Bakışlarımı Adrien'a çevirdim. Kaşından kan aktığını fark ettim. Yanına gittim ama o hâlâ duygusuz yeşil gözleriyle bana bakıyordu. Adrien'ı o günden beri görmemiştim.
Saçları dağılmış,gözleri şişmişti. Yeni çıkmaya başlayan sakalları,pürüzsüz yüzn...
Sabah beni uyandıran telefonumun sesiydi. Arayan Chloe'ydi. Bu kızın sorunu ne? Tekrar aramayı reddettim. Yataktan kalkıp Ancelin'e baktım. Hala uyanmamıştı. Aşağı kata indim ve tek başıma kahvaltı yaptım. Kahvaltımı yaptıktan sonra odama çıktım. Camdan dışarıya bakıyordum ve Minik leydimin uyanmasını diliyordum. Birden arkamdan birinin bana sarıldığını hissettim. Ancelin'in o güzel yüzünü görmek için sevinçle arkamı döndüm. Ama karşımda Chloe'yi gördüm. "Adrien,neden aramalarımı reddediyorsun?" Dedi. Ama ben cevap vermedim. Chloe üzerime doğru gelmeye başladı. Ben geri geri ondan uzaklaşırken o benim üzerime doğru gelmeye devam ediyordu. Birden Chloe'nin gözleri yatağımda uzanan Ancelin'e kaydı."Adrien,bu pis sürtüğün burada ne işi var?" Dayanamadım ve Chloe'ye patlamaya kara verdim." Kimse leydime sürtük diyemez!!!" Ben bunu söyleğince Chloe'nin gözleri doldu ve odadan hızlı bir şekilde çıktı. Chloe çıktıktan sonra Plagg dışarı çıktı ve konuştu."Dostum,sence Chloe'ye fazla sert davranmadınmı?" Bende"Bu onun için az bile."cevabını verdim ve Ancelin'in yanına gittim. Yatağa oturdum,alnına öpücük kondurdum ve kalbini dinledim. Kalbi atıyor ama hala uyanmıyordu. Acaba daha kaç gün böyle geçecekti. Ama ben inanıyorum. Ancelin uyanacak ve ben ona evlenme teklifi edeceğim. Ve mutlu bir aile olacağız. 1 Ay sonra: Kocaman 1 ay hep böyle geçmişti. 1 ay boyunca Ancelin'i beklemiştim. Ama uyanmamıştı. Ve bu süre boyunca bütün programımı iptal etmiştim. Ve okula gitmemiştim. Artık ümidimi yitirmeye başlamıştım. Bazen Ancelin'in ailesi mesaj atıyordu. Onları idare ediyordum. Bazen Hawkmoth akuma yolluyordu. Uğur Böceği ile akumaları yeniyorduk.Ama bu daha ne kadar sürecekti? Ben daha ne kadar Ancelin'siz kalacaktım? Ve bugünde Ancelinsiz bir güne uyanmıştım. Ancelin'e döndüm. O güzel gözlerini açtığını görmek için herşeği yapardım. Ancelin'e sarıldım ve daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım. Ağlarken bir el saçımı okşamaya başladı. Sevinçle kafamı kaldırıp Ancelin'e baktım. İşte o güzel gözler sonunda açılmıştı. Ancelin'e tekrar sevinçle sarıldım. Ancelin konuşmaya başladı." Ne oldu Adrien?" Dedi."1 ay boyunca uyanmadın." Dediğimde Ancelin'in ağzı bir karış açık kaldı. Sanırım bundan haberi yoktu. Ancelin'in tişörtünü kaldırıp yaraya baktım. Yara iyileşmişti. "Ancelin. Çok üzgünüm sana zarar vermek istememiştim. Beni affetmezsen anlarım." Dedim. Ancelin hemen cevap verdi."Ben seni çoktan affettim." Dediği anda o güzel dudaklarına yapıştım. Uuzuunnn bir süre Ancelin'le öpüştük. Öpüşmeği kestiğimiz anda babam içeri girdi. Ancelin'in uyandığını görünce yanımıza geldi ve ikimize sarıldı. Babam odadan çıktıktan sonra telefonum çaldı. Arayan Jessie'ydi. Telefon konuşması: "Alo,Adrien Ancelin uyandımı?" Aklıma Jessie'ye şaka yapma fikri geldi.(Ağlamaklı bir sesle.) "Jessie,üzgünüm Ancelin artık bizimle değil." "Nee!!?! Bu olamaz. Ancelin ölmüş olamaz. Şuan Ancelin nerde?" "Benim evimde.•••••••••adresinde." "Tamam." Telefonu kapatınca Ancelin hemen sordu."Neden Jessie'ye yalan söyledin?" "Sadece bir şaka. Sen yatağa geç." Dedim. Ancelin yatağa uzandı ve gözlerini kapattı. Kısa sürede Jessie geldi. Hemen Ancelin'in yanına gitti."Ancelin,neden bizi bıraktın?" Bunları söylerken ağlıyordu. Ancelin'e sarıldı. Ancelin Jessie'ye sarılınca Jessie'nin ağzı açık kaldı. Ancelin'in yaşadığını görünce Jessie'çok sevindi. "Ancelin!! İyi olmana o kadar sevindimki." Jessie bunu söylerken bana pis pis baktı. Sonra"Jessie,Adrien'a kızma. Sadece sana ufak bir şaka yaptık."dedi Ancelin. "Tamam sizi affettim. Hadi hazırlanın. Biraz gezelim." Dedi Jessie. Bizde hazırlandık ve çıktık. Öncelikle alışveriş merkezine gittik. Birden aklıma geldi. Yarın bir yemeğe davetliyiz. Yemek için Ancelin'e elbise bakmalıyım. Ancelin'i önüme gelen ilk mağzaya götürdüm ve Ancelin'e elbise bakmaya başladım. Ancelin bana şaşkın şaşkın bakarken ben elimde bir sürü elbiseyle geri geldim. Ancelin'i deneme kabinine tıktım. Jessie hemen geldi ve bana sordu."Adrien,ne oldu? Bugün özel bir günmü?" "Önemli bir yemeğe davetliyiz." Dedim. O sırada Ancelin,desensiz,beyaz,çapraz yaka bir elbiseyle geldi. Elbisenin modeli altta. Not: Resimdeki kızın hikaye ile alakası yok.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
O kadar güzeldiki anlatamam. "Eeee nasıl?" Dedi Ancelin. Jessie ile aynı anda "Muhteşem."dedik. Ancelin tekrar kabine girdi,elbiseyi çıkardı ve yanımıza geldi.
