Bakışlarımı Adrien'a çevirdim. Kaşından kan aktığını fark ettim. Yanına gittim ama o hâlâ duygusuz yeşil gözleriyle bana bakıyordu. Adrien'ı o günden beri görmemiştim.
Saçları dağılmış,gözleri şişmişti. Yeni çıkmaya başlayan sakalları,pürüzsüz yüzn...
Heyyooo nbr ben Yaren Bu bölümü elimden geldiğince ciks yazmaya çalıştım. Artık bölümleri kısa yazmayacağız. Bu arada Ancelin'e benzeyen bir çizim buldum. Medyada. Altta ise Sarah var
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ancelin'in ağzından:
Ne güzel günlerdi be!! Geçmişin tatlı anılarını zihnimde canlandırırken birden telefonumun sesi ile irkildim. Adrien arıyordu. Aramayı reddettim ve arama kayıtlarına baktım.
Jessie,Melanie,Marinette ve Adrien en az yüz kez aramışlardı. Telefonumu komodinin üzerine koydum.
Sonra yatağa oturdum ve üzgün olduğum zamanlardaki gibi gözlerimdeki buruk gözyaşlarını serbest bıraktım.
Ancelin'i arıyorduk ama açmıyordu. Oflayarak telefonu koltuğa attım,ellerimi saçlarıma geçirip çekiştirmeye ve ağlamaya devam ettim.
Şuan Melanie,Jessie ve ben,hâlâ Ancelin'den bir haber almaya çalışıyorduk. Ama hiç birimizin aramasını açmıyordu.
Acaba başına bir şey mi gelmişti? Ben onu incitecek ne yapmıştım ki? Neden gitmişti? Ama kararlıyım. Ancelin'i bulacağım ve bu işin aslını öğreneceğim.
Düşüncelerimden sıyrıldım ve Melanie'ye sordum.
"Melanie,yurt dışında hiç akrabanız varmı?"
" halam,dayım,amcam, annem ve babam,kuzenim ve teyzem var."
Kısacası kız bildiğin bana sülalesini saydı yani.
"Peki neredeler?"
"New York,Türkiye,Rusya,Çin ve Paris."
Bu ne biçim aile arkadaş. Dünya'nın dört bir yanına yayılmışlar. Her neyse.
"O zaman yarından itibaren bu ülkelere gidiyoruz ve Ancelin'i arıyoruz."
"Tamam. Artık yatalım. Yoksa sabaha zombiye dönüşeceğiz."
Başım ile onayladım ve oturduğum koltuktan kalkıp evime gitmek için kapıya yöneldim.
Apartmandan çıktım ve üzgün ve buruk adımlar ile evimin yolunu tuttum. Evim uzak olsa da pek te umrumda değildi. Ellerimi ceketimin ceplerine soktum ve yürümeye başladım.
Çiseleyen yağmur sarı saçlarımla buluşuyor,ardından yüzüme kayıyor ve gözyaşlarıma arkadaşlık ediyorlardı. Bu sırada diğer yağmur damlaları saçlarımla buluşup,enseme kayıyorlardı. Bu içimi ürpertmeye başlamıştı.
