She is a spy? (Voltooid)

Hoofdstuk 35

(POV Brooke)

Dit was echt de ergste vlucht van mijn leven. Oké ik heb nog niet zo vaak gevlogen, maar erger dan dit kan het niet worden. Hij was zo hinderlijk. Cole wou hem bijna in elkaar slaan.  Èèn en al chaos dus. Alleen die Luke was rustig en stil. Ik ben echt heel erg moe door die reis. Ik kon niet slapen aangezien ik dan niet wist wat er gebeurde. Wie weet wat die gast in zijn hoofd haalt. Ik weet ook niet wat Cole zou doen als ik niet om kalm te blijven. Het is nu gelukkig voorbij. 

We lopen nu het vliegveld af en wachten tot de taxi ons komt halen. Ik leun moe tegen Cole aan en sluit even mijn ogen. Hij slaat beschermend zijn armen om mij heen.

  Het klopt wat hij zei. Hij beschermd mij niet, maar ik bescherm mijzelf. Ik wil altijd zelf de controle hebben, maar soms word je te moe en heb je iemand nodig die jou kan beschermen en vanwaar je weet dat die er alles aan doet om jou te beschermen. Als je jezelf beschermd weet je dat honderd procent zeker, maar ooit kun je het zelf even niet. Dammoet je rust hebben. Je kunt je niet altijd zelf beschermen. Je hebt altijd wel iemand nodig die je opvangt als je valt en even je taak overneemt. Cole probeert altijd ons allebei te beschermen op momenten wanneer dat niet hoeft. Ik ben blij dat hij altijd voor mij klaar staat als ik hem nodig heb. 

Ik voel dat ik word opgetild en ergens heen word gebracht. Ik word op zachte stof word neer gezet. Ik zit waarschijnlijk in de auto nu. Ik hoor de stem van Cole een adres zeggen. Verder hoor ik niks meer, want ik ben al naar dromenland gegaan. 

"Brooke. Wakker worden of wil je je eerste dag verpesten aan slapen?" Hoor ik Cole vragen. Langzaam open ik mijn ogen en kijk om mij heen. Ik merk dat we in een huisje zitten aan de kust.

 "Wat wil je gaan doen?" Vraag ik Cole als ik mijn kleding heb omgeruild voor een luchtig jurkje. 

"Wat dacht je van een mooie strand wandeling in de zonsondergang en daarvoor naar een lekker restaurantje wat eten." Zegt Cole met een glimlach.

 "Dat is een geweldig idee." Zeg ik en geef hem een klein kusje op zijn mond. Hij lijkt er alleen niet eens mee te zijn. Hij slaat zijn arm om min middel heen en plant zijn lippen nu langer op de mijne. Ik ga mee in de kus. Cole vraagt om toestemming die ik hem vrijwel gelijk geef. Na een paar minuten laten we elkaar los vanwege adem gebrek. 

"Kom, anders zijn we niet klaar met eten voor de zon onder gaat." Zegt hij en pakt mijn hand vast. Hij leid mij naar buiten en houd de deur van de auto voor mij open. 

"Hoe kom je aan deze auto." Vraag ik hem verward.

 "Mijn vader heeft overal mannetjes zitten. Hij heeft dit voor ons geregeld." Zegt hij eerlijk. 

Dit maakt het niet makkelijker om wraak op hem te nemen. Ik moet en zal hem zelf neer schieten, maar kan ik dat wel? Kan ik de vader van de persoon van wie ik houd neer schieten? Ik zal het altijd weer herinneren als ik Cole zijn gezicht zie. 

"Hey Brooke gaat het wel?" Vraagt Cole bezorgd. 

"Ja het gaat. Even in mijn gedachten verzonken." Beken ik. Cole legt geruststellend een hand op mijn been. 

We komen aan bij een knus restaurantje. We bestellen wat te eten en te drinken. Na niet te lang wachten komt onze bestelling er al aan. We bedanken de serveerster vriendelijk en genieten van het eten. Na het eten betaald Cole de rekening. Hij pakt mijn hand vast en we lopen weer richting de auto. Ik stap in en we rijden naar ons huisje toe.

 Ik heb hem eigenlijk nog niet eens van buiten af gezien. Het huisje staat aan de kust. Het is een mooi huis vind ik zelf, maar ieder heeft daar en andere mening over niet waar? 

Cole parkeert de auto en we lopen nar het strand toe. Er zijn bijna geen mensen hier. Ze zijn vast allemaal al naar huis. Cole en ik lopen langst het water het strand af. Het water verstoord alle stilte die er is. Het maakt je rustgevend. Cole staat plots stil en draait mij naar hem toe. Ik kijk hem verbaasd aan. Voor ik iets kan zeggen plant hij zijn lippen op de mijne.

 Ik ga mee in de kus en leg mijn armen in zijn nek. Cole tilt mij op en ik sla mijn benen om zijn middel heen. Onze onschuldige kus wordt een gepassioneerde zoen vol met liefde.  Na een tijdje laten we los om op adem te komen. Onze voorhoofden zijn tegen elkaar aan gedrukt. Ik kijk Cole in zijn mooie ogen aan waar je bijna in kan verdrinken. Er komt een wind vraagje over ons heen wat mij doet rillen. 

"Zullen we maar weer naar binnen gaan?" Vraagt Cole als hij het heeft opgemerkt. Ik knik als antwoord. Cole laat mij weer voorzichtig zakken en we lopen naar huis. Thuis aangekomen pak ik Cole zijn hand en trek hem naar boven. Als we boven zijn plant ik mijn lippen op de zijne.  

"Je bent het toch nog niet vergeten van vanochtend?" Vraag ik hem grijnzend. 

"Dat kan ik nooit vergeten. Ik wil het niet eens vergeten." Zegt hij en tilt mij het bed op. Hij komt boven mij hangen en drukt zijn lippen weer op de mijne. Ik ga gelijk mee in de kus en woel met mijn handen door zijn haar. Al snel liggen onze kledingstukken op de grond. 

"Brooke weet je zeker dat je dit wilt?" Vraagt Cole voor de zekerheid. Ik knik 'ja' als antwoord. 

Plots schiet mij iets te binnen. Is het niet heel toevallig dat de zoon van de persoon die ik dood wil mij leuk vind? Hij dit voor ons regelt? Misschien is dit allemaal wel gepland. Misschien wist zijn vader wel wie ik was en precies waar ik was. Misschien wist hij dat ik achter zijn zoon aan zat om hem in de bak te krijgen. Is dit allemaal niet te toevallig. 

"Wacht." Zeg ik nog voor Cole het doet. Hij kijkt mij verward aan. Ik haal diep adem. 

"Brooke wat is er?" Vraagt hij bezorgd. 

"Cole? Je houd toch wel echt van mij?" Vraag ik hem angstig.

 "Tuurlijk houd ik van je. Hoe kom je daar nou weer bij? Deed je daarom zo vreemd in de auto?" Vraagt hij verbaasd. 

"Ik zat er gewoon aan te denken. Ik wil mijn eerste keer met iemand delen die ook daad werkelijk van mij houd. Niet gespeeld. Mensen zeggen niet altijd wie ze werkelijk zijn." zeg ik. 

"Brooke ik houd echt van je. Ik zal niks anders doen dan van jou houden en je beschermen." Zegt hij. Ik druk mijn lippen weer op de mijne en trek hem naar mij toe. Cole ziet het als een teken dat ik het nu wel toe laat en hij kwam voorzichtig in mij.