κεφάλαιο 42

11.9K 1.1K 59
                                    



ΣΤΕΛΙΟΣ

Επέστρεψα στο σπίτι και έπεσα βαρύς στον καναπέ. Ο Γιώργος έλειπε στο σχολείο, ο πατέρας μου σίγουρα σε κάποια οικοδομή και η μητέρα μου στην εταιρία. Μισούσα τον εαυτό μου και σκεφτόμουν ότι θα είχε δίκιο αν με μισούσε και δεν ήθελε να με ξανά δει και εκείνη. Κυκλοφόρησα λίγο μέσα στο σπίτι και έπειτα αποφάσισα να βγω έξω. Πήγα στην εταιρία και ανέβηκα στον τελευταίο όροφο. Μόλις με είδε η θεία Λυδία, ήρθε προς το μέρος μου και με αγκάλιασε λέγοντας μου χρόνια πολλά. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα στο γραφείο, εκεί ήταν ο θείος Ιάσωνας και μιλούσε με την μητέρα μου, κοιτούσαν κάποια σχέδια και φαινόντουσαν προβληματισμένοι.. Με βλέπουν και με χαιρετάνε, η Χριστίνα, αμέσως καταλαβαίνει ότι δεν είμαι καλά και μου προτείνει να πάμε στο γραφείο της.. Την ακολουθώ, χωρίς να με ρωτήσει παραγγέλνει καφέδες και πρωινό.

«Είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις φάει. Όπως επίσης είμαι σίγουρη ότι κάτι πήγε στραβά! Εγώ έστειλα τους φίλους σου για να περάσεις όμορφα γενέθλια και εσύ είσαι έτσι;»

«Στο Ναύπλιο ήμουν με την Αλίκη...»

«Ω!» η έκφραση της τα λέει όλα

«Τα παιδιά μας έκαναν έκπληξη, αλλά μαζί τους ήρθε και κάποια ανεπιθύμητη... Ήξερε για το σπίτι και το είπε στην Αλίκη...» βγάζω το κλειδί και το αφήνω πάνω στο γραφείο «Μου έδωσε το κλειδί και έφυγε από το σπίτι. Κάποια στιγμή, σήμερα ή αύριο, θα σε πάρει τηλέφωνο για να σε ευχαριστήσει είπε..»

«Στέλιο, τι βλακείες είναι αυτά; Μη μου πεις ότι δεν μπόρεσες να της εξηγήσεις ότι το σπίτι είναι δικό σου και ότι εσύ της το παραχώρησες. Στο κάτω κάτω τις περισσότερες ώρες της ημέρας, όταν είσαι έξω εκεί τις περνάς!»

«Η κατάσταση ξέφυγε λίγο και την έδιωξα..»

«ΤΙ;» πετάγεται όρθια «Την έδιωξες από το σπίτι; Για πιο λόγο;»

«Την έδιωξα από το Ναύπλιο... μου είπαν κάποιες κακοήθειες για εκείνη και εγώ θολωμένος από τη ζήλεια μου τις πίστεψα..» με κοιτάει επικριτικά «Σήμερα το πρωί, πήγα στο σπίτι για να την βρω και να της ζητήσω συγνώμη.. πιάστηκα στα χέρια με κάποιον και κατά λάθος..» κομπιάζω και κατεβάζω το κεφάλι «την χτύπησα..»

«Τι έκανες βρε Στέλιο; Που είναι τώρα η Αλίκη; Γιατί δεν είσαι κοντά της;»

«Δεν με ήθελε κοντά της και το καταλαβαίνω. Έφυγε..»

Βαρέα και Ακόμα πιο ΑνθυγιεινάWhere stories live. Discover now