She is a spy? (Voltooid)

Hoofdstuk 66

(POV Brooke)

Ik ren zo snel mogelijk richting de schreeuw van Liam. Onderweg pak ik mijn messen die ik onder mijn shirt had gedaan toen ik nog bij Cole was. 

Dat was dus mijn voorbereiding. Ik heb ook nog een klein pistooltje die je makkelijk mee kan nemen en kan verbergen. Die heb ik expres mee genomen. Mijn eigen zie je te goed en te snel zitten. Helaas heb ik maar 5 kogels. In deze, dus ik moet wel zuinig zijn.

Ik kom bij een deur en hoor gekreun van de pijn. Ik merk al snel dat het Liam is. Ik doe voorzichtig de deur open en kom in een grote gang terecht. Ik loop zachtjes richting het geschreeuw. Ik kijk om het hoekje en zie Liam op de grond liggen kreunen van de pijn. Voor hem staat een man met een pistool die op Liam gericht is. 

"Waar is ze!" Hoor ik iemand roepen. 

"Weet ik niet!" Schreeuwt Liam nu. Ik hoor en harde klap en daarna al snel een harde klap. 

"Vertel me waar ze is!" Roept hij nog een keer. 

"Misschien achter je." Zeg ik op een bespottende toon. Ik ga achter hem staan en de ogen van Liam worden groter. 

"Brooke je weet niet wat je doet." Krijgt Liam er nog net uit. 

"Zwijg!" Roept de man naar Liam. Liam houdt gelijk zijn mond dicht en kijk mij in de ogen aan. Hij zegt met zijn lippen: 'Ren.' Ik schud 'nee' met mijn hoofd. Dit is mijn schuld en hij gaat er niet onder lijden. 

"Ik dacht dat je allang weg zou gaan en ik eindelijk iemand kon martelen. Ik had gedacht dat je nooit naar zo'n mislukkeling zou gaan luisteren. Daarom werd jij zijn verantwoordelijkheid. We wisten dat je zou vluchten en hem van je afschudden kan jij makkelijk of niet soms spionnetje?" Zegt hij met nadruk op 'spionnetje'. Liam kijkt mij met grote ogen aan alsof hij net mijn grootste geheim heeft gehoord. Nou voor hem was dit ook een geheim. Ik bijt op mijn lip en went mijn blik af.  

"Brooke? Waar heeft hij het over?" Vraagt Liam met een gebroken stem. Ik kijk de man woedend aan. Hij had dit niet moeten doen. Hij heeft diep in de nesten gewekt. Nog dieper dan dat hij al was . Niemand doet mijn vrienden pijn zonder zelf kleerscheuren te krijgen. Niemand. 

"Ach had hij dat niet mogen weten? Wat erg van mij." Zegt hij sarcastisch. 

"Brooke? Wat is er aan de hand?" Vraagt Liam nogmaals als ik niet op zijn vraag heb beantwoord. Je ziet alle verwarring in zijn ogen. 

"Niks om je nu druk over te maken. Jij moet eerst verzorgd worden." Zeg ik en wil richting hem lopen. 

"Ah ah. Ik dacht het niet prinsesje. Jij komt niet bij hem in de buurt. Alleen ik mag dat." Zegt hij met een grijns. Hij loopt met een mes richting Liam. Liam deinst geschrokken een stuk achteruit. Hij probeert weg te kruipen, maar door zijn wonden lukt het niet. 

"Ga bij hem weg!" Roep ik woest. 

"En wat ga jij er aan doen? Je ouders kunnen je niet helpen. Cole is hier niet. Je vrienden en je broer is hier ook niet. Je hebt niemand meer. Cole had je moeten laten liggen op de grond toen je zelfmoord pleegde. Dan waren we gelijk al van je af." Zegt hij met een grijns. 

Hij daagt me uit? Hij wilt het zo doen? Mij proberen een wrak te maken? Opnieuw? Het enige wat hij nu op zich krijgt is woede. Ik voel een traan over mijn wang heen gaan. Dat is het enige wat voor verdriet hij kan zien op dit moment. 

"Heb ik je nu pijn gedaan? Jammer dat je vriendjes je niet kunnen helpen. Al zal je Blake waarschijnlijk niet meer willen zien. Hij heeft je immers bedrogen. Hij ging vreemd toen je ontvoerd werd door je eigen broer die jij daarna hebt laten verlammen, doordat hij je mee wou nemen naar huis om naar Blake zijn verhaal te luisteren. Je ging met Cole mee en die wou uitleg. Hij had je bijna voor de tweede keer willen aanranden. Hij wou jouw zwaktes tegen je gebruiken. Niet handig dat de vijand dat weet. Daardoor wou je zelfmoord plegen om van alles af te zijn, meerdere malen zelfs.  Heb ik het zo goed. Oh ja en je hebt altijd zonder je ouders geleefd en gedacht dat ze dood waren terwijl ze hier zitten te verhongeren, maar dat wist je al. Jij wou wraak voor de zogenaamde dood van je ouders op de vader van je vriendje. Hoe zou Cole zich voelen als hij het te weten komt?" Vraagt hij uitdagend. Ik lach schamper. 

"Hij weet het al lang. Ik had het eerst op hem gemist, maar kwam er achter dat zijn vader eigenlijk mijn hoofd doel is." Lach ik spottend. Kut ik mag niet zeggen dat Cole mij helpt. Anders komt hij hier ook nog terecht. 

"Vandaar dat hij je zo behandeld. Hij gebruikt je eerst als speeltje en laat je dan aan je lot over. Slim bedacht. Je hebt dit alles meer dan verdiend." zegt hij en richt het pistool op Liam. 

"Ik zal iedereen voor je ogen neer knallen waar je om geeft net als de vorige keer. Je deed je best om te zorgen dat niemand van je hield en jij niet om hen gaf, maar het is gevalt spionnetje. Zo goed ben je nou ook weer niet. Ik zal nog wat oefenen. Oh nee, daar heb je geen tijd meer voor want eerdaags ben jij er ook geweest." Grijnst hij. 

Hij laad het pistool en richt op Liam's hoofd. 

"Nee!" Schreeuw ik. Ik haal een mes te voorschijn en werp hem naar zijn arm. Het mes komt langs zijn pols en maakt een diepe snee. Hij schreeuwt het uit van de pijn. Het pistool valt uit zijn handen neer op de grond. Ik ren er heen en schop hem weg voor hij het kan grijpen. Ik spring in de lucht en trap hem tegen zijn hoofd aan. Hij valt met een klap op de grond. 

"Liam geef de pistool!" Roep ik naar hem. Liam doet zonder te denken wat ik vraag en gooit het pistool naar mij. Ik ga met een voet op de borst van de man staan en geef er veel druk op. De man hapt naar adem. 

"Jij weet lange na mijn verhaal niet en de bedoelingen. Zorg dat het niet nog is gebeurd. Owh wacht, dat kan niet meer. Want eerdaags ben je er geweest. En zou dat moment nou net nu zijn. Je moet niet met mij spotten. Dat is het ergste wat je kunt doen. Je leven is dan gewoon verdoemd. Helaas dat je er pas te laat achter kwam. Bye bye." Zeg ik en knal hem door zijn hoofd. 

Met mij moet je niet spotten. Je praat niet zo over mijn vrienden of  familie en je behandeld ze al helemaal niet zo. Als ik er achter kom heb je hetzelfde lot zoals deze gast. Dood. En wel persoonlijk door mij.   

∞∞∞∞∞

Het mensen het een na laatste hoofdstuk. Ik vond het wel leuk om nu nog ene hoofdstuk online te zetten. ik schrijf momenteel het einde en probeer het zo goed mogelijk te doen, dus het kost wat tijd. Sorry als morgen dus geen hoofdstuk komt. Ik zal het zo snel mogelijk online zetten als die af is. 

Ik had nog een vraagje. Willen jullie een Q&A? Het is een Q&A naar mij toe gericht, dus niet naar de personen in dit boek.