She is a spy? (Voltooid)

Hoofdstuk 62

(POV Brooke)

Ik hoor de deur klink naar beneden gaan. Oké ik wou het Cole niet vertellen, maar het moet nou eenmaal. Ik heb geen keus. 

"Cole oké. Er is iemand beneden die mij mee wilt hebben. Dat is ook gebeurd met de andere meisjes. Ik ging even beneden kijken. Voor de zekerheid heb ik een dienblad mee genomen. Toen hij dichterbij kwam hem ik hem er mee geslagen. Hij is hier. Hij mag mij niet vinden tenzij jij mij weg wilt hebben. Zorg alsjeblieft dat als die wel binnen komen, want hij staat voor de deur, dat hij mij niet ziet. Als het wel gebeurd dan probeer ik te vechten oké. Onthoud dat ik niet van je gevlucht ben. Dat ik van je houd en er altijd zou zijn, maar dan ik je hart." Zeg ik snel. 

Ik hoor de deur openvliegen. Cole word van mij af geduwd en beland hard op de grond. De man wilt mij vast pakken, maar ik sla zijn hand weg. Hij pakt ruw mijn enkel vast en trekt mij naar zich toe. Ik probeer mij boeven aan het bed vast te houden, maar ik grijp net mis. Ik blik nog kort op Cole. Nu pas merk ik dat er nog iemand is. Hij houd Cole vast en dient hem iets toe. Hij fluistert wat en Cole valt slap op de grond. 

"Nee!" Roep ik.  

"Nou niet zo schreeuwen prinses. Jij bent de belangrijkste en de moeilijkste meisje die we hier moesten halen zeg. Dim is een beetje." Zucht de man. 

"Ik eindig niet zoals de rest! Nooit!" Schreeuw ik naar hun en stribbel hart tegen. 

Ergens had ik dit al verwacht. Het klinkt raar, maar ja ik kon nooit weg gijpen zonder dat hun mij hadden. Als ik via het raam er uit zou springen zou Daan er niet zijn om mij op te vangen. Cole kon er ook niet veel tegen doen. 

"Ach prinses Cole komt je echt niet meer helpen hoor. Je hebt vast al wel gehoord wat er plots gebeurd? Ze konden het allemaal niet meer aan hier. Dat is wat Cole denkt en nu ook. Wat wij net gaven? Dat was slaapmiddel. Hij onthoud dit als een nachtmerrie. Je hebt dus geen redder." Spot hij. 

Ik maak plaats voor een sluwe grijns die zelfs Dave bang zou maken terwijl hij weet dat ik hem niks doe. Wacht! Dave! Natuurlijk. Ik hoop dat hij al wakker is. Ik doe alsof ik een hand door mijn haar heen haal en druk snel op het knopje. Ik hoor dat hij heeft opgenomen. 

"Brooke? Wat is er aan de hand waarom bel je zo vroe-" Hij maakt zijn zin niet af omdat hij de andere stemmen hoort.

"Prinses je kunt ons niet bang maken. Jij houd nu verdomme op met tegenstribbelen. Zeg maar dag tegen Cole want je gaat hem niet meer zien. Je hebt vandaag al afscheid genomen van je vrienden. Het spijt me dat het zo moet, maar je laat ons geen andere keus. Je had ook gewoon mee kunnen lopen, maar jij moet weer zo nodig het eigenwijze meisje zijn. Het liefst had ik je hier gelaten. Dat was een stuk minder gezeur en gestrest." Zegt hij geërgerd.  

Ja dat krijg je ervan als je mij uitdaagt. Hij denkt toch niet dat ik zomaar mee ga werken of wel? Tuurlijk niet. Wie helpt nou bij zijn eigen ontvoering? Ja mensen ik noem dat zo. Eigenlijk was het slim geweest om nu weg te rennen, maar eigenlijk wil ik best naar die plek toe. Er is toch kans dat ik daar weg kom. Ik kan kijken of de andere meisjes daar nog zijn,  wie er nog meer is of dat ik de enige ben. Ik ben een beetje te nieuwsgierig en dat is soms niet goed.

"Laat me dan hier?" Zeg ik twijfelend alsof het minder logica is die hij niet begrijpt. De man schud zijn hoofd.

"Dat zal helaas niet kunnen. Orders van de baas. Hij wilt jou maar al te graag hebben. Niemand weet waarom, maar jij komt er vast achter. ls ik zo naar je lichaam kijk weet ik wel iets waarom ik jou zou willen." Zegt hij hees bij mijn oor. Ik trap uit reflex hard op zijn voeten. Het is niet alsof het echt veel nut heeft, maar hij heeft wel pijn. Zijn kaken stand hij op elkaar om zo de pijn te verminderen. 

"Vieze sle-" Ik doe mijn hand voor zijn mond. 

"Je kunt niks van mij zeggen wat ik niet ben." Zeg ik en doe eigenwijs mijn armen over elkaar voor mijn borst. 

"Dan moet het maar zo he." Zegt hij met een grijns en wenkt naar de andere man die achter hem staat. Hij loopt naar ergens achter mij en plots voel ik een doekje op mijn mond. Precies dezelfde die Cole net ook had. 

Nee hun mogen niet winnen!

(POV Cole)

Ik word wakker en voel om mij heen om te voelen of Brooke er nog is. Ik voel niks en open mijn ogen voorzichtig. Ik kijk voor mij uit, om mij heen, maar ik zie Brooke nergens. Als ik beter op het bed kijk zie ik er een briefje liggen. Ik pak hem voorzichtig op. Deze komt mij bekend voor. Heel erg bekend.

Liefste Cole,

Het spijt me. Ik kon het niet meer aan. Ik kon het gewoon niet meer. Het was veel te veel voor mij. Ik wil niet dat je pijn heb omdat ik weg ben. Ga verder met je leven. Ik zou dat ook doen. Tenminste als die nog lang is dan. 

Brooke

 Precies hetzelfde papier als al die andere keren. Precies hetzelfde handschrift. Precies de zelfde pen kleur. Precies hetzelfde blad met dezelfde tekst. 

Dit kan niet. Dat was toch geen nachtmerrie? Het leek te duidelijk. Ik voel iets pijnlijk op mijn rug als ik er op druk komt een pijnscheut door mij heen. Nee dat kan niet als het een droom was. Het was geen droom, maar dat moet wel. Dit is gewoon een grap en Brooke stat beneden vast hard te lachen. ik kijk in de kast en zie dat al haar kleding er nog licht en haar pistool ook. Nee Brooke gaat nooit weg zonder haar pistool mee te nemen. Plots valt mijn blik op een briefje die op mijn nachtkastje ligt. 

Lieve Cole,

Ik heb waarschijnlijk niet lang meer want ik voel dat hier nog iemand is. Ik moet dus opschieten. Daarom vat ik het even samen zodat je alles weet en niet denkt dat ik het niet meer aan kon zoals de rest. 

Weet dat ik niet vrijwillig ben weg gegaan of omdat ik het niet meer aan kon. Ik wou niks liever dan bij je blijven. Ik zag een schim beneden lopen. Er is dus iemand die ieder meisje na èèn week iemand mee neemt.

 Ik weet niet waarheen, maar ik weet wel dat het slecht is daar. Je zei dat de meisjes plots waren verdwenen. Waarschijnlijk ben ik dat straks ook, maar ik beloof je èèn ding. Ik probeer er alles aan te doen om te ontsnappen waar ik ook heen ga onthoud dat. Weet dat ik van je hou en geloof niet in de mensen die zeggen dat ik het niet aan kon dat ik niet van je hield. 

Ik doe dat wel degelijk, heel veel zelfs. Ik houd zielsveel van je echt waar. Ik zou nooit weg gaan bij je Ik heb het ook beloofd en ik houd mij altijd aan mijn beloftes zoals je wel weet. Ik hoop dat ik je zie als ik wakker ben en dat dit niet nodig was met schrijven.

Ik hou van je.

Liefs Brooke 

Het was geen droom. Brooke is f*cking bij mij weg gehaald. Ze is weg!

(POV Brooke) 

Ik word wakker en begin gelijk te rillen. Het is hier zo vreselijk koud. Waar is die deken in godsnaam? Waar is Cole? Ik voel niks naast mij. Meestal was hij mijn kachel. Oké dan maar opstaan. Ik open voorzichtig mijn ogen en kijk verbaasd om mij heen.

Wacht! Dit is niet onze kamer! Dit lijkt op een f*cking cel! Dit is een cel! Hoe kom ik hier nou weer dan? Ik viel toch in slaap bij Cole? Waar the fuck ben ik!