Kidnapped & broken

chapter 17

Dan opeens krijgt Alex een berichtje. Hij leest het berichtje en roept dan keihard "Jongens, hij is er bijna!" Wie is er bijna? Waar heeft hij het over? Een paar jongens ruimen het huis een beetje op. Ik kijk verward toe. "Mag ik naar jou kamer?" Vraag ik zacht aan Jake. Hij schud zijn hoofd. Wie is het toch? Ik raak meteen in paniek, wat willen ze van me? Jake ziet het probeert me rustig te maken. "Shh, het is niks." ik knik in paniek. Hij geeft me een glas water en ik drink het rustig op. Dan hoor ik de bel beneden gaan, meteen springen Alex en Nick op en lopen ze naar beneden. Ik wil wegrennen maar Jake is me te snel af en grijpt me vast bij mijn arm. Hij trekt me naar zich toe. "Ontspan, het is niks bijzonders." fluistert hij in mijn oor. Ik zucht en probeer me een beetje te verbergen achter Jake. De jongens moeten lachen. Ze komen nu naar boven hoor ik aan de krakende trap.

~

Ik ben eerlijk gezegd best nerveus. Nerveus klem ik me nog meer vast aan Jake. En dan opeens zie ik de laatste persoon die ik nu wil zien. Mijn mond staat open van verbazing en ik krijg het opeens erg benauwd. What the hell?
Wat doet hij hier?! Dit is mijn fucking ex, Micheal. Ik snap het niet meer.. "Hallo beauty, lang niet gezien." grijnst hij. Ik ga bijna kokhalzen bij het horen van het oude koosnaampje. Ik kijk hem woedend aan. Die klootzak. Hoe lang hoort hij hier al bij? Was dit misschien het plan? Dat ze mij zouden meenemen, als wraak, omdat ik Micheal heb gedumpt?
"Nou, nou, niet zo boos kijken beauty. Heb je me niet gemist?" Gaat hij verder. "Nee absoluut niet." zeg ik brutaal.
"Woah, waarom zo agressief, schatje?" Lacht hij. Ik ren op hem af maar net als ik hem wil slaan, pakt hij mijn handen vast en draait ze op mijn rug. Ik gil van pijn, auw klootzak. Hij moet lachen. "Laat me los!" gil ik. Hij laat me los en ik ren meteen weer op hem af maar ga dan, heel handig, door mijn enkel. Egh, fuck die hakken. Dit was niet de bedoeling, nee. Ik pak mijn enkel vast en sis van de pijn. Hij staat me daar gewoon uit te lachen terwijl ik verga van de pijn. "Niet zo handig schoonheid." zegt Jake. Hij tilt me op naar de badkamer en zet me neer op de wastafel. "Ik ga die klootzak helemaal kapot maken!" sis ik. Hij moet lachen. "Dat lijkt me geen goed plan." grinnikt hij.

Hij pakt de EHBO-doos en haalt er verband uit. Ik hoop maar dat het niet gekneusd ofzo is. "Hij is in ieder geval niet gekneusd" zegt Jake. Kan hij gedachten lezen? "Ik denk dat het morgen weer beter gaat." gaat hij verder. Fjoew, hoe moest ik anders ontsnappen? Ik knik opgelucht. "Mag ik nu gaan slapen?" vraag ik onschuldig. Hij kijkt me onderzoekend aan maar knikt dan uiteindelijk. Ik word weer opgetild en we gaan naar zijn kamer. Onderweg komen we Adam tegen, hij loopt achter ons aan naar Jake's kamer. "Lekker bezig kleintje." lacht hij. Ik kijk hem boos aan.

We lopen de kamer binnen en Jake zet me neer op het bed. "Wat doet hij hier?" vraag ik boos. "Hij hoort bij ons." antwoord Jake simpel. "hoelang al?" - een paar jaar" zegt dit keer Adam. "Is dit zijn wraak?" vraag ik boos. "Nee. Hij heeft niks met jou ontvoering te maken." zegt Jake. Maar hij lijkt niet erg overtuigd van zijn eigen verhaal. Ik geloof hem echt niet, je kan zien dat hij liegt. Adam is gaan zitten op de bureau-stoel en Jake leunt tegen de muur aan. "Ik heb het koud.." zeg ik klapper tandend. Jake pakt een dekentje en slaat hem om mij heen. Ik kijk hem dankbaar aan want ik heb het echt koud. "Jake, kom je even?" Jake staat op en gaat naar beneden. Ik wil er achter aan gaan, maar ik zak meteen in elkaar van de pijn. Auch, dit is pijnlijk. Adam loopt grijnzend naar me toe en tilt me op. "Het is niet grappig" zeg ik chagrijnig. "Ik wil ook weten waar het over gaat." ga ik verder. Adam loopt met mij in zijn armen de trap af, richting de woonkamer. Ik probeer los te komen uit zijn greep, want ik wil die klootzak echt niet zien. "Rustig maar." sust hij. Eerlijk gezegd, vind ik Micheal een beetje eng. Maar volgens mij kennen jullie het verhaal nog niet tussen ons. Een jaar geleden ongeveer, waren ik en Micheal een stelletje. Ik was echt verliefd op hem, maar hij niet op mij. En zoals ze zeggen, maakt liefde mensen blind. Ik heb nooit opgemerkt dat hij me gebruikte. Voor bijvoorbeeld geld, en zíjn behoeftes. Toen ik het eenmaal door kreeg, na lánge tijd. Heb ik het uitgemaakt en nooit meer tegen hem gesproken, maar hij liet me niet met rust. Hij bleef me bellen, appen en hij hield me in de gaten zei hij. Ik voelde me altijd bekeken. Uiteindelijk, heb ik het tegen mijn ouders verteld, want het begon echt uit de hand te lopen. Zijn vrienden achtervolgde me, ze vielen zelfs mijn vriendinnen lastig. Mijn ouders hebben het gemeld bij de politie, maar ik had geen bewijs. De laatste tijd, had ik niks meer van hem gehoord, dus ik dacht dat het was over gewaaid. Maar nee dus. Waarschijnlijk gaat hij wraak op me nemen... Adam verstevigt zijn grip. We lopen de woonkamer in en ik maak me -dit keer wél met succes - lost uit zijn greep en hinkel naar Jake toe. Ik ga achter hem staan.

Beetje bescherming kan nooit kwaad toch? "Ahw is het kleine prinsesje bang geworden?" zegt Micheal zogenaamd bezorgd. "Micheal laat haar." lacht Alex. "Die bitch verdient het." grinnikt hij terug. Ik trek mijn mond open, en ook weer dicht. Ik weet gewoon niks te zeggen.. "Anyways, Mike gaat dus naar onze mensen in Duitsland, en voor hem in de plaats kom ik." gaat hij verder. Ik ga gewoon bijna huilen. Wat een rot nieuws dit. Hij gaat mij het leven nog zuurder maken dat het al is. Een paar jongens joelen en juichen. Hoe kunnen ze hier in godsnaam blij om zijn? Dit is echt een regelrechte ramp. Mygod. Iedereen gaat weer zitten en Jake is druk in gesprek met Alex, Dennis en Ryan. Ik hinkel naar hem toe. Zachtjes tik ik hem aan. "Kun je me weer helpen?" vraag ik. "Vooruit dan maar." knipoogt hij. We lopen wéér naar boven, hij zet me neer op het bed. "Ik moet naar de badkamer." zeg ik. Hij rolt met zijn ogen en tilt me naar de badkamer. Hij geeft me een kus op mijn wang en loopt de kamer uit. Ik begin mijn make-up er af te halen. Oh chips, ik zou vandaag die zaak over Merlé onderzoeken. Ik begin morgen wel. Ik hinkel terug naar de kamer en pak mijn oversized sweater weer, en ondergoed. Met veel pijn hinkel ik weer terug naar de badkamer en zet de douche aan.
Nadat ik gedoucht heb, loop ik naar het bed en ga onder de dekens liggen. Ik pak het boek weer onder mijn kussen vandaan en begin te lezen..

Heyhey! Jullie krijgen twee hoofdstukken op één dag en morgen weer update! Wat een verwenerijj XD. Morgen krijgen jullie een extra groot hoofdstuk, Want.. We hebben de 500 lezers bereikt :) ik wil eigenlijk nog 10 hoofdstukken schrijven, En dan waarschijnlijk nog een deel 2. Maar ik twijfel nog heel erg.  Maarja, we zien wel! Xxx mee