κεφάλαιο 15

15.5K 1.1K 69
                                    


Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


ΣΤΕΛΙΟΣ

Είχαμε μαζευτεί περίπου δέκα άτομα στην παραλία από νωρίς το απόγευμα και ετοιμάζαμε το μέρος. Εκτός από τα ξύλα για την πυρά που θα ανάβαμε είχαμε κανονίσει να έχουμε και μία μικρή γεννήτρια που την είχαμε συνδέσει με ένα καταψύκτη. Στήσαμε μερικούς πάγκους για τα ποτά και λίγο πιο μακριά μπήκαν οι ψησταριές για τα σουβλάκια. Μέχρι τις εννέα όλα ήταν έτοιμα, πλησίασα τον Δημήτρη που μιλούσε με κάποιους άλλους και του είπα ότι θα πάω να πάρω τα κορίτσια.

«Ρε Στέλιο, σε χρειαζόμαστε για να πάμε να φέρουμε και τους άλλους πάγκους.. θα πάει κάποιος άλλος να τις φέρει!»

«Θα πάω εγώ!»

«Ορίστε! Θα πάει ο Μιχάλης!» με τα πολλά δέχτηκα. Είχα πάρει το φορτηγάκι της δουλειάς έτσι ώστε να μπορέσουμε να μεταφέρουμε τα πράγματα που χρειαζόμασταν. Ο Μιχάλης φαινόταν καλό παιδί και δεν είχα πρόβλημα μαζί του. Είχε βραδιάσει και η παρέα είχε μεγαλώσει κατά πολύ. Κορίτσια και αγόρια εμφανιζόντουσαν στην παραλία και όλοι έμοιαζαν να περνάνε καλά. Η πυρά ήταν έτοιμη, δύο από τα παιδιά είχαν αναλάβει να την προσέχουν. Πήγα μέχρι το αμάξι και πήρα την κιθάρα μου. Το ίδιο κάνανε και τρεις τέσσερις ακόμα. Κάτσαμε γύρω από την φωτιά και προσπαθούσα να την κουρδίσω λίγο. Κοιτούσα το ρολόι μου στα πεταχτά, είχαν αργήσει... Ο Δημήτρης με πλησίασε και έκατσε κοντά μου.

«Μόλις είδα τον Μιχάλη και μου είπε ότι τελικά πήγε κάποιος άλλος να πάρει τα κορίτσια και από στιγμή σε στιγμή θα έρθουν.»

«Γιατί δε πήγε εκείνος; Πήρες τηλέφωνο;»

«Παίρνω την Ηλιάνα αλλά δε το σηκώνει... να, ήρθαν!» Κοιτάω εκεί που μου δείχνει και βλέπω τα κορίτσια, δίπλα τους περπατάει ο Στράτος. Περνάνε μπροστά από την φωτιά, σε απόσταση βέβαια, αλλά δε φαίνεται να μας έχουν αντιληφτεί. Ο Δημήτρης πάει να σηκωθεί αλλά δεν το αφήνω.

Βαρέα και Ακόμα πιο ΑνθυγιεινάWhere stories live. Discover now