Mijn eeuwige zonde - Larry Stylinson (vampier)

23.0: Nieuw

Het stevige en grote lichaam van de vampier is perfect voor mij om tegen aan te leunen. Liefkozend gaan zijn lange lenige vingers door mijn kort gewiekte kapsel. Mijn ogen zijn genietend gesloten terwijl ik de grip rond zijn middel versterk en zijn ene hand stevig vasthoud. Harry ademt zelden in, ontspannen en ook duidelijk tevreden. We liggen zo al even. Ik weet dat Harry hoogstwaarschijnlijk ook met andere dingen bezig is in zijn hoofd, maar voor even neem ik hem dat niet kwalijk. Als ik mijn ogen terug open doe, kijk ik recht in zijn grijsgroen paar waardoor ik nog breder glimlach en dichterbij leun om zijn zachtroze lippen kort te verwarmen. Harry neemt me onmiddellijk beter vast en laat zijn handen langs mijn zij glijden. Ik leg mijn hoofd terug neer en laat alles doen. Het maakt me even niet uit wat er gebeurt in ons land.

"Louis?"

"Mh?" Met moeite frons ik in een poging mijn oogleden open te krijgen.

"Sorry, je lag net zo goed maar ehm-" Ja, ik krijg ze open. Nieuwsgierig kijk ik de onzekere Harry aan. "Ik moet dringend gaan jagen aangezien ze snel komen met de nieuwe zieken en dat houdt veel bloed in." Voor even reageer ik amper. Behalve zijn mooie gelaat en lekkere geur of de manier waarop onze benen verstrengeld zijn krijg ik niet veel meer info binnen. "Het spijt me nog meer voor je dat ik je nodig ga hebben en je, je-" Zijn blik wordt nog serieuzer. Ik laat geruststellend mijn hand over zijn sterke arm wrijven terwijl ik zijn blik vasthoudt. "Je familie zal terug moeten." Ik knik langzaam. Ik weet niet waarom ik me zo verdoofd voel. Ik voel niets. Mijn keel produceert een schor geluid voordat ik er terug woorden uitkrijg.

"Ik snap het Har. Het is ongelofelijk dat je zo'n goede dingen voor iedereen doet." Ik forceer een glimlach naar hem waardoor hij verbaasd een keer knippert. Mijn vingers glijden inmiddels over zijn kaaklijn richting die mooie donkerbruine volle bos krullen. Zijn pupillen volgen elke beweging. "Je doet het heel goed Har. En dat jagen is niet nodig, ik bedoel-" Mijn hoofd gaat schuin hangen als Har meteen wild met zijn hoofd schudt.

"Dat is overbodig Boo." Hij bekijkt me wantrouwig, ik voel me raar.

"Maar ik doe het graag voor je, Beer." Ik benadruk de koosnaam terwijl de heer zijn tong over zijn roze lippen haalt. "Ik beteken graag zoiets voor je. Duw me niet weer van je weg." Harry slikt opnieuw terwijl de kleur van zijn ogen begint te veranderen bij de gedachte aan vers wiccabloed. Het grijze wint nog net van het rode. "Ik wil zoiets intiem met je doen."

"Intiem zijn kan ook op andere manieren." De hese stem en de frons. Automatisch gaan mijn vingers over zijn wenkbrauwen waarna ik terug dichterbij kom en hem een tedere kus geef. Harry twijfelt, ik voel het in alles. Zijn lichaam is gespannen terwijl zijn geest juist ontspant bij mij in de buurt. Onderzoekend houd ik zijn blik vast.

"Je wilt me weer niet." Deze keer verrast hij me door me achterover op het bed te duwen in één sterke beweging. De matras piept protesterend als zijn ellebogen er kracht op uitvoeren en hij liefdevol mijn lippen beroert. Eerst mijn onderlip zo teder en voorzichtig dat hij me naar adem doet snakken, naar zijn lippen alsof dat mijn lucht is. Daarna traag mijn bovenlip. Zijn handen nemen uiterst waakzaam mijn gezicht vast om dan zijn volle lippen op de mijne te duwen. De actie in zijn broek en de scherpte van zijn tanden zijn een groot contrast met de liefde en voorzichtigheid die in de kus zit. Ik probeer ons om te draaien - hem te domineren, maar hij staat het niet toe. Gefrustreerd door zijn plotselinge sterke lichaam slaak ik een kreun en trek ik kort aan zijn krullen. De man grijnst, ik voel zijn tanden opnieuw tegen mijn onderlip aan. Als hij zijn prachtige ogen terug open doet zijn ze wijnrood, opzoek naar eten. Beminnend laat hij zijn duim voorzichtig langs mijn lippen gaan en zo naar mijn kaaklijn en mijn hals. Hij lijkt een bepaald pad te volgen, het pad van de ader die hij ruikt.

"Doe het Har." Uit zijn gedachten gehaald fronst hij waarna zijn lippen me kort een kus op mijn voorhoofd geven. Zijn linkerhand heeft inmiddels al een stevige grip op mijn onderrug.