She is a spy? (Voltooid)

hoofdstuk 47

(POV Dave)

(Dat van Dave speelt zich eerder af vanaf het moment dat Brooke werd meegenomen. Je ziet het nu vanaf Dave zijn kant.) 

Ik was te laat. Hij greep haar net en heeft mij knock out geslagen. Ik wou haar daar weg halen. Ze heeft zich zo sterk gehouden. Waarom overkomt haar dit? Als ik iets eerder was, al waren het 5 seconden, had ik haar daar weg kunnen halen. Dan was ze nu niet weg, maar zat ze tegen mij of Blake aan. Zaten we rustig een film te kijken. Nu is ze ontvoerd en ben ik haar kwijt. Ik heb gelukkig nog wel het kenteken gezien van de auto en onthouden. Ik heb hem gevolgd. Voordat ik uit de auto kwam heb ik snel een chip tegen de auto aan gegooid. Ik kan dus zien waar die is. Ik heb gewacht totdat Blake thuis was. 

We zitten nu op de bank met een laptop waar op te zien is waar het busje momenteel is. Hij staat midden in het bos. Nergens is er een gebouw. Ja heel ver weg, maar je zou toch je bus met een ontvoerd persoon toch bij een gebouw neer zetten. Er zijn drie gebouwen om het busje heen. In èèn van die gebouwen moet Brooke zijn.

Waarom willen ze haar. Niemand kent Brooke als spion alleen Cole en wij, maar Cole had dit anders aangepakt. Hij zal een veel doordachter plan hebben waardoor ik haar nooit zou kunnen vinden. Ik kan haar ook niet via het oortje te pakken krijgen. Hij heeft steeds geen signaal. Misschien hebben ze die kapot gemaakt? We moeten er wel zo snel mogelijk heen. Wie het ook zijn, ze gaan boeten dat ze Brooke hebben ontvoerd. Ze zal snel weer in mijn armen komen en veilig zijn. Dat weet ik zeker. 

"Gaan we nu naar die plek toe? Ik stel voor om in de buurt van die huizen te kijken en welke het meest verdacht lijkt. Meestal hebben deze mensen veel meer dan maar èèn persoon ontvoerd. Het moet dus een groot gebouw zijn. Laten we eerst naar deze gaan. Die is het verste weg. Misschien hebben ze dat expres gedaan." Stelt Blake voor. Ik knik en sluit mijn laptop. 

Ik sta snel de auto en rijd er heen. Binnen vijf minuten zijn we er. Blake heeft zich vastgenageld aan het bankstuk. "Tjeez kan je nog sneller rijden." Zucht hij als de auto gestapt is. 

"Ja dat kan, maar ik wil geen ongeluk." zeg ik simpel. We stappen uit en lopen richting het gebouw. Er is een grote muur omheen gebouwd. Je kan nergens door heen kijken. 

"Verdomme! Laat me los!" Hoor ik iemand schreeuwen. Ik herken die stem maar al te goed. Ik en Blake kijken elkaar gelijk aan.

 "Brooke." Zeggen wij. We rennen richting het geschreeuw van Brooke. Wat zouden ze aan het doen zijn. Hoe komt ze buiten? Probeerde ze te ontsnappen? 

"Au! Verdomme! Vuile klootzak! Blijf met je vieze poten van mijn kont af!" Horen we Brooke weer schreeuwen. Wat is hij aan het doen? Niemand komt aan Brooke!  

 "Auw! Wat zei ik nou net!" Roept ze nogmaals. Ik ken die gast niet eens en hij maakt mij nu al woest. Zal ze ons kunnen horen als we schreeuwen? Zal het nut hebben? Misschien pakken ze ons dan wel en dan zijn we allemaal verdoemd. Dan is er niemand om ons hier weg te halen.

"Iew vieze pedo!" Schreeuwt Brooke. Plots hoor ik Brooke heel hard schreeuwen dat die gast wel bijna doof moet zijn. Zal hij haar iets gedaan hebben?  Ze moet wel heel boos zijn. Normaal schreeuwt ze nooit zo vaak en hard.  

"He! Waar was dat voor! Ik sloeg je niet!" Roept ze kwaad. Heel erg kwaad. Zo kwaad heb ik haar nog nooit horen schreeuwen. Ik zou nu al bang zijn als ik Brooke niet kende, laat staan die gast die nu naast haar staat of waar hij ook staat. 

 "Dan doe ik in jouw ogen alles fout. Jij vroeg zelf aan mijn of ik harder kon schreeuwen. Ik liet je het alleen maar horen. Je wilt gewoon in mijn kont knijpen vieze pedo!" Roept ze kwaad.