Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

Adrien'ın Evinde Buluşma

Kapıyı açtım ve karşımda Alya,Nino ve Adrien'ı gördüm.

"Günaydın Ancelin. Okula birlikte gidelim dedik."

Dedi Alya.

"Tamam biraz bekleyin geliyorum."

Odama çıktım ve Tikki'yi uyandırdım. Hala uyuyordu.

"Tikkiii. Hadi uyan canııım."

Tikki'yi sonunda uyandırmayı başardım.

"Anceliiinn! Hadi!!"

Diye bağırmaya başladı Alya.

"Geliyoruuumm!!"

Diye cevap verdim. Tikki'yi ve Tikki için atıştırmalıkları alıp çantama attım ve aşağıya indim.

"Hadi gidelim!"

Okula yürürken Marinette'i gördük. Hemen koşup Marinette'e sarıldım.

" Şükürler olsun! Marinette. İyisin! Senin için o kadar korktum ki!"

" Ne oldu Ancelin? Neden benim için korktun?"

"Dün akşam hepimiz Eyfel Kulesi'nin tepesinde yıldızları izlerken uyumuşuz. Uyandığımızda yoktun. Saatlerce telefondan seni aradım ama telefonun kapalıydı."

"O gün uyuduğumuzda telefonumun sesine uyandım. Şarjı bitiyordu. Bende sizi uyandırmadan eve gittim." 

Marinette cümlesini bitirdiktıen sonra telefonunu çıkardı ve açtı.

"Telefonum kapanmış."

Demekki şarjı bittiği için telefonu kapanmıştı. bu konu üzerinde fazla durmadan okula yürümeye devam ettik.

Kısa bir süre sonra okula vardık. Sınıfa girdik. Sonra Adrien beni ve Marinette'i çağırdı.

" Ancelin, Marinette. Yanıma gelebilir misiniz?"

Dediği gibi yanına gittik.

"Efendim Adrien?"

"Ancelin,Marinette. Dün sözleştiğimiz gibi benim evimde buluşacaktık değilmi?"

Olamaz unutmuşum! Adrien ve Marinette ile çalışacaktık. Offf.

" Evet Adrien doğru saat kaçtaydı ?"

Dedi Marinette.

"Okul  bittikten sonra ben sizi ararım. Bu arada Ancelin senin telefonun bende yok eğer sakıncası yoksa telefonunu verebilir misin? Bende sana veriyim."

3 saniye süren tepkisizlikten sonra bir kağıt çıkarıp telefonumu yazarken. Adrien'da bir kağıt çıkarıp telefonunu yazmaya başladı. Biz telefonlarımızı yazarken Chloe,yanında oturan Sabrina'ya kızıyordu. Kendimi daha fazla tutamadım,kalemi masaya bıraktım ve Chloe'nin yanına gittim.

" Chloe, Sabrina'ya neden kızdığını söyler misin?"

"Ben ona öndeki sırayı tutmasını söyledim ama o bir arkadaki sırayı tutmuş."

Chloe,bunları söylerken Sabrina ağlamaya başladı.

" Ne yani Chloe. Bunun için mi Sabrina'ya kızıyorsun? Bu çok saçma."

Bunları söyleyip Sabrina'nın yanına gittim.

"Sabrina. Kimsenin seni kullanmasına ve üzmesine sakın izin verme anladınmı ?"

Ben bunları söyledikten sonra Sabrina kendini topladı.

" Teşekkür ederim Ancelin !!"

Deyip bana sarıldı.

"Önemli değil Sabrina"

Sonra masaya döndüm, telefonumu yazdım ve Adrien'a verdim. Oda bana verdi. Sonra yerime oturdum ve Adrien'ın telefonunu kaydetmek için telefonumu çıkardım ve keydettim.

Öğretmenin gelmesi fazla sürmedi. Hemen derse başladık. Derste Marinette bana seslendi.

"Hey Ancelin. Bugün size gelsem olurmu?"

"Olur ama bugün Adrien'ın evine gitmeyecek miydik?"

"Evet. Okuldan sonra size gelirim, Adrien arayınca gideriz."

Marinette bunu söyleyince aklıma geldi. Ben Adrien'ın evini bilmiyordum oraya nasıl gidecektim? Bunu hatırladıktan sonra Adrien'ın sırtına hafifçe vurdum.

" Piişşştt Adrien. Evinin Adresini bir kağıda yazar mısın? Senin evini bilmiyorum."

Bunu duyan Adrien, hemen bir kağıda adresini yazdı ve bana verdi. Kağıtta adresin altında başka bir şey daha yazıyordu.

Kağıtta yazanlar:
Eğer adresi bulamazsan adresini bana söyle seni alırım.

Bunu okuduktan sonra  Adrien'ın kulağına gerek yok diye fısıldadım. Oda kafasını tamam der gibi salladı. Bugün biraz fazla tedirgindim.

Sonuçta iki gündür hiç akuma görmedim. Bu tedirginlik yüzünden okul nasıl bitti hiç anlamadım. Marinette ile sözleştiğimiz gibi bizim eve gittik. Bir süre odamda Tikki'ler ile takıldıktan sonra Adrien beni aradı.

"Alo, Ancelin. Hadi gelin."

"Tamam."

Telefonu kapattıktan sonra Marinette'e,

"Gidelim."

dedim. Adrien'ın Yazdığı  adrese vardığımızda karşımda  dev gibi bir ev gördüm. Adrese tekrar baktım,adres doğru.

Zile bastık. Bir kamera çıktı. Bize kimsiniz diye sordu.

"Adrien'ın arkadaşlarıyız bugün onunla buluşucaktık."

dedi Marinette. Sonra kapı açıldı. İçeri girdik. Evin içi o kadar büyüktü ki. Benim evimden içine en az 20 tane sığardı.

Beyaz saçlı ve beyaz takımlı, kırmızı, beyaz fularlı,mavi gözlü bir adam geçti karşımıza. Elini uzattı.

" Merhaba bayanlar. Ben, Gabriel Agreste. Adrien'ın babasıyım. Sizin isimlerinizi öğrenebilir miyim?"

"Ben Marinette efendim."

"Memnun oldum bay Agreste. Bende Ancelin."

"Adrien odasında. Nathalie size Adrien'ın odasını göstersin."

Nathalie, siyah saçlı ve siyah takımlı, gözlüklü ve güzel bir bayandı. Merdiveni çıkıp sola döndük ve odaya girdik.