SAPLANTI (Tamamlandı)

Yüreğimdeki Saplantı

Melis yüreğine saplanan bu hançerin acısıyla daha fazla devam edemeyecekti. Canı çok acıyordu  şu kısa süreçte  öğrendiği  tüm gercekler ve biricik kardeşinin en sevdiği insanın  yüzünden ölmesi onu teskin edemiyordu.

"Melis dostum artık aç gözlerini , yine bize şakalar  yap bak bu defa gerçekten guleriz birlikte yeter ki sen bizi birakma."

"Arda, beni affet... Çok yorgunum bir acı daha taşıyamaz bu yüreğim. Ya gel ya da bırak artık umutlarımi da kurutup gideyim bu cihandan."

"Oh şükürler  olsun, en azından  konuştun. Arda öldü  keşke duysa sesini de kanayan yaran merhem olup çıksa gelse.."

"O ölmedi o beni bırakıp gitmeyecegine  daha küçükken söz verdi."
Melis kendisini anlamayan insanlara karşı hep soğuk davranır içten içe sinir olurdu. İnanmak istiyordu sevdiğinin yanında olup kendisini teselli edecek cümleler kurmasina. Çünkü geriye bir onun sevgisi kalmıştı.
Tüm oklar batıp kanatinca yüreği yine aşk ile yenilenmek mümkündü. Mavi gözlere bulaşan hüzün odanın loş havasını serin serin estiriyordu. Ateş böceklerinin yanması için birbirlerine nasıl ihtiyacı var ise Melis'in gözlerini mutlu yaşam için açması için ateş olacak yüreğe (Arda'ya) ihtiyacı vardı. Adını andi yine kalbinin kurumayan duygu kökü gün yüzüne çıktı tekrar. Sessizce yineledi kulağına Arda ; Melis seni seviyorum.

" Canım anlıyorum seni, insan sevdiklerini kaybedince bu tarz bunalımlara kapilabiliyor."

Rahat bir eda takınmak istese de sabrını taşıran bir cümle ile burun burunaydı.

Sözcüklerin katil olduğu mekanda insanlar sadece figürandır.

Sözcükler bir anda Melis'i kafasından vurup kaçarken sert bir cevap verdi.

" Ben deli değilim!"

"Sana deli dediğimi de nereden çıkardın ? "

" Lütfen odadan çıkar mısın , kimseyi istemiyorum."

"Gideyim de Arda'nla baş başa kal değil mi ?"

Yalnızlığıma şarkı ol Arda ! Beni  böyle boş gürültülerden kurtar. Çünkü  fazlasıyla  yoruldum."

Dilek daha fazla ısrar etmenin  faydasiz  olduğunu düşünüp kapıdan dışarı  çıktı. Melis düşüncelerine bir yenisini daha eklemenin derdindeydi.Nefes alırken şu an daha iyiydi. En azından fikir verip canını sıkan birileri yoktu. Ve yine sevdiği ile konuşmaya başladı.

"Arda, bak beni ne hallere düşürdün? Ben çok kötüyüm şu an serum olmazsa ölme ihtimalim bile var. Belki kavuşuruz  diye ölmeyi de düşünmüyor değilim. Ne olur yine duyayim  o huzuru yüreğime saplantı eden tatlı sesini."

Arda sevdiği insanın gözyaşlarını görmekten üzgündü.Ne diyeceğini bilemiyordu. Ona dönecegi zamanı sabırsızlıkla bekliyordu. Melis'in saçlarını tarayıp ona sıkıca  sarılmayi ne çok isterdi. Sadece yutkundu. Bogazina takılan cümlelerin etkisi oldukça acı tada sahipti.

Bir kıymık olup batarken cümleler yine hayalin boğazıma takıldı. Sensizlik geçmiyor. Gel hadi bitsin bu acılar !
Arda Melis için bir söz yazdı defterine ;

Aşk ; bile bile kiralık katil tutmaktir. Sen yüreğimde işlenen cinayetlerin mahkumusun  Melis! "

Melis Arda'nin sesini duymayi öyle çok istedi ki. Bu hayatta kendisine guvendigi, hayatının anlamının olduğunu düşündüğü tek insandı o. Ama artık bir ses bile vermiyordu. Demek o da gitmişti o da beni canevimden  vurdu.. ARTIK HİÇBİR ŞEYİN MELİS İÇİN BİR ÖNEMİ YOKTU.

Melis eline aldığı jiletle bileklerini kesmeye karar verdi. Tabii önce odasının kapısını kilitleyip banyodan suyu açması  gerektiğini düşündü.

"Vazgeçiyorum artık. Senden sonra her şeyden vazgececegim. Hani beni bırakıp gitmeyecektin ? Bak hangimiz daha çok seviyor gör. Senin için yaşam tutungaclarimi  feda ediyorum. Hoşça kal, gönlümün  hep sahibi. Bu bileklerimle  birlikte umutlarımızı da kesiyorum. "

Nefesini tutup gözyaşlarını sonsuzluga uğurlamaya hazır şekilde bekledi.

Arda tüm dualariyla yanındaydı Melis'in. Bir şans daha bir telafi olmalı, diye düşündü.

"Lütfen lütfen gozlerimin önünde ölmene  izin veremem gitme, sen de gidersen bu pismanligimla kalakalirim . Seni hep sevdim ne olur bırakma beni daha ellerini tutup birlikte mutluluk dansimizi  yapacağız. Melissss."

Gökten gelen bir şimşek çakışına benziyordu Arda'nin sesi. Öyle şiddetli  bağırdı ki. Sanki dünyadaki tüm Melisler kendisine seslenildigini  düşündü. Bir umut sadece ufak bir umut...

Melis tam jiletle bileklerini kesmeye karar vermişti ki tene değen jileti  tutmuştu Arda. Evet evet Arda artık aramızda...