Kidnapped & broken

chapter 8

Herschreven op 01/06/2016

Ik ben zó ontzettend bang. Het enige wat hij doet is lachen. "Sta op Vera" zegt hij bot. Ik schud wild mijn hoofd. "Jake help me alsjeblieft" huil ik nu. Ik word van zijn schoot gerukt door Mike. "Ga weg" gil ik. Ik ga bijna hyperventileren. "Mike laat haar even los" zegt Jake. Met een zucht laat hij me los. Jake trekt me in een knuffel. "Shht, rustig babe" sust hij. Hij veegt mijn tranen weg en kust mijn voorhoofd. "Hij gaat je niet verkrachten, ik beloof het" fluistert hij. Ik zucht opgelucht. Dat is al een last minder. Mike trekt me wéér mee. "Doe rustig met haar!" Hoor ik Jake nog roepen. We gaan naar de kelder. Ik ben heel erg bang op 't moment. Hij duwt me een kamer binnen en ik val op de grond. Hij kijkt me gemeen aan. Die grijns op zijn gezicht is gewoon walgelijk. Ik kruip snel naar achter, maar voel al heel snel de muur. Hij loopt met grote passen op me af en....

~

Haalt een zweep tevoorschijn. What the hell? Waar komt die vandaan? "sta op!" Roept hij. Maar ik luister niet. Het is echt een klootz- "Auw!" Roep ik boos. Hij slaat met de zweep op mijn hoofd. "Klootzak!" schreeuw ik. Jahoor, nog één. En er volgen nog veel meer. Overal op mijn lichaam. Overal brand het en voel ik de pijn. Ik haat hem zo erg. Na een halfuur, wat lijkt als een eeuw, legt hij de zweep op de grond. Ik zit opgerold als een balletje tegen de muur aan. Auw. Dit doet echt pijn. Tranen rollen over mijn gezicht. Hij opent de deur en loopt met grote passen weg. De deur laat hij open staan. Ik ren de deur uit met veel pijn, de trap op en zoek Jake. Opeens knal ik tegen iemand aan, het is Dennis. Hij scant mijn lichaam en merkt dat ik moeite heb om rechtop te staan. Hij tilt me op in bride style en we gaan richting Jake's kamer. Hij klopt even op de deur en we lopen naar binnen. Jake zit op zijn bed in een boxershort en als hij mij ziet, gaan zijn ogen van relaxed naar verbaasd en dan bezorgd. Hij staat in een reflex op en neemt mij over van Dennis. Ik word in zijn bed gelegd, en hij doet de dekens over me heen. Ik sluit mijn ogen en hoor ze nog praten over mij en Mike. "Wat heeft hij gedaan?" hoor ik Jake vragen "Zweep.." breng ik fluisterend uit. "Aha" mompelt hij. Mijn ogen sluiten zich opnieuw, en ik val bijna in slaap. "Slaaplekker, schoonheid" hoor ik Jake nog mompelen.

~

Fel zonlicht, laat me mijn ogen openen. Ik rek me uit, maar voel dan een enorme pijnscheut door mijn lichaam gaan. Het is gewoon onbeschrijfelijk. "Auw.." mompel ik. De deur gaat langzaam open, David verschijnt in de deuropening. "Morning." zegt hij. "Hey." mompel ik zacht. "Hoe voel je je?". Ik denk even na, hoe voel ik me eigenlijk? "Het doet pijn." zeg ik bijna fluisterend. "waar doet het pijn?". Het doet echt overal pijn.. Van binnen én buiten. "Mijn armen enzo." antwoord ik. Hij kijkt me meelevend aan. "Kun je opstaan?". Ik ga aan de rand van het bed zitten, zelfs dat doet pijn. Ik probeer op te staan, maar zak meteen door mijn benen. "Nee dus." mompelt hij. Hij tilt me op in bride style en we lopen de gang op. "Waar is Jake?" vraag ik schor. "Aan het werk, hij zal zo wel thuiskomen". Ik knik zachtjes. We lopen de woonkamer door en gaan de keuken in. Hij zet me neer op de tafel en opent de koelkast. Hij zoekt iets. "Gevonden" mompelt hij. "Wat?" vraag ik. Hij zwaait met een pakje pijnstillers. Dankbaar neem ik het pakje aan. Hij geeft me een glas water. Ik neem 2 pijnstillers. "Bedankt David.". En ik meen het echt. "Geen dank, prinses". Die koosnaampjes zijn echt verschrikkelijk. Hij tilt me op en legt me op de bank. Ik ga comfortabel liggen en kijk hem met puppy ogen aan. "Mag ik tv kijken? Please?" Hij denkt even na maar knikt dan van ja. "Thankyou.". Hij gaat ook op de bank zitten en ik zap naar zender 28. TLC. I love it. "Previously at Say Yes To The Dress" Yes, mijn lieveling programma! Aandachtig kijk ik hoe de bruid tig soorten jurken past. Ooit zal ik dat zijn... Als ik hier wegkom. David kijkt verveelt mee, heeft hij eens pech. Zijn telefoon gaat af en hij drukt het toestel tegen zijn oor. "Yo.. Ja, ze is wakker.. Nee, ze kijkt tv.... Ja, ze heeft pijn.. Zal 't doorgeven.. Kay bye." hoor ik hem praten. Ik dacht dat ik meisjes geschreeuw hoorde maar dat zal wel toch niet....? "Jake zegt dat 'ie over tien minuutjes thuis is." Ik knik als teken dat het goed is. En inderdaad, tien minuten later, gaat de deur open. Niet alleen Dennis, Mike en Jake komen binnen. Mijn vermoedens zijn bevestigd. Ze hebben twee meisjes vast, één blond meisje en één brunet. Het blonde meisje probeert los te komen uit Jake's grip, maar jake laat niet los.

Ik word steeds bozer. Hij heeft nóg meer meisjes gekidnapt. Is dit hun full-time baan? Meiden kidnappen en verkopen? Klootzakken zijn het. Allemaal. Mike neemt het blonde meisje van hem over en hij loopt met Dennis en het andere meisje naar beneden, de kelder dus. Hmm... Misschien kan ik ze helpen? Ik ben ondertussen met veel moeite en pijn opgestaan. Ik zal het Mike nog wel betaald zetten.. Wacht maar. Jake legt van achteren zijn armen om mijn middel en houdt me dicht tegen zich aan. Er gaat een pijnscheut door mijn lichaam. Ik duw hem weg. "Aah. komop schoonheid". Ik ben zo boos op hem. "Wat is er nou, schoonheid?" Vraagt hij onschuldig. "Wat denk je Jake? Je hebt nóg meer meiden gekidnapt! je hebt mij gekidnapt, je hebt mijn vriendinnen verkocht, je hebt mijn leven verwoest!"' Schreeuw ik. "Wat is er hier aan de hand?" Vraagt Dennis die de woonkamer binnenkomt. Alles!" roep ik gefrustreerd. Zijn ogen staan geamuseerd. Jeetje, wat haat ik die blik toch. "Alles? Das een groot woord kleintje." zegt hij geamuseerd. "Noem me niet zo!" sis ik. "Wat gaan jullie met die meisjes doen?" vraag ik. "Hetzelfde als met je vriendinnen" antwoord hij terwijl hij twee blikjes bier pakt uit de koelkast pakt. Één daarvan gooit hij naar Jake. Die vangt het met gemak op.

"Waarom hebben jullie mij niet verkocht?" Vraag ik zacht. "Omdat jij van mij bent." antwoord Jake. "Ik ben niet van jou..". Nooit zal ik van hem zijn. "Oh, echt wel." grinnikt hij. Dennis kijkt lachend toe. "Ik haat je." fluister ik. "Je houdt van me." grijnst hij. "Nee, ik haat je!" herhaal ik weer. Hij rolt met zijn ogen. Het besef, dat ik hier nooit meer weg ga komen, komt weer. Mijn ogen worden vochtig. En tranen beginnen wéér te stromen. Jake trekt me in een knuffel. Niks boeit me nu nog. Ik wil hier gewoon weg.

Heey mensen! Ik moet jullie heel erg bedanken, voor de views en het feit dat we gestegen zijn naar
#13 in de categorie Avontuur! 2 dagen geleden stond ik nog op nummer 43, dus heel erg bedankt! Stem en laat een reactie achter om mij blij te maken ;) En laat vooral in die reactie weten, wat je ervan vind! X