Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

Buz Pateni

Uğur Böceği öne çıktı ve Hawkmoth'la konuşmaya başladı.

" Hey Hawkmoth!!! Hala bıkmadın mı yenilmekten!
Sana tekrar söylüyorum. Bir gün seni bulacağız ve mucizeni alacağız!! Hey!! yeni böcek!! Beni takip et!!"

Yoyosunu açtı ve akumaları yakalamaya başladı. Bende aynısını yaptım. Eğlenceliydi. Bütün akumaları yakaladıktan sonra onları iyileştirip serbest bıraktık.

Milyonlarca beyaz kelebeğin bir arada olması muhteşem bir görüntüydü. Biz bu görüntünün tanıdı çıkarırken canavar Milan ile birlikte Eyfel Kulesi'nin en tepesine çıkıyordu.

Bunu fark edip onun peşinden gittik. Kara Kedi bizden önce davranmıştı. Canavarla dövüşüyordu.

"Yeni böcek. Şanslı tılsımı kullan."

Dediği gibi yaptım, paraşüt çıktı. Uğur Böceği sen akumayı yakala,Kara Kedi sende İvan'ı kurtar. Hadi başlıyalım!!!" Onlarda planımı onayladı ve işe koyulduk.

"Yeni böcek! Şimdi paraşütü Mucize Uğur Böceği deyip havaya at."

Uğur Böceği'nin dediği gibi yaptım. Görüntü o kadar güzeldi ki! Milyonlarca uğur böceği etrafta uçuşuyor ve hasarları onarıyorlardı.

"İyi iş çıkardın yeni böcek."

Güldüm. Ve mucizem ötmeye başladı.

"Bu ne demek oluyor?"

"Normale dönmene az kaldı demek Yeni böcek."

Tam gidicekken Kara Kedi elimden tuttu.

" Dur!gitme böcek. Bu maskenin ardındaki yüzü görmek istiyorum."

"Olmaz Kara Kedi."

"Yüzünü göstermek istemiyorsan adını söyle yada kendi hakkında bir şey söyle.Lütfen."

Düşünmeye başladım. Adrien'a adımı söylersem benim Ancelin olduğumu anlar. Düşünürken ne söyliyeceğimi buldum.

"Lise öğrencisiyim."

Sonra Kara Kedi yerinden zıpladı. Sanırım anladı kim olduğumu. Niye söyledim ki ben.

"Olamaz! kızı evde unuttum!"

Dedi Kara Kedi.

"Ne kızı?"

  Sonra aklıma geldi Kara Kedi Ancelin'i yani beni büyük bir eve koyup gitmişti. Gitmem gerek bahanesiyle Kara Kedi'den önce gidip normale dönüştüm. Neden geri gidiyorsun derseniz orda beni göremezse benim Uğur Böceği olduğumu anlama ihtimali var. Normale dönüşür dönüşmez içreni Adrien girdi.(Kara Kedi olarak değil.) anladığım kadarıyla burası Adrien'ın odasıydı.

Tabi onun odasında olduğum için utandım.

"Aa Ancelin! Buluşmak için yarına sözleşmiştik."

Tabi cevap vermekte hiç geç kalmadım.

"Hayır. onun için gelmedim. Kara Kedi beni buraya bıraktı ve gitti."

Sonra aklıma geldi.

"Olamaz! Buz patenine gitmek için Eyfel Kulesi'nin orda buluşacaktık!"

Adrien'da hatırladı.

"Olamaz bende unutmuşum hadi acele edelim!"

Elimden tuttu ve koşmaya başladık. Eyfel Kulesi'ne vardığımızda Matinette,Alya ve Nino bizi bekliyordu.

"Sonunda bizim aşk böcekleri geldi."

Dedi Nino. Ve Adrien'la aynı anda ellerimize baktık. Hala birbirimizin elini tutuyorduk. Utanıp ellerimizi bıraktık ve buz pateni pistine yürümeye başladık. Nino espiriler anlatıyor, Marinette ve Alya'yı güldürüyordu. Ama Adrien ve ben ne gülüyor nede tek bir kelime ediyorduk.

Paten pistine vardığımızda,Nino,Marinette ve Alya buzda kaymaya çalışıyor, Adrien ve ben ayrı masalarda oturuyorduk. Taki Nino ve Marinette bizi piste sürükleyene kadar.

Hepimiz el ele tutuştuk buzda gitmeye çalışıyorduk. Hepimiz kaymayı kavrayınca tek olarak kaymaya başladık. disko müziği çalıyor ve bizde patenlerle hem kayıp hem dans ediyorduk. Sonra birden dengemi kaybettim ve tam buza düşecekken biri beni kollarımdan tuttu.

"Teşekkür ederim."

Beni tutan kişi kim diye kafamı kaldırdım. Beni tutan Adrien'dı. Yüzüm istemsizce kızardı.