Kidnapped & broken

chapter 10

Herschreven op 03/02/2016

Mag ik haar even helpen? Please? smeek ik. Hij denkt even na, maar knikt daarna toch. "Voor een kusje" zegt 'ie met zijn lippen tuitend. Yes. Het werkt! Oh shit, moet ik hem nu een kusje geven? Ew, nee. Ik druk snel een kus op zijn wang en wandel naar het meisje toe. Ze is met tranen in haar ogen wat groenten aan het snijden. "Hey" zeg ik zacht. Ze kijkt verschrikt om. "Rustig maar. Ik zit in dezelfde situatie als jou" fluister ik. Haar blik lijkt te verzachten. "Ik ben bang" zegt ze bijna gehoorloos. Ik kijk even naar achteren. De jongens zijn met luid geschreeuw en gelach een spel aan het spelen op de playstation. "Ik ga je helpen, geen zorgen". En ik meen het, ik ga ons beide helpen hier weg te komen. Al iets blijer gaat ze verder met groenten snijden.

~

"Ze zijn niet zo erg, geloof me." fluister ik. Terwijl ik help met de groeten snijden. Tranen rollen nog steeds over haar wangen. "De- de blonde jongen.. Hi-hij zat aan me..". Ik weet precies welke blonde jongen ze bedoelt. Mike. Mijn woede voor die jongen word met de minuut groter. "Hij gaat volgende week weg! Jake, die daar." zeg ik wijzend op Jake "is niet zo erg." ga ik verder. "En David ook niet." zeg ik. "De rest kan wel eens vervelend zijn. Je moet niet laten zien dat je gebroken bent. Wees sterk en kom voor jezelf op." fluister ik. Ze knikt zachtjes. "Maar waarom be-" - "En waar praten we over?" vraagt Jake die opeens vanuit het niet op komt duiken. "Niks." zeg ik net iets te snel. Hij trekt me mee aan mijn arm. "Je gaat haar niet op slechte gedachten brengen Vera." zegt hij serieus. "Doe ik ook niet Jake." antwoord ik bot terug. Hij kijkt me een tijdje in mijn ogen. Zo lang dat ik er van moet blozen en naar beneden kijk. "Zo leuk als je dat doet." grinnikt hij. "Mag ik weer verder met groenten snijden?" Vraag ik sarcastisch. "Ja dat mag. Maar áls ik iets merk Vera, heb je grote problemen." zegt hij streng. Ik knik en loop terug naar Merlé. "Wat was er?" Fluister ze. "Niks hoor. We praten hier later wel over goed?" Zeg ik vriendelijk. Ze knikt en pakt de pizza-bodem. Ja, we maken pizza.

~

Het is nu onderhand al bijna 22.00. Ik lig op Jake's bed want daar moet ik dus voortaan slapen. Ik heb Merlé sindsdien niet meer kunnen spreken helaas. Ze houden haar weg van me. Jake zei dat de leider vanavond zou komen, die ene die bij de ontvoering het voortouw nam. Ze hebben een soort van vergadering met alle jongens, ook andere mensen die ik niet ken. Hij zei, dat ik vooral niet de kamer uit moet komen. En ik moest mezelf mooi maken. Ik snap niet waarom.. Nu ik over na denk is dit het perfecte moment om even beneden bij de meiden te gaan kijken. Ik sta op van het bed. Aii, verkeerde beweging. Mijn lichaam doet nog steeds pijn van de zweepsessie van meneer klootzak. Héél stilletjes doe ik de deur open.

Ik hoef niet door de woonkamer om bij de kelder te komen, dus dat is gelijk mooi meegenomen. Ik loop de kamer uit en doe mijn hakken uit, want die maken teveel geluid. Ik houd ze vast in mijn hand en loop de gang door op mijn tenen. Ik heb een strak zwart jurkje aan, die tot aan de helft van mijn dijbenen komt.  Ook moest ik zoals ik al eerdee heb gezegd, make-up op. Verder heb ik nog zwarte hakken aan, maar die heb ik nu even vast. Ik wil net de trap naar beneden aflopen als iemand me terugtrekt. Mijn lichaam verstijft van angst. "Hij wilt je zien, Vera." hoor ik een mannenstem zeggen. Ik zucht van opluchting als ik zie wie het is. David. "Over dit.." zegt hij wijzend naar de situatie, "Hebben we het later wel." gaat hij verder.

Ik knik en doe mijn hakken weer aan. Ik ben nerveus om die leider weer te moeten zien. Hij is echt verschrikkelijk. David legt een hand op mijn heup en we lopen richting de woonkamer. hij heeft een zwart overhemd aan en het staat hem goed. "Doe wat hij zegt oké? Werk niet tegen en maak er geen scene van." zegt hij streng. "Oké." antwoord ik zacht. We lopen de woonkamer in. Mijn hart klopt als een gek. "Aha! Daar is het prinsesje!" roept hij blij. Ik kijk hem boos aan maar herstel snel mijn blik als ik aan de woorden van David moet denken. "Kom is even bij me zitten!" zegt hij. Mijn hele lichaam schreeuwt nee, maar toch lopen mijn benen naar hem toe. Ze zitten allemaal op de bank rond de tafel. Naast hem zit Jake. Ik ga een beetje bij Jake staan. "Ik bijt niet hoor, popje." zegt hij lachend. Ik irriteer me hier echt mateloos aan. Iedereen lacht mee behalve Jake. De leider wenkt me. Ik slik en kijk Jake aan. Hij knikt geruststellend. Ik loop héél langzaam nog meer naar hem toe. Als ik bij hem sta trekt hij me abrupt op zijn schoot. Hij ruikt naar alcohol en sigaretten. Gadverdamme. "Hoe is het schoonheid? vraagt hij terwijl hij over mijn dijbeen heen streelt. Ik verstijf en slik. "Wel oké" antwoord ik. "Wat zie je er beeldschoon uit." complimenteert hij mij. Ik moet blozen en kijk naar de grond. Hij tilt mijn kin op en kijkt me in mijn ogen. "Niet zo verlegen." lacht hij schamper. Ik wil hier weg, is het enige dat ik kan denken. "Pak is een biertje voor me!" roept hij. Ik sta snel op van zijn schoot en trek m'n jurkje goed. Langzaam loop naar de koelkast toe en open het. Wilt hij een blikje of een flesje? Onzeker pak ik een flesje. Wat nou als hij een blikje wilt? Ik kan moeilijk allebei meenemen, maar als dit fout is, wordt hij zeker boos. Ik loop terug en geef hem het flesje aan. Godzijdank zegt hij er niks van. "Mag ik gaan?" Vraag ik zacht.

Hij knikt. Opgelucht loop ik weg. "Kijk dat lekkere kontje nou!" hoor ik hem nog lachen. Idioot. Hij stonk zo erg, echt niet normaal. Ik loop dit keer wél de trap af naar de kelder. Al snel hoor ik gehuil. Ik ren naar één van de kamers toe, waar het geluid vandaan komt. Ik probeer die deur te openen maar hij zit op slot. Shit! "Merlé?" zeg ik zacht. Meteen krijg ik antwoord. "Vera help alsjeblieft, Fabienne is flauwgevallen." hoor ik huilen aan de andere kant van de deur. Fabienne is denk ik dat blonde meisje.. "De deur zit op slot merlé, ik weet niet wat ik moet doen." zeg ik hopeloos. "Alsjeblieft regel iets." huilt ze verder. Misschien ligt de sleutel op Jake's kamer! "Ik ga de sleutel halen, ben zo terug!" zeg ik zacht. "Wees snel alsjeblieft." antwoordt ze. Ik loop stilletjes weer de trap op naar boven, en loop de de gang door naar Jake's kamer. Helaas voor mij, ligt Jake shirtless op het bed. Oké, ik zit in de problemen. "Waar was je schoonheid?" vraagt hij met een emotieloos gezicht. Ik probeer snel iets te verzinnen. "De wc. Of mag dat soms ook niet meer?" zeg ik. "Hmm.. Jawel. Alleen weet ik niet of ik je kan geloven.". Oké en nu? Mijn ogen verraden op dit moment alles dus ik kijk naar beneden. "Laten we het zo doen Vera, Je eerste strike was het weglopen, je tweede strike was de actie tijdens de show.. Dit keer zie ik het door de ogen maar de derde strike is game over. Begrepen?" zegt hij. Ik knik langzaam. "Zeg het." zegt hij bot. "Ja, ik begrijp het." zeg ik zacht. "Goedzo schoonheid.". En met die woorden loopt hij de badkamer in. Ik kleed me snel om in de pyama die ik heb gekregen van hem. Trouwens niet alleen dat, een héle grote zak met kleren, met prijskaartjes er nog aan! Én schoenen. Het is gelukkig een lange pyjama. Ik ga op het bed zitten. Ik mis thuis.. Zouden ze nog aan het zoeken zijn? Of zijn ze al gestopt? Vast niet toch?  Ik ben hier nu al bijna een week. Jake komt de kamer weer binnen. Hij kijkt verrast als hij ziet dat ik al omgekleed op bed zit. Gisteravond moest hij me zowat het bed inslepen, maar ik heb echt even mijn nachtrust nodig. Shit, de meiden wachten nog op me. Ik kijk opzij en zie Jake op zijn telefoon scrollen. Ik kan pas weg als hij slaapt. Maar nog voordat ik een plan kan bedenken, val ik in slaap.

Holaaaaaa♥️ Weer een hoofdstuk! 1500 woorden voor AishaLobiJoe ;) En jullie allemaal natuurlijk! Thanks voor het lezen people! X