She is a spy? (Voltooid)

hoofdstuk 23

(POV Brooke)

"Dave kalmeer!" Hoor ik Jace roepen voordat Dave mij raakt. Dave word ruw achteruit getrokken. Jace komt op mij af lopen. Bang kruip ik achteruit. Bang dat hij mij ook gaat slaan. Ik zit nu tegen de kast aan en kan niet verder. Jace hurkt bij mij neer en zijn hand gaat naar mijn wang toe. Ik krimp helemaal in elkaar.

"Ik ga je niet slaan." Sust hij me. Ik ontspan mij ietsjes, maar nog niet helemaal. Hij wrijft over mijn wang en het begint te prikken. Ik piep zacht van de pijn. Jace trekt zijn hand terug.

"Zie je wat je doet!" Roept Jace plots naar Dave. "Wat moet ik dan doen. Haar knuffelen? Zeggen dat het goed is, want dat is het totaal niet namelijk!" Roept hij boos terug. "Dit staat gelijk aan zelfmoord en ik raak daar niet nog iemand aan kwijt!" Roept hij woedend.

Hij loopt op mij af en hurkt bij mij neer. Hij pakt ruw mijn kin vast zodat ik hem aan moet kijken. Ik slaak een zacht kreetje van de pijn.

"Jij raakt geen enkel mes meer aan en gaat je er al helemaal niet mee snijden! Als je dat wel doet ben ik nog bozer dan nu. Begrepen!" Roept hij naar mij. Van angst knik ik snel 'ja'.

Hij staat op en slaat de deur hard dicht. Ik kijk Jace bang aan. Bang dat hij ook iets gaat doen. "Ik doe je niks. Dat beloof ik je." Ik knik twijfelend.

"Brooke je moet stoppen met dit gedoe. Ik weet niet waarom Dave zo erg op je uitviel, maar daar heeft hij vast een hele goede rede voor." Zegt Jace terwijl hij bijmik neer knielt. Een herinnering van vroeger komt voor in mijn hoofd.

"Daarom viel hij zo uit." Fluister ik. Ik begrijp het eindelijk waarom hij zo deed. "Wat is er gebeurd dan?" Vraagt Jace.

"Zijn zusje heeft zelfmoord gepleegd op mijn leeftijd. Hij was te laat. Ze had al te veel bloed verloren en redde het niet meer." Mompel ik.

"Hij wilt jouw ook niet kwijt. Daarom beschermd hij je zo erg." Concludeert Jace. Ik knik. Jace staat weer op en loopt mijn kamer uit. Na een tijdje sta ik ook op.

Dave weet alleen niet dat hij mij allang kwijt is. Hij helpt gedeeltelijk mee aan een plan waar ik zelf dood door kan gaan. Hij denkt dat ik alleen de missie van Cole doe, maar ondertussen ben ik ook bezig met mijn andere plan. Cole kan mij daar bij helpen en Daan ook. De baas van Cole is hoogstwaarschijnlijk de drugshandelaar die ik moet hebben.

Mijn ouders gingen naar de grootste drugshandelaar en momenteel is dat die man. Diep van binnen hoop ik eigenlijk dat mijn ouders dood zijn. Niet gemeen bedoelt, maar als ze nu nog leven na al die jaren hebben hun een marteling moeten doorstaan. Hun hebben dan al geen leven meer. Ze kunnen dan maar beter dood gaan en de pijn niet hoeven te voelen. Ik weet zeker dat als ze daar vast zitten wat ik wel denk, dat ze daar gemarteld worden. Ze proberen waarschijnlijk informatie te krijgen, maar ik weet dat mijn ouders liever dood gingen dan informatie te moeten vertellen. Ik moet hier weg voordat er nog ergere dingen gebeuren. Ik verlaat hun voor hun mij gedwongen moeten verlaten door hun leven te geven. Dat laat ik niet gebeuren.

Ik pak snel een tas en gooi daar alle nodige spullen in plus al mijn wapens. Ik pak snel een papier en een pen en ga achter mijn bureau zitten.

Beste Jace of andere die dit ook te lezen krijgen,

Ik weet dat jullie het niet eens zullen zijn met mijn beslissing, maar jullie kunnen niks anders. Ik doe dit voor jullie en niet voor mijzelf. Probeer mij niet te zoeken, want vinden zullen Jullie mij toch niet. Ik ben te goed voorbereid om mij nog te kunnen vinden. Ik heb al mijn sporen al uitgewist terwijl jullie dit aan het lezen zijn.

Het spijt me dat het zo moet, maar het is niet anders. Het spijt me echt dat ik weg moet, maar het is voor jullie eigen veiligheid. Het is of jullie gaan allemaal dood of ik. Mijn keuze is snel gemaakt en jullie zijn het niet.

Ik ga niet vertellen waar ik heen ga, want dat zou een hint zijn en ik weet dat sommigen van jullie mij kunnen achter halen. Misschien denken jullie nu van: 'We kunnen gewoon je mobiel achterhalen.'

Nou kijk dan maar is achter je. Via mijn oortje kan je mij ook niet vinden. Zelfs Dave niet. Jullie denken nu dat ik niet tegen hem op kan aangezien hij een pro hacker is en zo, maar jullie vergissen je. Misschien is Dave vergeten dat mijn vader mij opgeleid heeft. Hij was beste spion in jaren.

Ik heb alles van hem geleerd. Ik ging naar die spion trainingen zodat niemand er achter kwam dat ik de dochter was van hem. Zelfs Dave wist niet dat hij mijn vader was. Nu weten jullie het, maar wat heeft het voor nut? Jullie kunnen er nu toch niks meer mee. Hoogs waarschijnlijk is die toch al dood. Ik zou hem misschien eindelijk weer kunnen zien.

Ik wil graag dat jullie niet te lang over mij gaan piekeren of iets. Ga gewoon verder met je leven en doe alsof ik er nooit ben geweest. Wis mij uit jullie gedachten. Ik zou jullie er bij kunnen helpen als het te lang duurt. Ik heb zo mijn trucjes.

Blijf gewoon uit mijn buurt en ga verder met je leven. Het boeit mij niet wat jullie gaan doen met je leven, maar blijf op het goede pad en kom mij niet achterna. Dan zou ik jullie zelf uit de weg moeten ruimen. En voor als Dave denkt dat ik het vergeten ben, ik heb alle chips van mijn kleding en uit mijn lichaam gehaald. Ik ben slimmer dan dat jullie denken.

Ik zal jullie missen. Probeer niks want ik houd jullie alsnog in de gaten. Maak er geen misbruik van. Misschien zie ik jullie ooit nog is een keer wanneer het einde er is.

x Brooke.

Ik pak nog een mesje en snij er mee in mijn pols. En druppel bloed komt op het papier terecht. Nu zien ze dat het officieel is.

Het briefje leg ik op mijn bed neer plus het mesje waarmee ik mij net sneed. Hebben ze nog een aandenken aan mij. Ik loop stil de trap af en open zacht de deur. Ik laat hem zo stil mogelijk dicht vallen en ren het bos in. Ik draai mij nog even om naar het huis.

Vaarwel, misschien tot ooit.