οι επόμενες φορές ήταν καλύτερες αλλά ποτέ δεν ένιωσα κάτι φοβερό. Στην παρέα πάντα έδειχνε ότι με πρόσεχε και με αγαπούσε. Βγαίναμε, διασκεδάζαμε και γενικά περνούσαμε καλά και ανέμελα. Η χρονιά τελείωσε και οι βαθμοί μου ήταν χάλια. Αφού μου τα έψαλαν και η μάνα μου και ο πατέρας μου, τους υποσχέθηκα ότι από του χρόνου θα τα πήγαινα καλύτερα και ξεκίνησα να απολαμβάνω το καλοκαίρι μου. Με τον Στράτο είχαμε γίνει αυτοκόλλητοι, με τους υπόλοιπους χαθήκαμε λίγο γιατί τότε ήταν, που αποφάσισε να νοικιάσει μια γκαρσονιέρα.. δεν μου έκανε εντύπωση, σκέφτηκα ότι βαρέθηκε να πηγαίνουμε στις παραλίες και σε διάφορες ερημιές και γι'αυτό το έκανε. Όποτε με ήθελε.. με είχε.